10.

Ik gaap en rek me uit in mijn o zo fijne bed, waarin ik ongeveer 3 uur heb geslapen. Ik voel me beroerd en neem een warm bad, ter compensatie van hoe slecht ik me voel. Ik wist zelf nog maar een dag dat ik een maanmeisje was, en ik heb het al verteld. Ik voel me schuldig, maar ook opgelucht. Langzaam doe ik mijn kleren aan, ik ga dit keer voor de wat minder charmante zwarte broek en blouse. Net een begrafenisondernemer, denk ik als ik mezelf in de spiegel zie. Tijd voor make up heb ik niet, door mijn getreuzel. Hermelien is al naar de eetzaal. Ik strompel de trap af, en negeer Jessica en Regina die net mijn naam willen roepen. Ik heb even geen zin in hoe ik mijn outfit sexier kan maken.
Eenmaal in de eetzaal is er maar een iemand die ik zoek, en dat is Draco. Ik heb hem niet meer gezien nadat hij weg mocht van Sneep. Oh ja.. Sneep. Ik had vreselijk onbeleefd tegen hem gedaan, terwijl hij juist mijn bescherming moet zijn. Way to go Jasmine.
Ik ga naast Hermelien zitten, en we wisselen een glimlach uit. Ik heb Draco niet gezien, helaas. Ik voel me ook een beetje duizelig. Misschien omdat ik sinds eergisteravond geen normaal eten meer heb gegeten. Ik smeer een broodje marmelade, en neem er kleine hapjes van als er opeens een schaduw over me heen valt. Verbaasd kijk ik op, en dat zie ik dat het uilen zijn. Verdrietig kauw ik door, want post zal ik niet krijgen. Een krant valt voor Hermelien neer, en ze begint gretig te lezen. Ik kijk even om me heen en mijn blik valt op Jason, die me een glimlach schenkt. Shit, ik moet ervoor zorgen dat hij weet dat ik hem niet leuk vind. Ik eet mijn broodje op en kijk op mijn rooster. Waarzeggerij, verweer tegen de zwarte kunsten, pauze.. Wacht, verweer tegen de zwarte kunsten is Sneep’s vak. Hoera, deze dag begint geweldig.
‘Goeiemorgen.’ Ik kijk op naar Harry die voor me gaat zitten, en glimlach naar hem. Ik heb zowaar vrienden gemaakt, denk ik als Ron er ook bij komt. Of je propt jezelf er gewoon bij, verbetert mijn onderbewustzijn me. Ik schud de nare gedachte van me af, en dan voel ik opeens de lucht zwaarder worden. Ik kijk achterom, recht in de ogen van Draco. Ik weet niet hoe breed ik glimlach, maar mijn wangen doen bijna pijn. Hij daarentegen kijkt me met een blik aan waarvan ik eerst denk dat het verwarring is, en daarna woede. Hij kijkt me woedend aan, en loopt weg. Holy Mozes, wat was dat nou weer? Wat kan ik in godsnaam verkeerd hebben gedaan? Ik besluit het zometeen te vragen aangezien ik toch met Zwadderich les heb, en hij heeft me gisteren verteld dat hij verweer tegen de zwarte kunsten volgt. Ik denk terug aan onze bijna kus, en het vreemde gevoel van nu verdwijnt bijna. Hij doet iets met me.
‘Laten we gaan, straks komen we nog te laat.’ Zeg ik, tegen niemand in het algemeen.
Het lokaal van waarzeggerij ik vreselijk warm en benauwd, maar het vak zelf bevalt me wel. Ik krijg voorspeld dat ik binnenkort ga trouwen, en ik lach. Het is een onzin vak, maar daar ben ik juist goed in. Zodra het voorbij is, hol ik bijna door het gebouw op zoek naar Sneep’s lokaal. Eenmaal aangekomen, weet ik nog maar net op tijd met de rest binnen te komen. Ik hijg nog, wat een vreselijk groot gebouw is dit! Ik kijk verwoed om me heen en zie eindelijk Draco, zittend in zijn eentje. Ik voel een steek door mijn hart gaan, want nu ik zijn verhaal ken begrijp ik waarom hij zo is.
Ik ga naast hem zitten, en hij gunt me geen blik.
‘Draco?’ vraag ik zachtjes, maar hij kijkt strak voor zich uit. Ik breng mijn hand naar zijn arm en schud er zachtjes aan.
‘Ik weet dat je boos op me bent, maar kun je me in iedergeval vertellen waarom?’ zijn kaak spant, en hij kijkt me aan. Nog steeds boos, en ik merk dat ik een beetje bang van hem wordt.
‘Doe niet alsof je het niet weet.’ Zegt hij zacht, maar boos.
‘Draco!’ zeg ik bijna smekend, en verplaats mijn hand naar die van hem. Het bijna vertrouwde schokje schiet door mijn lichaam, en ook bij hem. Dit keer negeer ik het.
‘Kijk me aan alsjeblieft. Is het omdat je door mij strafwerk hebt?’
‘Je weet het echt niet hè?’ Zijn stem klinkt ijzig.
‘Potter en ik waren gezworen vijanden sinds de eerste dag hier op school, iedere trol weet dat. En jij bent gelijk de ochtend na ons gesprek dikke vriendjes met hem. ’ Ik voel mijn adem stokken.
‘Ze zitten in mijn afdeling, ze zijn aardig tegen me. En ik wist niet eens dat jullie elkaar haatten, dit is niet eerlijk Draco. Oh en bedankt, de vergelijking tussen mij en een trol is uiterst lief van je.’ Ik pak mijn tas om ergens anders te gaan zitten, maar hij pakt me ruw vast bij mijn pols en trekt me terug. Ik val tegen hem aan, en kijk op.
‘What the?!’
‘Het spijt me, ik had niet zo moeten doen.’ Onderbreekt hij me. Ik knipper.
‘Goh.’
‘Nee echt, laat het me goed maken oké? Heb je vanmiddag iets te doen?’ Ik haal mijn wenkbrauw op en schud nee.
‘Dan wil ik met je afspreken.’ Mijn onderbewustzijn danst en doet pirouettes.
‘Hmm, oké dan. Als je beloofd niet meer zo te doen.’ Hij grijnst en legt zijn hand op mijn knie, ik besef me hoe lelijk ik er vandaag uit zie. Maar ik voel me goed, want ik heb een date met niemand minder dan Draco Malfoy.