O15

Niall POV

Mijn been was voor zover weer genezen en de school was weer opgebouwd, we waren druk bezig met Harry's huis maar we moesten allemaal weer naar school. De storm was dan eindelijk voorbij en ze zochten nog naar vermisten, mijn moeder en broer leven gelukkig nog en hun zijn ook druk bezig met ons huis. Harry's ouders zijn omgekomen. Doordat hij al wel 18 is hoeft hij niet naar een weeshuis. Darcy hebben we als ware geaddopteerd, ze blijft bij Harry thuis. Darcy moet ook weer naar school. En we hebben haar met afgezet. Na school halen we haar ook weer op. Ze beschouwd ons al wel een beetje als familie maar ze mist haar ouders natuurlijk verschrikkelijk. Van haar oppas hebben we niets meer gehoord. Nu zijn we richting school aan het rijden, Louis moet ook weer werken vandaag. Onze band is heel hecht geworden door alles wat we meegemaakt hebben. Als we aankomen zien we dat de school er weer normaal uitziet behalve een paar tafels met foto's kaarsjes en bloemen. We lopen langs de tafels om te kijken of er iemand bij zit de we kennen. Overal staan mensen met tranen in hun ogen. Het meisje dat voor ons staat stopt ineens en ik bots tegen haar aan. Er rollen tranen over haar wangen, 'sorry' zeg ik. Waarschijnlijk staat er een foto met een vriend van haar. Ik kan er echt niet tegen als mensen huilen. Ik hou niet van deze sfeer op school. Al die mensen die huilen, daar moet ik zelf ook van huilen, ik ben eigenlijk best gevoelig. Zelf heb ik 2 klasgenoten gezien die dood zijn. Vera en Michael. Michael was een leuke jongen, heel spontaan, echt een allemans vriend. Vera was een wat verlegen meisje, ze was aardig maar ik heb niet veel met haar gepraat. Het is echt verschrikkelijk dat ze dood zijn, dat gun je niemand. De bel ging en we gingen naar de klas. We namen afschijt van Louis en liepen naar wiskunde. Geweldig vak, wiskunde! Voel het sarcasme in die zin. Waarschijnlijk zullen we deze week weinig aan alle vakken doen. Iedereen zit met hun gedachten nog bij de storm. De slachtoffers en hun eigen huis. In de klas zat iedereen met tranen in zijn of haar ogen. Vera's vriendinnen waren nogsteeds aan het huilen. Het vriendje van Nancy is ook omgekomen dus zei was ook nog lang niet klaar met huilen. Hayley, de vriendin van Michael was ook nonstop aan het snikken. Van iedereen begreep ik het. Ik was echt een geluksvogel dat bij mij alles goedgekomen is. Vanplaats iemand verloren te hebben, hebben we er juist een schat van een meisje bij. De leraar kwam binnen en begon iedereen wat te kalmeren. Toen iedereen wat rustiger wat, wat al wel redelijk lang duurde zei hij dat we allemaal even rustig iets voor onszelf mochten doen, de meesten gingens praten over wat hun overkomen was. Ik pakte m'n mobiel en ging Louis Appen.

Jij: hey bby

Een paar seconden later kreeg ik alweer iets terug.

Louis: hee, hoe is t daar, iedereen wat rustiger? x

Jij; goed, ja iedereen is wat gekalmeerd

Louis: mooizo, heb je nog uitval vandaag?

Ook wat leraren waren omgekomen dus hadden we uitval voor handvaardigheid en Frans.

Jij: ja, blokuur Frans. 3&4e uur

Louis: zin om naar mij te komen? X

Jij: jaa x

Louis: oke zie ik je dan x

De bel ging en ik stond op en liep met Liam, Zayn en Harry naar de volgende les. Bio. Liam kwam naast me lopen.'wat ga jij doen tijdens uitval?' vroeg hij. 'naar Louis' zei ik met blosjes op mijn wangen. Liam glimlachte eng en wiebelde met z'n wenkbrauwen.'veel plezier' zei hij. We kwamen het lokaal binnen en ik ging zitten. De les was snel voorbij waar ik heel erg blij mee was. Ik liep snel het lokaal uit om naar Louis te gaan. Liam pakte me bij mijn schouder.'doe rustig he' zei hij lachend. Ik lachte sarcasties en klopte op de deur van het lokaal waar Louis zit. 'binnen' hoorde ik. En ik liep verder.

_____________
Sorry sorry sorry lang niet geschreven maar hier is weer een stukje