School

De school was begonnen en het was vier weken geleden dat we naar de dokter waren geweest. Mijn ouders hadden mij veel uitgelegd over hoe Nikki kan veranderen. Ze kan heel moe zijn en heel snel ziek worden. 'Maar nu gaat het nog goed met haar, dit verslechterd in tijd. Ze zal bij de dokter veel medicijnen krijgen en word waarschijnlijk wel beter.' hadden ze gezegd. Ik was er niet zo zeker van. Dat het heel ernstig was was te zien aan de gezichten van mijn ouders. Ik wist ook niet zo goed wat ik moest doen, maar ik wou ervoor zorgen dat Nikki blij was, continu.

Ik had wiskunde en keek uit het raam. Ik moest aan Nikki denken die de hele vakantie had gezeurd over school. Ze had heel erg zin om erheen te gaan. Nu de vakantie om is zou ze naar groep 1 moeten, maar mama en papa hadden haar al een week thuis laten blijven. Nikki sliep voortdurend. Het zag er lief uit. Net alsof haar niks mankeerde, alsof ze heel gelukkig was. Met haar knuffel naast haar en haar prinsessen deken over haar heen zo lag ze de hele dag op de bank. "Lotte" ik schrik op uit mijn gedachte 'Wat is het antwoord? Ik heb het je al twee keer gevraagd!' De leraar klonk erg dringend. Snel zocht ik in mijn schrift, maar ik kon het antwoord niet vinden. Toen bedacht ik me dat ik het verkeerde schrift voor me had. 'Uhm.. Wat.. was de vraag ook al weer?' vraag ik een beetje bang. De leraar keek me geergerd aan. 'Dit is niet de beste manier om je schooljaar te beginnen, he?' Hij kijkt de klas rond en vraagt dan het antwoord aan Felicia. Felicia was de dochter van de directeur en was ook nog eens een van de beste leerlingen van de school. Al dit bleek al uit de eerste diagnostische toets van het jaar. Ik was eerst jaloers op haar en wilde graag met haar bevriend zijn, maar al gauw kreeg ik door dat ze niet erg aardig was. Erger nog, ze was heel erg verwend. Samen met mijn nieuwe vriendin Bente heb ik gezworen nooit bevriend met haar te raken. Ik keek naar Bente die naar mij gebaarde dat het al bijna pauze was. OP het moment dat ik weer naar buiten wil gaan staren gaat de bel en zijn al snel de meeste mensen de klas uit gerent.

'Lotte, kan ik jou even spreken?' Zegt de leraar. Meneer Zwaanstra was zijn naam. Hij is ook mijn mentor en geeft Nederlands. Als er een vak is waar ik een hekel aan heb is het Nederlands. Meneer Zwaanstra gaat aan zijn bureau zitten en kijkt me bezorgt aan. 'Lotte, je bent een leerling die vaak dagdroomt he?' Hij knikte, net alsof hij zelf antwoord wou geven. 'Nou, dat is verder niet erg, maar als er iets is moet je het wel komen zeggen ja?'Een van de dingen die ik niet aangenaam vond aan meneer Zwaanstra was dat om de een of twee zinnen hij van een normale zin een vraag maakte, door middel van er ja of he achter te zetten. 'Lotte?' Ik knik een beetje afwezig en wil de klas uit lopen. 'Je kan altijd bij me terecht. Dat weet je he?' zegt hij op zijn meest positieve stem. Ik loop knikkend de klas uit en zie om het hoekje Bente staan. Samen lopen we naar de aula. Daar aangekomen dtaan Marloes en Naomi er ook. Samen lopen we naar onze 'eetplek' en halen daar ons eten en drinken tevoorschijn.


Als ik thuis kom plof ik mijn net nieuwe paarse O'Neill tas onder de kapstok. Ook schop ik hier mijn schoenen uit en ik loop naar de keuken. Ik had het geluk dat we een nieuwe keuken hadden gekregen. Nu hadden we allemaal nieuwe spulletjes en kon ik vaak met Nikki cakejes bakken. Ik pak mijn favoriete drinken uit de koelkast en loop naar de woonkamer. Nikki ligt op de bank maar veroert zich niet. Ook niet als ik wat geluiden maak. Ik loop naar de bank, die ook nieuw was, en zie dat ze slaapt. Net wanneer ik in de stoel tegenover haar wil gaan zitten sprijd ze haar armen. Dit was het teken dat ze een knuffel wou, of dat ze tegen je aan wil hangen. Ik loop op haar af en til haar op mijn schoot. Ik neem een slokje van mijn drinken en zet Dora aan. "Ben je naar school geweest?' vraagt ze met een mompelende stem. Ze mocht dan al wel bijna vier zijn, maar ze was nog erg gehecht aan haar speen. 'Ja ik ben naar school geweest' zeg ik. 'Was dat leuk?' vraagt ze zachter. 'Wacht' zeg ik en ik zet haar naast me neer. Ik loop naar mijn tas en haal er de tekening uit die ik tijdens beeldende vorming voor haar had gemaakt uit. Er stonden disney prinsessen op. Als ik hem aan haar laat zien begint ze te klappen. 'Die vind ik heel mooi!' probeert ze zo enthausiast mogelijk te brengen.'Ja? Vind je hem mooi? Zal ik hem boven je bed hangen?' Nikki knikt hevig terwijl ze met haar handen in haar ogen wrijft en mij vervolgens vermoeid aankijkt. Ik loop naar boven en pak wat kneedgum om de poster mee op te hangen. Ik hang de poster boven haar bed, boven de tekening die ze zelf had gemaakt toen ze bij de dokter lang moest wachten. Als ik naar beneden loop en ik haar wil zeggen dat hij mooi boven haar bed hangt, slaapt ze al.