Het verhaal word weer verder verteld door de ogen van Bronzo.

Toen hij zijn ogen open deet wist het niet meer waar hij was. Maar hij zag wel Elsa staan. Hij vroeg aan haar:'waar ben ik????' toen andwoorde ze:'het is goed ga maar weer slapen.' maar dat deed hij niet. Hij versuft op en liep naar buiten. Hij zocht wat, maar wat wist hij niet. Hij wist wel waar hij moest zoeken. Hij liep en liep. Elsa volgde hem. Uiteindelijk kwamen ze aan op de heide daar stonden de pesters. Hij toen tegen Elsa:'dat zijn ze, de pesters. Zij plegen pesten me.' waar op ze andwoorde dat dat nie kon. Het waren namelijk de beschermers van de roedel. Maar toen zag ze alle pootafdrukken met sporen van bloed. Ze keek hem ongelovig aan. Van haar gezicht af te lezen dat ze dacht dat dat onmogelijk was. 'maar toch is het zo,'zij Bronzo. Elsa schudde ongelovig haar kop. Dat kan toch niet. Toe ze terug liepen begon hij over de training. 'gaat het nog wel door'. Waar op ze andwoorde:'zeker weten. Nu voel ik me nog meer verplicht het te doen. Niemand mag zo af getuigd worden!!!' daar was hij blij mee. Later meschien zou hij terug kunnen vechten, dan zou hij ze Morris leren. Hij grijnsde, alleen bij dat vooruitzicht kan hij al genieten.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen