33. candles

Ik zat op mijn kamer men mijn knieën opgetrokken.
Ik vond het verschrikkelijk hoe Jacob reageerde. Ik wist wel dat de Cullen en de Quileutes niet overeen kwamen maar toch.
We kenden elkaar al van toen we 2 jaar waren.
Ik voelde me schuldig.
Iemand die zo reageerdt, is het niet waard om vriend genoemd te worden. Ik besloot dus om geen tijd en energie meer in Jacob te steken.
Ik moest mij dringend weer focussen op Carlisle en onze realtie. Die had ik de laatste dagen wat laten verwateren.
Ik klopte op de deur van zijn werkkamer.
'hmm' was het enige dat ik hoorde.
Ik gong binnen.
Daat zat hij dan. Zijn prachtige handen hielden een boek vast. Zijn gouden haar blinkte in het maanlicht.
Carlisle keek op.
Ik keek in zijn honinggouden ogen en mijn adem stokte. Ik had een paar seconden nodig om weer op adem te komen.
'Hey' klonk zijn melodieuze stem.
Ik glimlachte en gaf hem een kus.
Zijn handen trokken mij op zijn schoot.
'Straks is iedereen weg' zei hij zwoel. 'het hele huis voor ons alleen' die gedachte zorgde voor een glimlach op mijn gezicht.
Ik huppelde de trap af, ik kon niet wachten tot iedereen de deur uit was.
Alice stond in de badkamer.
Rosalie was aan het beslissen wat ze ging aandoen.
Emmett zat zich te vervelen.
Jasper was tv aan het kijken en Edward was bij Bella.



Carlisle P.OV.

eindelijk eens een avond alleen met Diana. Iedere keer als we even alleen waren, was er altijd wel iemand die ons stoorde.
Maar nu ging alles perfect zijn. Onze gsm's uitgeschakeld en de rest die ook uit was.
Ze gingen naar Seattle, daar bleven ze een nacht (of zeg maar ndag) in een hotel en Edward bleef bij Bella dit week-end.
Ik stond op en plaatste mijn boek weg.
Ik haalde kaarsjes uit de kaste en plaatste ze overal neer in de slaapkamer.
Het zag er perfect uit. Ik wou nog een eteentje houden, maar een etentje met een kom bloed is niet echt een etentje.
Dus dacht ik om een romantische wandeling in het bos onder de volle maan te houden.
We kunnen dan nog altijd jagen.
Ik hoorde hoe Rosalie, Emmett, Jasper en Alice het huis verlieten.
Deze avond werd voor ons.
Diana kwam mijn werkkamer binnen.
Ze zag er nogal verward uit.


Diana P.O.V


Ik zag overal kaarsjes, het was prachtig.
Recht voor mij stond Carlisle met bloed in een wijnglas.
Ik glimlachte.
Hij was perfect.
'Heb je zin om te jagen?' zijn stem was kalm, zoals altijd.
' ik wil liever hier bij je blijven'
' geen probleem' zei hij met dezelfde zwoele stem.
Zijn armen sloten zich rond mij en drukten me tegen zijn lichaam aan.
Ik knuffelde hem en legde mijn hoofd op zijn borstkast. Ik voelde me zo goed.
Die zachte lippen drukten op mijn kruin.
De glimlach die zich vormde op mijn gezicht kon ik moeilijk verbergen.
Ik draaide mijn hoof naar hem toe.
Onze lippen vonden elkaar en begonnen een zwoele dans.


wat vinden jullie dat er moet gebeuren??
en ideetjes voor het verhaal zijn altijd welkom: stuur gewoon een prive-bericht en mss komt jouw ideetje er wel in

have fun (k)
<3