001

Olive flatter’s POV
Het begint op perron 9 ¾ tien minuten voordat de hogwarts express vetrekt. Ik sta samen met mijn ouders stilletjes in een hoekje van het perron en ik doe mijn best om niet op te vallen. Mijn kat, Posy, kijkt met grote ogen naar de menigte op het perron. Ik sla mijn armen nog steviger om haar heen in de hoop dat ze niet ontsnapt, dat zou veel te veel aandacht trekken.
Als er vlak langs mij een grote groep griffoendors lachend langsloopt verschuil ik me achter haar vacht. Ik wil niet dat iemand mij opmerkt. Ik wil het liefste dit jaar doorkomen zonder dat ook maar iemand weet dat ik besta. Als ik mezelf verlies in een dagdroom word ik wakkergeschud door een harde roep van mijn naam. Ik kijk op. Daar staat Rose Weasley met Scorpius en veel andere vijfde jaars en ze wenkt me grijzend. Hulpeloos kijk ik om me heen en mijn ouders glimlachen bemoedigend naar me. Ze denken natuurlijk dat dat mijn vrienden zijn, pff...ik weet wel beter. Ik duw Posy in mijn moeders armen en dan loop ik langzaam naar de grote groep toe. “Ha olijfje!” gilt Rose hysterisch alsof we beste vriendinnen zijn. Ik durf haar niet in haar ogen te kijken en kijk daarom naar mijn schoenen. Opeens voel ik vingers op mijn kin. Rose duwt mijn hoofd omhoog en dwingt me om haar aan te kijken. Ik stribbel tegen maar Rose is te sterk. Ik kijk in haar felle blauwe ogen en ze kijkt spottend omlaag naar mij. “Het gaat een gezellig jaar worden, olijfje..” fluistert ze net hard genoeg dat haar vrienden het wel horen maar mijn ouders niet. Ze laat me los en geeft me een duw naar achter. Ik struikel en beland vlak op mijn achterwerk op de harde stenen. Snel sta ik op en ren ik naar de WC, ik hoor het harde gelach nog achter me. Als ik in de wc ben schop ik woest tegen de prullenbak. “Nou nou, dat kan wel wat minder juffertje!” zegt de zelfreinigende en blijkbaar ook pratende wasbak tegen me. Ik negeer het en sluit mezelf op in de wc.
Ik haat Rose. Omdat ze de dochter van de beroemde Ron Weasley en Hermoine Granger is denkt ze dat ze alles kan maken. En iedereen vind haar leuk, en ze heeft ook nog eens de knapste jongen van de school, Scorpius Malfoy. En hij doet al net zo gemeen tegen mij als Rose zelf.
Na twee minuten hoor ik vaag een omroep over de Hogwarts express. Bloody hell, ik heb nog maar drie minuten voordat hij vertrekt. Ik ren snel terug naar mijn ouders. “Waar was je nou?” vraagt mijn vader. “Nergens..” antwoord ik vaag. “Zijn dat je vrienden?” vraagt mijn moeder, wijzend naar Rose en haar vriendengroep. “Nee.” antwoord ik kortaf en ik pak mijn hutkoffer. Mijn ouders kijken me verward aan. “Mam, Pap, ik zal jullie missen.” fluister ik. Vluchtig kijk ik om me heen en geef ze dan snel een knuffel. Ik pak Posy uit mijn moeders armen, stop haar snel in haar mandje en ik ren met haar en mijn hutkoffer naar de trein. Als ik binnen ben fluit de conducteur op zijn toverstok en de deuren gaan dicht. Ik sleep mijn hutkoffer mee door de gang op zoek naar een lege coupe. Maar nee, ik was weer eens te laat. Geen enkele coupe is leeg. Ik besluit nog een keer de hele trein door te lopen om te kijken of ik misschien een lege coupe heb gemist. Als ik bij het griffoendor treinstel aankom bots ik perongeluk tegen James potter aan. James is een lange jongen met warrig zwart haar en een bril. Hij lijkt op zijn vader en dat is precies wat hem zo populair maakt. Ik heb me al omgedraaid om terug te lopen als hij me plotseling bij mijn schouder pakt. “He Rose, is dit niet waar je naar op zoek was?” roept hij richting het griffoendor treinstel. Na een paar tellen loopt Rose de gang in samen met Faye Parker, haar beste vriendin. Ik probeer me los te maken uit James’ greep maar hij is erg sterk en houd me stevig vast. “Ja James, bedankt. Ik was al bang dat ik haar niet meer zou vinden.” ze glimlacht gemeen naar me. Faye kijkt om zich heen en knikt naar Rose, “Niemand” fluistert ze. Rose haar glimlach word breder tot haar mond zich vormt tot een kwaadaardige grijns. Ik slik.

Rose Weasley’s POV
Daar staat ze dan, het kleine olijfje. Ik zie dat ze zweet aan de donkere plekken die zich vormen bij de oksels van haar t-shirt. Ze is bang. Ik kijk naar Faye, ik zoek bevestiging. Ze knikt, “Niemand.” zegt ze. ik grijns. “Laat haar maar los, James, Het arme kind loopt zo nog blauwe plekken op door jou toedoen, dat is natuurlijk niet de bedoeling.” zeg ik gemaakt vriendelijk “Alleen ik mag haar blauwe plekken geven.” voeg ik er zuur aan toe. Als James haar loslaat maakt Olive aanstalten om weg te rennen maar James blokkeert de gang.
Achter James verschijnt een blonde gedaante. Als hij zich onder James’ armen wurmt zie ik dat het Scorpius is, mijn Scorpius. Ik lach lief naar hem, oh hij is ook zo sexy!

Scorpius Malfoy’s POV
Als ik in de coupe zit met Albus Potter, Laura Grow en Elijah Green, mijn beste vrienden van Zwadderich, beginnen we meteen onze vakantie te bespreken. Zelf vertel ik over de vakantie naar Australië en ik schep op over hoe vet het wel niet was. Als ik alles verteld heb begint Albus over zijn avontuur in een van de Egyptische piramides tijdens zijn vakantie. Tevreden leun ik achterover en sluit mijn gedachten af. Ik beland in een dagdroom waar Rose en ik zoenen. Rose frunnikt aan mijn knoopjes van mijn blouse maar ik duw haar naar achter. Als ze opkijkt heeft ze niet het gezicht van Rose, maar dat van Olive Flatter. Dat stomme huffelpufje. Ik schrik op en mijn vrienden kijken me vragend aan. Ik schud mijn hoofd, “Ik..ik moet even pissen” zeg ik schor en ik loop de gang in.
Waarom zag ik dit. Dat over Rose snapte ik nog wel, Rose wilt al heel lang meer dan zoenen maar ik denk niet dat ik daar al klaar voor ben. Daarom heb ik haar al vaak afgewezen als haar vingers zich lager dan mijn navel begaven. Maar waarom Olive? Terwijl ik in gedachten verzonken door de gang loop zie ik opeens James Potter met zijn rug naar me toe de gang blokkeren. Ik wurm me onder zijn arm door en zie Rose, Faye en Olive staan. Rose heeft haar gezicht op gemeen staan, ik zie het zo, ook aan de manier waarop Olive ineengedoken in een hoekje staat. Als ze me met haar grote groene ogen aankijkt knapt er iets in me. “Laat haar met rust, Rose!” hoor ik iemand zeggen, maar dan besef ik dat ik het zelf was. Rose kijkt me nijdig aan. “Wat is het probleem, babe?” vraagt ze, waarna ze op haar lip bijt. Ze is zo sexy als ze dat doet. Ik schud mijn hoofd “Nee niks, laat maar” zeg ik en ik zoen haar. Ze knipoogt naar me en loopt dan dreigend naar Olive toe. Olive maakt zich voor zover mogelijk nog kleiner en probeer uit alle macht te ontsnappen, Ik kan hier gewoon niet naar kijken en ik grijp Rose’s arm. “Niet doen.” fluister ik. “Jezus, Scorp, wat is er mis met jou vandaag?!” snauwt ze en na die woorden mept ze Olive keihard in haar gezicht.