11.

Draco’s p.o.v
‘Mag ik kijken? Ik vindt dit niet leuk!’ Jammert Jasmine wanhopig, terwijl ik lach. Ik heb haar geblinddoekt, en neem haar nu mee naar de plek van ons afspraakje. Ik weet dat ze doet alsof ze het niet leuk vind dat ik haar bij haar middel vasthoud zodat ze nergens overheen struikelt. Ik vind het in iedergeval helemaal niet zo erg. Ik adem diep door mijn neus in, en ruik haar parfum. Voor ik het weet, en na wat jammerkreten van Jasmine later zijn we er eindelijk. Ik haal de bliddoek van haar hoofd en ze fronst even voordat ze beseft wat ik heb gedaan. Bij de boom waar we gisteren zaten, heb ik kaarsjes neergezet en een kleedje. We hebben allebei nog niet gegeten, dus heb ik er een picknickmandje vol met eten bij gezet. Ik kijk naar haar gezichtsuitdrukking die van verbaasd, naar blij gaat.
‘Het kan maar beter goed zijn, want hiervoor heb ik het avondeten gemist.’ Zegt ze met een brede glimlach. Ik lach en kijk toe hoe ze haar schoenen netjes uit doet, en op het kleedje gaat zitten. Haar lange donkere haren vallen over haar schouder, en ze legt haar ene been over het andere terwijl ze naast zich klopt, als teken voor mij om te komen zitten. Als ik haar zou beschrijven, zou ze niet zo bijzonder lijken voor mensen die haar niet zien. Want ze is letterlijk het mooiste wat ik ooit heb gezien. Ik ga naast haar zitten.

Ik kijk toe terwijl ze schud van het lachen, haar hoofd op mijn schouder. We hebben gegeten, en nu liggen we op de grond en vertel ik haar verhalen over Korzel en Kwast. Die vind ze hilarisch. En als ze even stopt met lachen, gaat ze toch weer verder. Haar lach klinkt magisch en ik moet mijn best doen om geen domme grapjes te maken, want ik wil haar lach blijven horen. Ze legt haar hand op mijn borstkas neer en kijkt me aan.
‘En toen?’ vraagt ze met betraande ogen van het lachen.
‘Je zou denken dat je hun leuker vindt dan mij, laten we het over jou hebben.’ Zeg ik zacht, en ruk mijn blik los van haar om ze op de lucht boven ons te richten.

Jasmine’s p.o.v
Ik speel met zijn bovenste knoopje, en probeer te bedenken wat ik ga zeggen
‘Wat wil je weten?’
‘Hmm, de basis dingen, je favoriete kleur, maaltijd en dier om mee te beginnen.’ Ik glimlach.
‘Rood is mijn lievelingskleur, ik hou van pannekoeken, mijn favoriete dier is een konijn, ik hou van ballet, ik vind het leuk als jongens lekker ruiken..’ Ik zie Draco’s wenkbrauwen omhoog gaan.
‘Ruik ik lekker?’ Ik doe alsof ik aan hem ruik en hij lacht.
‘Nee iewl, je stinkt naar trollen.’ Draco lacht en zet zijn hand plotseling in mijn zij terwijl hij me begint te kietelen.
‘Nee, stop! Draco nee alsjeblieft!’ jammer ik gierend van het lachen, en weet hem uiteindelijk omver te duwen, waardoor ik bovenop hem lig. Even lachen we hijgend naar elkaar, maar ik besef me ook opeens dat we ons als een typisch stelletje gedragen. Ik vind het leuk, denk ik? Draco gaat rechtop zitten, met mij nog steeds op zijn schoot. Ik voel onze gezichten dichter bij elkaar komen, en voor ik het weet voel ik zijn lippen op die van mij. Het gevoel wat ik op dat moment door mijn lichaam voel gaan is niet te beschrijven, en ik geef me over aan hem. Hij slaat zijn armen om me heen, en drukt me stevig tegen zich aan, alsof hij me nooit meer wilt kwijtraken. Ik doe hetzelfde bij hem, en als we stoppen drukt hij een kus op mijn neus. Ik glimlach verlegen.
‘Betekent dit dat je van mij bent?’ zegt hij, terwijl hij een pluk haar achter mijn oor doet. Ik knik, en bijt op mijn lip. Ik wil me weer naar hem toebuigen, maar ik hoor geblaf. Hij hoort het ook, en met een zwaai van zijn stok is alles om ons heen verdwenen. Hij pakt mijn hand, en we rennen lachend weg van wat ik dnek dat het Hagrid’s hond is. Hij kan ons ook gewoon niet met rust laten..