Part 1 tm 9

Vanuit Eva:

Langzaam loop ik terug naar huis, vandaag was mijn laatste dag op school. Vandaag zou ik verhuizen naar Amsterdam. Waarom Amsterdam?! dacht ik. Zo facking ver weg. Nu woon ik in deventer, superleuke stad waar al mijn vrienden wonen en waar ik geboren en getogen ben. Ik loop verder. Opeens hoor ik keihard achter me. EVA EVA EVA EVA!! Ik schiet in de lach, deze stem herken ik uit duizenden. Het is Jokhnny. 'HEEY' roep ik.
ik stop even met lopen zodat Johnny naast me komt lopen. Hij slaat een arm om me heen. 'Ik ga je zo verschrikkelijk missen he' zegt hij zacht. ik slik en probeer mijn tranen binnen te houden. 'Echt superjammer dat je moeder daar gaat wonen met die nieuwe vriend van haar' zeg hij. ik knik. 'Hij is wel superaardig, en hij heeft 2 kinderen' zeg ik. Johnny grinninkt. 'Gaat nog leuk worden met jou en Stefano.' ik schiet in de lach als ik Stefanos naam hoor. Mijn tweeling broer. Die eigenlijk heel blij is dat we verhuizen. Hij werd op deze school erg gepest en eerlijk gezegt vond ik het zelf ook wel beter voor hem.
Al pratend lopen Johnny en ik verder naar mijn huis waar ik zo in de auto moet stappen onderweg naar A'dam...

Na een lang afscheidt waarbij zelfs johnny moest huilen en ik ook kapot ging omdat ik mijn allerbeste vriend heel weinig zou gaan zien. zaten ik, Stefano en mijn moeder uiteindelijk in de auto. De verhuiswagens waren al een uur eerder weggegaan. Ik zat met mijn oortjes in. Mainstreet had ik opstaan, Invisible Girl. wel toepasselijk vond ik. Naast mij zat Stefano ook met zijn koptelefoon op uit het raam te staren. Ik keek naar buiten en zag ook een bordje met heel groot Amsterdam 1 erop. Ik zucht. Nieuw leven Here i come...
We stoppen bij een megagroot huis. Ik stoot Stefano aan die opschrikt. We kijken elkaar aan en weten precies wat we willen zeggen. Mijn moeder noemt het veelvoudig ''tweelingtelepatie''. We stappen uit en lopen samen het erf op. Ik kijk rond, meestal zie je op zo'n groot erf een hond lopen maar ik zie er geen. Ik vraag het aan mijn moeder die antwoord met 'Daar is marco (haar vriend dus) nog voor aan het zoeken, misschien kan jij hem daarmee helpen?' zegt ze met een knipoog omdat ze weet dat ik altijd al een hond wou hebben. ik glimlach breed en loop verder met stefano en mijn moeder. We bellen aan en gelijk doet Marco de deur open. Hij grijnst breed en heet ons welkom in 'Caza di Marco' ik vond het apart zoals hij het noemde maar ik liet het maar zo. Marco leidt mij en Stefano naar onze kamer, die naast elkaar liggen. Als ik binnenkom zie ik dat de verhuizers ook al zijn geweest want al mijn dozen en spullen staan er al. Ik bedank Marco en ga mijn kamer inrichten. Als ik bijna klaar ben en begin met mijn posters op de muur te plakken komt er een meisje van ongeveer een jaar jonger binnen lopen ze zou een jaar of 14 zijn schatte ik. Ik glimlach naar haar en steek mijn hand uit 'Hoi ik ben Eva' zeg ik. 'Hey Eva ik ben dus je nieuwe stiefzusje Jenniffer of zoals mijn vrienden me noemen Jenny.' zegt ze. ik glimlach. Jenny grijnst breed als ze mijn netopgehangen posters ziet. 'OH MY GAWD BEN JIJ OOK EEN MAINIAC?!!' roept ze. Ik schiet in de lach en knik 'Jij dus ook zo te horen?' 'JAA' zegt ze. ik schiet in de lach en we praten verder over Mainstreet. een halfuur later roept Marco ons om te eten. Jenny schiet naar beneden terwijl ik erachteraan slof.
op de gang kom ik Stefano tegen. 'Hey broertje, vind je je kamer leuk?' vraag ik. Stefano grijnst 'Het is hier geweldig' zegt hij met een brede glimlach.
Als we gegeten hebben en ik ook kennis heb gemaakt met Michael de zoon van Marco die 16 is begint mijn moeder tegen marco te praten. Ik hoor mijn naam en hond voorbij komen. Marco vraagt aan mij wat voor soort hond ik zou willen en waarom.
Antwoord wist ik natuurlijk wel een duitse herder, omdat het erfhonden, trouw en bovendien mooie honden zijn. Marco hoorde mijn verhaal aan, glimlacht en zei dat hij zou kijken.
Vrolijk loop ik naar boven. Check mijn Iphone en reageer op de spamberichten van Johnny. Daarna trek ik snel mijn pjama aan en ga naar bed. Morgen school dacht ik. ik zag er tegen op om nieuwe vrienden te maken en dat soort dingen maarja wat moet dat moet....
Ik word wakker van 'Stop the time' ik laat het nummer aflopen en zet mijn wekker uit. Duf loop ik naar mijn stoel waar mijn kleding al opligt. Ik kleed mij om en loop naar de badkamer, waar ik mijn haar en make-up doe. Ik loop nog een keer langs mijn kamer om mijn cap en tas te pakken.
Als ik beneden kom zitten Jenny en Michael er al. 'Hey goedemorgen! Is stefano er nog niet?' vraag ik. Jenny en Michael begroeten me en zeggen van nee. Zuchtend storm ik naar boven. Ik kom stefanos kamer binnenstormen. 'HEUJJ BROERTJE WAKKER WORDEN!' roep ik. Stefano schrikt op. Hij kijkt me wat verwijtend aan maar staat toch op. ik grinnik 'Ik maak wel ontbijt voor je' zeg ik terwijl ik weer naar beneden loop.
Even later zitten Ik en Stefano op de fiets. Halverwege komt Michael voorbij scheuren op zijn scooter, die ik vervolgens vervloek omdat ik niet wil fietsen.
Op school aangekomen zetten we de fietsen weg en lopen naar de receptie waar we ons melden.
Zo'n 10 minuten later komt er een man van ongeveer 25 op ons aflopen hij stelt zich voor als Jeroen Teuscher, onze mentor van dit jaar. Wij lopen achter hem aan en krijgen te horen dat we bij elkaar in de klas zitten. Als we de klas binnen komen zijn meteen alle ogen op ons gericht. Ik merk aan Stefano dat hij hier nogal onzeker van word. Ik ga dichter bij hem staan. Teuscher stelt ons voor en vertelt het een en ander. Achterin is nog plek waar wij met zijn tweeën kunnen zitten. Als de rust is teruggekeerd en Teuscher begint met zijn les kijk ik even het lokaal rond. Mijn blik valt op een jongen die er naar mijn mening behoorlijk knap uitziet. Hij draait zich om naar mij. Pas dan zie ik wie het is. Het is Nils Käller van Mainstreet.

Ik onderdruk een gil en stoot Stefano aan. Die glimlacht breed terwijl hij fluistert 'Die had ik al lang gezien joh' knipoogt hij. Ik kijk verontwaardigt en luister naar Teuscher die groepjes maakt voor een opdracht die we met zijn Drieën moeten maken. Een mentorles opdracht is altijd leuk dacht ik. Teuscher deeld ons in bij Nils! Als hij bij ons komt zitten en we beginnen met de opdracht durf ik hem niet aan te kijken. Stefano praat met Nils alsof er niks aan de hand is. Ik kijk de klas rond en zie 2 meisjes jaloers naar mij kijken. Ik haal mijn schouders op en kijk verder rond. Totdat ik de ogen van Teuscher ontmoet. Hij glimlacht en loopt naar ons toe. 'Lukt het een beetje hier?' vraagt hij. Stefano en Nils knikken van ja. 'Ehm ja hoor' zeg ik. 'Mooizo' zegt Teuscher. Hij wil weglopen totdat hij zich iets bedenkt. 'Oh ja Eva mag ik je na de les nog even spreken?' vraagt hij. Ik knik en Teuscher is weg.

vanuit Nils:

Ik kijk naar Eva. Leuk meisje dacht ik haar broer Stefano is ook super aardig, daar had ik vanaf het eerste moment wel een klik mee. Maar waarom moet Teuscher haar spreken? Ik besloot het haar te vragen. 'Eehm Eva?' vraag ik. Eva kijkt op en word rood. 'Waarom moet Teuscher jou spreken na de les?' 'E-e-ehm.. omdat ik nieuw ben? heb geen idee' zegt ze verlegen. Ik glimlach naar haar 'oke' zeg ik. Ik zie dat Eva haar mobiel pakt. Op haar hoesje staat groot 'We are the dreamers!'. ik kijk er naar en vraag meteen 'Mainiac?' Eva kijkt op. 'ehm... ja' ik glimlach 'Leuk!' Door deze opmerking glimlachte zij ook. woaw dacht ik ze is echt mooi als ze lacht. Stefano grijnst en pakt Eva haar mobiel. Met een lach zegt hij 'Eva en Nils als jullie nou eens naast elkaar gaan zitten maak ik een foto van jullie twee' knipoogt hij naar Eva. Die vervolgens knalrood word maar toch naast mij gaat zitten. Stefano maakt een paar foto's en geeft het mobieltje terug aan Eva. Zo vliegt de tijd voorbij en al snel gaat de bel. Stefano en ik wachten op Eva die een gesprek heeft met Teuscher. Samen lopen we naar de andere lessen. Wel zie ik die 2 meiden uit mijn klas jaloers naar Eva kijken. Ik haal mijn schouders op en in mijn hoofd scheld ik ze verrot, de jaloerse trutten. Met mijn droge grappen zoals Eva ze noemt, en Stefano's mooie opmerkingen en een berg foto's mede dankzij Stefano vliegt de dag voorbij en voor ik er erg in heb gaat de bel.
Bij het fietsenhok neem ik afscheidt van hun twee. Bij het afscheidt druk ik een Briefje in Eva's hand met mijn telefoon nummer. Ik knipoog erbij en fiets weg.

Vanuit Eva

omg ik krijg gewoon het telfoonnummer van De Nils Käller in mijn had gedrukt van hemzelf! Ik heb vandaag een geweldige dag gehad en vrolijk fiets ik met Stefano naar huis. Thuis aangekomen gooi ik mijn tas in mijn kamer pak wat eten en drinken en ga in de woonkamer zitten. Ik pak het nu verfrommelde papiertje van Nils en zet zijn nummer in mijn telefoon. Ik app hem met Heyy Nils! X Eva. Nog geen minuut later krijg ik terug: Heey Eva! X nils . Ik bloos achter mijn telefoon en begin een gesprek met hem. Een half uur later vraagt hij: Heb je zin om morgen mee te gaan naar de studio? het is toch Zaterdag en dan kan je gelijk Owen, Rein en Daan ontmoeten . Ik begin te gillen. Vanaf boven hoor ik Stefano schreeuwen dat ik mijn kop moet houden met mijn Fangirlgedrag. Ik app terug: Jaa omg Graag hoelaat?
Nils: kan ik je om 11 uur komen halen?
ik: Ja is goed! ik app het adress zo wel
Later komen Marco en mijn moeder thuis. Ze lachen geheimzinnig naar elkaar. Later als Jenny en Michael thuis zijn moeten we met zijn allen aan tafel zitten en krijgen we een hele preek over verantwoordelijkheid (ik heb nogsteeds geen idee waarom). 'Eva? wil jij even in de auto gaan kijken?' vraagt Marco. Ik loop naar de auto en kijk naar Jenny, Michael en Stefano voordat ik de kofferbak open doe. Als ik hem open begin ik te gillen. 'OH MY GAWD IS HET REIN?!!!' roept Stefano lachend. waarop ik antwoord 'Nee had je wel gewild he maar die zie ik morgen al' knipoog ik. waarna Jenny begint te gillen en ik zeg dat ik het straks wel uitleg. Want in de kofferbak zat een Herdershondpup. Ik neem haar en haar spullen mee naar binnen. Ik moet dus voor haar gaan zorgen zeiden Marco en mijn moeder. Met hulp van de rest natuurlijk. Vrolijk loop ik met Nimra (zoals ik haar genoemd had) naar boven. Ik ga nog even op mijn laptop en met Nils appen voordat ik ga slapen, want morgen vroeg moest ik Nimra uitlaten en ging ik Mainstreet!! ontmoeten.


Als ik wakker word ga ik meteen Nimra uitlaten. Daarna trek ik een van mijn mooiste kleding aan, doe mijn haar en make-up goed en ga weer naar beneden. Ik eet wat en al snel gaat de bel. Jenny doet open maar begint gelijk te gillen. Ik schiet in de lach en leg Jenny het verhaal uit. Ze is jaloers maar blij voor mij. Zelf kan ze niet mee omdat ze een wedstrijd heeft.
Samen met Nils fiets ik naar de studio, ik ben superzenuwachtig maar Nils stelt me gerust. Even later kom ik daar aan en zet mijn fiets weg. Samen lopen wij naar binnen. Af en toe kijkt Nils naar mij en bloos ik. Wat is het toch een leuke jongen. Nils stelt me voor aan Owen, Rein en Daan. Waarna ik ongemakkelijk op de bank ga zitten. Gelukkig maakt Rein veel grappen en voel ik me al snel bij de jongens op mijn gemak. Ik vraag aan allemaal om een foto te maken. Rein maakt er een van ons met zijn vijven waar ik naast Nils zit en deze word op insta gedeeld met de tekst 'Studioday met gezellig gezelschap!' Al snel staan er honderden berichten onder met 'omg zo jaloers' 'Let me be that girl' en 'OMG wie zijn vriendin is dat?' die laatste deed mij lachen.
hoezo moet je als meisje met jongens meteen verliefd zijn?
Ik bleef nog even naar de reacties van de mainiacs kijken. Na een tijdje had ik er genoeg van en begon een gesprek met Nils. We werden onderbroken door een geluid van mijn mobiel. 5 gemiste berichten en Johhny. Ik schiet in de lach als ik lees wat hij zegt.
Johnny: Eva, EVA, EVA!! EVA OMG
ik: JOHNNY SPAMDOOS wazzup?
Johnny: jij staat op de insta van Mainstreet wat doe je met hun?!
ik: oh ja, Nils, Ja DE NILS zit bij me in de klas en vroeg me mee.
Johnny: omg wat leuk!!
ik: idd, maar ik ga weer spreek je snel xx
Johnny: okejj, have fun xx

Ik schiet in de lach en kijk naar Nils. Hij kijkt naar mij en vraagt 'Is die Johnny je vriendje?' ik glimlach en antwoord 'Nee, hij is mijn beste en enige vriend.' 'Nou nu is hij niet meer je enige vriend' zegt hij met een glimlach. Ik schiet in de lach. 'Nils hebben jullie hier een piano?' vraag ik. Nils knikt, steekt zijn hand uit die ik vast pak en zegt 'volg mij maar.' Als we er zijn ga ik erachter zitten. 'Ehm Eva ik moet nu zingen zie je zo' zegt Nils. 'Is goed' zeg ik terwijl ik een kusje op Nils zijn hand geef die de mijne nog vasthad. Blozend loopt Nils weg. Als Nils weg is begin ik op de piano te spelen. Eerst random nummers maar daarna speel ik All of me van John Legend en begin mee te zingen. Als ik klaar ben hoor ik geklap achter me het zijn Owen, Daan en Rein. Owen komt naar me toe en zegt 'Echt supermooi! Je hebt talent!' Ik glimlach verlegen. Daarna fluisterd Owen in mijn oor 'Het was voor Nils he?' Ik kijk op en denk Hoe kan hij dat nou weten. Ik knik een klein beetje. Owen glimlacht breed 'Ik wist het!' zeg hij. Dan komt Rein op ons af ''Wat wist je?!!' roept hij. 'Dat jij nu moet zingen gek' zegt Owen. 'Oh shit ja' zegt Rein en weg is hij. Ik kijk naar Daan die nog niks gezegt heeft. 'Hey Daan wazzup?' vraag ik. 'Oh die is verliefd' zegt Owen. Ik glimlach naar Daan. 'AAAAHW cute hoor' zeg ik met een grote glimlach. Daan Bloost en kijkt weg.

Vanuit Nils:
Als ik richting de rest loop gaat mijn mobiel af. Ik neem op. Het is mijn moeder. Ze zouden later thuiskomen vandaag, Stijn en zij. Maar ze kunnen niet naar huis omdat de auto kapot is en ze dus in een hotel moeten slapen wachten totdat hij gemaakt is. ik hang op en bedenk wat ik moet gaan doen want de boys kwamen slapen bij mij maar dat kan nu dus niet meer. Snel loop ik naar de rest. Rein is mij inmiddels ook voorbij geschoten. Als ik er aankom zitten de boys met Eva te praten. Die helemaal dubbel ligt om Reins opmerking. Als ze ziet dat ik er ben gaat ze snel rechtop zitten en begroet me. Ik vertel het verhaal van mijn moeder en stijn en het word stil. 'Waar slapen we nu dan?' vraagt Daan. 'Geen idee' zeg ik. 'Jullie kunnen wel bij mij komen?' zegt Eva. 'Sirieus?' vraag ik. 'Ja tuurlijk ik woon toch in een kast van een huis' zegt ze. Ik grijns breed. ik ga gewoon Eva haar huis zien en een hele avond bij haar zijn.

Vanuit Eva:
Oke de boys komen dus bij me slapen, gaat nog wat worden. Filmavondje hadden we afgesproken. Ik mocht een hele avond met Nils zijn dus wat we deden maakt me weinig uit.
Nadat Rein van zijn fiets was gevallen, Daans tas was gevallen en we 2x verdwaald waren door de stad kwamen we eindelijk thuis aan. Stefano komt naar buiten stormen met Nimra zodra hij de poort hoorde. Als hij Nils ziet loopt hij gelijk naar hem toe en begint te praten. Ik roep de jongens dat ze mij moeten volgen om hun fiets weg te zetten. Als we binnen zijn zetten we eerst de tassen op de grote logeerkamer waar we vanacht met zn allen slapen op matrassen. Daarna gaan we met zijn allen beneden zitten. Als ik drinken en eten neer heb gezet en ook Stefano bij ons is komen zitten vraagt Rein: 'Mogen er vanavond nog 4 andere meisjes komen?' 'Eehm ja hoor... maar ze kunnen echt niet blijven slapen gaat Marco niet leuk vinden' zeg ik. 'Is goed!' zegt Rein 'Daan dit vind jij ook wel leuk' knipoogt hij naar hem. Daan word rood en kijkt weg. Ik sla mijn arm om hem heem en zeg 'Ahw Daan is verlegen komt wel goed hoor!' en ga weer zitten. Een half uur later gaat de bel. Nimra stormt naar de deur en ik erachter aan gevolgt door Rein. Er staan 4 meisjes voor de deur. Ik laat ze binnen en ze stellen zich voor als Chantal, marlene, Jilte en Amber. Als we allemaal binnen zijn zeg ik 'Filmpje kijken?' het was inmiddels 7 uur en wij hadden al gegeten. We gaan boven zitten, Daan en Chantal zitten dicht bij elkaar, Ik zit naast Nils daarnaast, Owen, Marlene, Jilte en Rein Stefano en Amber zitten met zijn tweeën in de hoek. Ik glimlach als ik die 2 zie, net als Daan en Chantal ze passen goed bij elkaar. Ik zet de film op, een of andere slappe Nederlandse Film, Mannenharten.
Als de film afgelopen is merk ik dat ik met mijn hoofd op Nils zijn schouder ligt. Daan en Chantal staan elkaar te zoenen in de hoek van de kamer. Stefano en Amber houden een discussie over de film. Jilte en Rein liggen tegen elkaar aan en Owen en Marlene hebben een vaag telefoon gesprek/ snapchatgesprek met zijn tweeën waar ze continu dubbel om liggen. Ik vind ze schattig samen. Ik ga wat dichter tegen Nils aanzitten die zijn Arm om mij heen slaat. We worden gestoord door Michael die de kamer binnen komt. 'Hey Michael, wat is er?' vraag ik. 'Nimra word onrustig volgens mij moet ze wandelen.' zegt hij. 'Oke!' zeg ik terwijl ik opsta. 'Dankje voor het zeggen' zeg ik en ik geef hem een kus op zijn wang. Michael loopt wat verbaast weg. 'Jongens gaan jullie mee Nimra uitlaten?' vraag ik. 'Ja leuk' roepen ze tegelijk. Eerst laten wij de meiden uit omdat het inmiddels al wat later was. Ik wisselde snel de nummers met iedereen uit. Vooral Amber vond ik aardig en had ik een klik mee. Daarna gingen we een klein rondje lopen met Nimra.
Als we thuiskomen vallen Daan en Owen direct op de matrassen. Ik, Nils en Rein gaan er rustig naast zitten (naja rein niet rustig). Ik app direct Amber en de rest zodat ze ook meteen mijn nummer weten. Ik zie Owen, Rein en Daan ook met de meiden appen. Stefano was inmiddels al op zijn eigen kamer. Nils kijkt voor zich uit. Hij lijkt diep in gedachte. Ik sla mijn arm om hem heen. Hij leek ervan te schrikken maar blijft voor zich uit staren. Ik leg mijn hoofd op zijn schouder en doe 1 van mijn oortjes in. Er is keiharde rap uit te horen. Deventerse jongens en nu wel redelijk bekend over nederlands hiphop. Nils pakt ook 1 van mijn oortjes en doet hem in. Ik wist dat het niet zijn muziek was maar liet hem toch luisteren en dat deed hij. Bij sommige nummers hoorde ik hem slikken. Het waren nummers met een verhaal. Zo zaten wij daar een uur. Als het album afgelopen is kijk ik om me heen. Ik zie dat onze Daan inmiddels in slaap gevallen is. Rein zit te appen, Owen ook met muziek op. Ik glimlach. Het voelde al zo vertrouwd terwijl de boys terwijl ik ze pas net kende. ik kondig aan dat ik ook ga slapen. Ik hoor wat gemompel van owen en rein dat ze ook zo gingen. Ik kijk Nils aan die knikt naar me alsof hij wil zeggen 'Ja ik ga ook' Ik ga liggen want mijn pjama had ik al aan. Nils komt naast me liggen en slaat een arm om me heen. Ik zucht dit had ik een week geleden niet kunnen denken, dat mijn leven zo veel beter kon worden. Maar wel voel ik me schuldig tegenover Johnny. Ik zou hem maar uitnodigen voor volgende week ofzo besluit ik. Met dit in mijn gedachten val ik naast Nils in slaap....
Ik word met mijn hoofd op Nils zijn borst. Hijzelf slaapt net als de rest. Ik blijf nog even rustig liggen. Ik pak mijn telefoon en doe mijn oortjes in en zet mijn hiphop afspeellijst aan. Ik droom weg met de muziek. Even later voel ik Nils wakker worden. Ik kijk hem aan en glimlachend zeg ik 'Goeiemorgen.' 'Hey goeiemorgen' zegt nils terwijl hij een kus op mijn hoofd geeft. Ik bloos. Nils pakt een oortje uit mijn oor en doet hem zelf in. Zelf zet ik John Mayer op de muziek die hij leuk vind. Zo zitten wij daar een tijdje. Even later zie ik ook Daan en Owen wakker worden. En ook Rein die een kussen van Daan tegen zijn hoofd krijgt gegooid omdat hij volgens daan te lang sliep. Ik sta op geef Nils een kus en loop naar mijn kamer om me om te kleden. Als ik op mijn kamer ben app ik johnny:
Ik: Heey johnnyboyy
johnny: heeeeeyyy b-girl how are ya?
ik: haha goed hoor, en b-girl tja daar is hier nog niet veel van gekomen ga morgen of vandaag wel op zoek naar een groep waar ik bij kan.. Kom volgende week anders langs? ik heb superveel te vertellen )
Johnny: oh ga maar snel op zoek anders word je gek van jezelf en ja is goed!! gezellig! veel te vertellen? oeh :d
Ik: jaa superveel! hihi iig ik heb een bf Nils dus.
Johnny: omfgomfg soosoo maingirl maar ik zie je zaterdag mn moeder roept om te eten :p en ik heb zaterdag een verrassing voor je
ik: omg je maakt me nieuwschierig maar eetzzeeeee ! xx
Johnny: ja ik eet zee vis erg lekker whahaha neej grapje ziee ya xx <3
ik: <3
ik sluit app af en ga me omkleden. Vervolgens schiet ik net voor Rein de badkamer in want ik weet hoe ijdel die jongen soms is met zijn haar. Snel doe ik mijn make-up en haar. Als ik klaar ben loop ik naar beneden waar Nils en Owen ook al zijn.

Twee minuten later komen ook Michael, Stefano en Rein binnen lopen. We gaan met zijn allen zitten en praten wat bij. Na een minuut of 10 komt Jenny binnen. Haar mond valt open en begint te gillen. Ik schiet in de lach als ik de gezichten van Nils, Owen, Rein en Daan zie. 'Wattafack!' roept Rein. Ik ga nog harder lachen. Nils zegt 'Eehm mainiac?' Jenny knikt hard. Nu kijken ook Rein, Nils, Owen en Daan niet meer zo verschrikt en verbaast. Fotos maken!?!! roept Rein. Jenny knikt hard en ze maakt naar mijn mening wel 100 foto's met de jongens. Ook maakt Rein er Een van ons achten en zet die op insta en twitter met de tekst 'Friends, Love, Life and Fans <3' al snel komen er honderden reacties als 'Love?? wie wie wie wie?!!' 'Omg so jalous' 'ONLY LOVEE BE MINE <3' 'Flikker op met je love youre mine' en meer haat en liefdes reacties. Haatberichten maaken mij onzeker maar ik liet het niet merken. We gingen samen eten. Daarna moesten Daan, Owen en Rein naar het station. Stefano, Nils en ik brachten de jongens weg. Op het station moesten Rein en Owen in dezelfde trein. Ik gaf beide jongens een lange knuffel. We blijven ze uitzwaaien totdat ze uit het zicht zijn. Daan moet zich haasten voor de trein. Ik geef hem ook een lange knuffel en we zwaaien naar hem. Als ze alledrie wegzijn gaan we de stad nog in. 'Kom we gaan naar de primark!' zeg ik. Ik wou er al heen toen we hier net waren maar wist niet hoe we erheen moesten. Gelukkig wist Nils het en samen lopen we erheen. Stefano ging niet mee. Hij moest nog huiswerk maken. We lopen wel 3 uur door de Primark met zijn tweeën. Na een supergezellige middag en 3 volle tassen kleding voor ons beide gaan we naar huis. Als we thuiskomen moet Nils ook zijn spullen pakken en naar zijn eigen huis. Ik vind het superjammer maar gelukkig zie ik hem morgen weer.

Vanuit Nils:
Eva en ik hebben echt een super gezellige middag gehad. 3 zakken kleding vol geniaal eigenlijk maar er zaten ook dingen tussen voor Stefano die Eva uitkoos. Kennelijk goed want hij was er super blij mee. Helaas moet ik zo naar huis. We zitten nog even op de bank. Even is het stil. Ik kijk in Eva haar ogen. Ik kus haar, zij kust mij. Zo zitten wij. Als we elkaar loslaten lach ik naar haar. Ze kijkt weg, blozend. We nemen afscheidt van elkaar. Ik kus haar nog een keer en fiets weg. Eva zwaait me na. Ik bloos, gelukkig ziet ze het niet.



Vanuit Eva
Zodra Nils weg is storm ik naar boven. Ik check mn twitter en schrik van alle interacties op twitter. Ik scroll er even doorheen en beantwoord er een paar. Nu ik het vriendinnetje ben van 'De Nils Käller' kennen al die mainiacs mij plotseling. Ik haal mn schouders op en pak mijn boeken voor morgen. Morgen school. Hoogtepuntje dat ik Nils weer zie. Stefano komt nog even mijn kamer in en we praten wat. Na een half uurtje gaat hij ook naar zijn eigen kamer. Ik app nog even in de groepsapp met de jongens en die meiden van gister. Gezellige meiden stuk voor stuk. Ik sluit mijn mobiel af en ga slapen....

-Tijdsprong-

Woensdagmiddag die week...
Ik slenterde van een saaie dag school door de stad met Nimra richting het park. Nimra zo blij als altijd. Blij werd ik altijd van haar. Ookal was vandaag echt zwaar klote. Net iets meer dan een week hier en nu moeten ze mij al hebben. Nils zo lief dat hij is probeert het steeds voor mij op te nemen maar het helpt niet. Ik kom in het park en laat Nimra los. De hond rent blij weg. Ik ga op een bankje zitten. Nimra komt terug en gaat bij mij liggen. Ik leg mijn hoofd in mijn handen. Ik denk na over wat ik hier aan kon doen. Ik wist het niet. Langzaam laat ik mijn tranen de vrije loop. Zo zit ik daar. Een gebroken meisje zoals Alex mijn vorige dansleraar altijd zei als ik met mijn verhaal bij hem kwam. Hij zag altijd precies als er wat was. Je ogen lachen niet zei hij altijd als ik vroeg hoe hij dat zag.
Zo in gedachte had ik niet door dat Nimra wegliep. Toen ik later naast me keek zag ik haar niet. Ik kijk op en roep keihard 'NIMRAA!' Ik kijk naar rechts en zie haar doodleuk naar me toe slenteren met een man van een jaar of 30 achter zich aan. 'Wel goed opletten op dit kleine beestje he.' zei de man 'ze liep zo door het park naar aandacht te zoeken.' Ik word rood 'Oh eeh sorry meneer ik had mijn gedachte er niet bij.' verontschuldig ik me. De man zijn blik verzachte 'Oh' zegt hij zacht. 'Maar wat zou u mijn problemen uitmaken' zeg ik 'Niemand kan ze toch oplossen.' Ik kijk de man in zijn ogen. Hij had mooie vertrouwde bruine ogen. Ze pasten goed bij zijn wel wat lief ogende donkerkrullende haar. De man gaat op het bankje zitten en klopt naast zich 'Kom eens even zitten' zegt hij. Ik ga zitten. Ik heb geen idee waarom maar de man leek niet van slechte aarde. 'Oh wacht ik zou mij eerst even voorstellen' zegt hij 'Willem Hofstede aangenaam.' Hij steekt zijn hand uit. Ik sla mijn hand in de zijne en zeg 'Aangenaam meneer Hofstede ik ben Eva.' 'Zeg maar Willem hoor.' Ik schiet in de lach 'Oke aangenaam Willem ik ben Eva.' Willem glimlacht. Zijn ogen lachten mee. 'Maar wat voor problemen heb je dan?' vraagt Willem. Ik kijk naar de grond en slik. 'Oh ik word gepest op school, alweer. Net nu ik hoopte dat het op een nieuwe school beter zou worden dan op mijn vorige. We zijn net verhuist. Ik heb een superlief vriendje die het voor mij op wil nemen maar het helpt helemaal niks.' zeg ik. Willem kijkt mij aan. 'Nee dan begrijp ik dat je het even niet meer ziet zitten. Heb je al met je mentor of jongerenbegeleider bij jou op school gepraat?' zegt hij. Ik schudt van nee 'Ik ken mijn mentor niet echt dus ik weet niet of ik naar hem toe moet. Nils, mijn vriendje zei dat ookal maar ik weet het niet.' Willem glimlacht 'Dan zou ik toch maar met je mentor gaan...' Hij kan zijn zin niet afmaken omdat zijn mobiel afgaat. Hij staat op en neemt op 5 meter afstand zjin telefoon op. Nadat hij geluisterd heeft na wat er door de telefoon gezegt word word zijn gezicht ernstig. Hij hangt op en loopt naar mij toe.'Sorry ik moet weg' verontschuldigd hij zich 'Als er iets is of als je weer wilt praten bel mij maar' zegt hij terwijl hij een kaartje in mijn hand drukt. 'Doei, en nogmaals sorry' zegt hij. Hij loopt weg. Ik kijk hem na en fluister 'Doei Willem Hofstede die gewoon Willem genoemd wil worden.' Ik blijf nog even zitten. Na een minuut of 10 sta ik op en loop naar huis met Nimra die inmiddels verschrikkelijk moe is. In mijn gedachte maal ik waarom ik zomaar tegen een wildvreemde mijn verhaal vertel. Was het omdat hij zo aardig deed, het zo vertrouwd voelde? Ik wist het niet....


Thuis gekomen ploft Nimra direct op haar kussen. Het was pas 3 uur. We hadden veel uitval die dag dus ik had het lekker relaxed. Ik ging naar mijn kamer om na te denken. Toen ik daar een minuut of 10 zat belde Nils. Hij vroeg of hij langs kon komen. Dus Nils komt hier over zon 10 minuten. Ik ga naar beneden om wat te eten en te drinken. Als ik net klaar ben belt Nils aan. Ik doe open. 'Hey daar is het mooiste meisje van de wereld' zegt Nils voordat hij me een kus geeft. Een kleine 'Ahw' verlaat mij mond en ik bloos. Ik laat hem binnen. Zodra we op mijn kamer zitten vertel ik hem over Willem. Ik zie Nils nadenken. 'Is hij wel te vertrouwen?' vraagt hiij voorzichtig. Ik haal mijn schouders op. 'Ik denk het, hij kwam Nimra wel terug brengen en toen hij weg moest gaf hij zijn telefoonnummer en zei dat als er wat is ik moest bellen' zeg ik. Nils kijkt bedenkelijk. 'Wacht even.' zeg ik. Ik sta op en zoek in de zak van mijn vest. Ik pak het kaartje en laat het aan Nils zien. Ik had er nog niet naar gekeken. Nils keek er aandachtig na. 'Hij is kennelijk advocaat bij KARA' zegt Nils. Ik pak het kaartje uit zijn handen wat mij een verbaasde en boze blik opleverd. Ik bekijk het kaartje. Er staat alleen een telefoonnummer op, de naam van willem en de naam en afbeelding van het advocatenbureau. 'Zou ik hem anders bellen?' vraag ik voorzichtig aan Nils terwijl ik het kaartje weer aan hem geef. Nils knikt voorzichtig. 'Wat moet ik zeggen dan?' 'Geen idee naja doe anders een andere keer morgen ofzo?' zegt Nils. Ik knik. Nils en ik zitten, praten, zoenen en lachen nog een tijdje. Het is 6 uur als Nils weer weggaat.


-Volgende ochtend-


Ik word wakker van Stefano die mijn kamer binnenstormt. 'EVA HET IS AL HALF 8!' roept hij. Ik schiet overeind. 'Shit' zeg ik. 'alsjeblieft stef zeg tegen de congierge dat ik naar de ortho moet ik regel wel een briefje?!' vraag ik lief. Stefano schiet in de lach 'Zolang je het 2e uur er maar bent en nu hup opschieten zussie.' 'Ja als jij wegggaat.' Stefano geeft een kus op mijn hoofd en loopt weg. Ik blijf nog even liggen en kijk door mijn twitter. Mainiacs twitteren over het concert volgende week. Ik ga niet. Ik had geen tickets en Nils zou mij toch niet meevragen. Ik reageer op wat interacties en op de groepsapp van mijn oude danscrew. Nadat ik dat gedaan heb kleed ik mij snel om en schiet voordat Micheal het kan doen de badkamer binnen. Ik doe mijn haar vandaag extra mooi en mijn make-up extra goed. Zodra ik klaar ben schiet ik naar beneden om Nimra uit te laten. Stefano was er nog dus het was nog niet heel erg laat. Het eerste uur skipte ik maar anders kon Nimra niet goud Wandelen. Ik loop met haar naar het park waar ik haar loslaat en doorloop. Ik pak mijn mobiel en doe mijn muziek op. Zodra het nummer Coming down van five finger death punch door mijn oortjes te horen is sluit ik mij even af. Diep in gedachte en naar de muziek luisterend loop ik door. Ik heb niet door dat er iemand op mij af komt lopen. Voordat ik er erg in heb loop ik tegen diegene aan. Verschrikt doe ik mijn oortjes uit. 'Oh eeh sorry' zeg ik. Ik kijk degene niet aan en loop door. Ik heb nog geen 5 stappen gezet of ik voel een hand op mijn schouder. Ik draai mij om en kijk in de grote bruine ogen van Willem. 'Eva, gaat het wel?' vraagt hij. Ik schrik ik had helemaal niet door dat ik tegen Willem aanliep. 'Ja alles gaat supergoed!' lieg ik tegen hem. Ik zie hem zijn wenkbrouwen fronsen. 'Eerlijk?' Ik knik langzaam. Willem lijkt er genoegen mee te nemen. 'Als er wat is je kan mij altijd bellen dat weet je.' zegt hij. Ik knik weer. 'Ik loop verder ik moet zo naar school ik zie je nog wel weer een keer.' zeg ik. Willem glimlacht 'Succes op school, je kan het.' Ik haal mijn schouders op en loop weer richting huis met een dubbel gevoel. Zodra ik thuis ben prop ik mijn eten en drinken in mijn tas en het eten dat Stefano voor mij gesmeert heeft in mijn mond. Ik geef Nimra nog wat te eten en ga naar school.


Als ik thuiskom van school met Stefano zijn we alleen. Ik lees het briefje dat op tafel ligt ''Lieve Stef en Eva Ik, Marco, Michael en Jenny zijn de hele dag bij de vader en moeder van marco Jullie moeten zelf eten maken. liefs, Mama. Ik roep Stefano dat we zelf eten moeten maken. Stefano komt naar me toe gelopen. 'Pizza dus' grijnst hij. Ik schiet in de lach. 'Zou ik Nils vragen om te blijven eten?' vraag ik. Stefano knikt 'bel hem maar' zegt hij. Ik glimlach en bel Nils. Daan was bij hem dus hij zou ook komen eten. Gezellig vond ik. Een half uur later ging de bel. Ik doe open en geef Nils een kus. Daarna geef ik Daan een knuffel. Ik loop naar binnen en zie dat Nimra Daan al heeft gevonden. We gaan op de bank zitten met wat te drinken en Stefano zet de playstation aan. Nils en Stefano Spelen fifa tegen elkaar. Na ongeveer 10 minuten gaat de bel. Ik doe open. Ik kijk recht in de ogen van 2 agenten. 'Bent u Eva van Hoven?' vraagt de een van de agenten. Ik knik. 'Dan hebben wij helaas slecht nieuws voor u... Mogen wij even binnenkomen?' Ik knik zacht 'Kom maar mee.' zeg ik. Ik loop de kamer in en zeg 'Jongens er zijn mensen van de politie hier met slecht nieuws zeggen ze.' Ik zie ze geschrokken kijken. 'U mag ook wel even gaan zitten' zeg ik terwijl ik zelf ga zitten. De agenten knikken en gaan zelf ook zitten. 'Ehm we hebben erg slecht nieuws voor jullie Stefano en Eva' zegt er een. 'Allebei jullie ouders en Jenny zijn omgekomen bij een autoongeluk en michael ligt in kritieke toestand in het ziekenhuis.' Nadat de agent dat gezegt heeft stort mijn wereld in. Ik kijk naast me en zie Stefano huilen. Nils wil een arm om mij heen slaan maar ik schudt hem weg. Ik sta op en schreeuw 'NEE DAT KAN NIET JULLIE MOETEN JE VERGIST HEBBEN!!' De agent schud zijn hoofd. 'Was dat maar waar.' Ik huil inmiddels. Ik draai me om en ren weg. Het huis uit, weg van alles en iedereen. Ik ren richting het park en ga op een bankje zitten. Zodra ik daar zit laat ik mijn tranen lopen. Met mijn gezicht in mijn handen heb ik niet door dat er iemand naast mij komt zitten. Ik voel een hand op mijn schouder. Ik kijk op. Ik herken Willem. Hij kijkt mij aan met zijn vertrouwde bruine ogen. 'Wat is er?' vraagt hij. Ik schudt mijn hoofd. 'M-m--marco, mama en jenny ze zijn... ze zijn.. omgekomen bij een autoongeluk..' stotter ik. Ik voel dat Willem schrikt. Zodra ik dat heb gezegd barst ik weer in tranen uit. Willem slaat een arm om me heen. 'ssst maar het komt allemaal goed' fluisterd hij. Ik schudt mijn hoofd en huil verder. Ik hoor vanuit de verte Nils roepen. Ik zie hem deze kant op komen rennen. Ik sta op en roep 'Nils hier ben ik.' Ik zie Nils opgelucht kijken en hij rent op me af. Willem staat ook op. Nils staat stil voor mij en slaat zijn armen om mij heen. Eigenlijk ben ik blij dat hij achter mij aan gekomen is. 'Het komt goed ik blijf bij je' fluisterd hij in mijn oor. Ik slik. Als Nils mij loslaat kijkt hij Willem aan. Willem steekt zijn hand uit naar Nils 'Willem Hofstede aangenaam.' Nils schudt zijn hand 'Nils Käller' zegt hij. Willem glimlacht. 'Eva ga je mee naar huis? De agenten willen nog wat weten' zegt Nils. Eigenlijk wil ik niet maar het zou toch moeten want ik kan niet alles aan Stefano overlaten. Ik knik naar Nils. Daarna kijk ik naar Willem. Zijn ogen stonden ook verdrietig, het was mij nog niet opgevallen. Ze stonden anders dan normaal. Ik zei er maar niets van. Willem kijkt mij aan en vraagt 'Moet ik meegaan?' Ik kijk eerst verbaast maar knik dan. 'Graag' zeg ik. Ik zie Nils eerst wat achterdochtig kijken maar zijn blik veranderd snel als we richting huis lopen en hij met Willem aan de praat raakt. Als we thuis zijn doet Stefano de deur open. Ik zie de pijn in zijn ogen. Ik sla mijn armen om hem heen en kus hem op zijn hoofd. 'Het komt allemaal goed, dat beloof ik je.' zeg ik zacht. Ik voel zijn tranen op mijn schouder vallen. Als ik hem loslaat stel ik Willem aan Daan, Stefano en de agenten voor. De agenten stelde een paar vragen en daarna gingen ze weer weg. Zodra de agenten weg zijn kan ik mezelf niet meer inhouden en de tranen rollen eindeloos over mijn wangen. Willem slaat een arm om mij heen en ik val tegen hem aan. Stefano staart voor zich uit. Nils is ondertussen de pizza's aan het maken want we moesten toch eten. En Daan heeft zich over Nimra ontfermt. 'Waar moeten we vanavond nou slapen want ik ga niet alleen met Eva in dit huis slapen geen denken aan.' zegt Stefano uit het niets. Ik kijk hem aan en zeg 'Ik weet het niet maar ik geef je groot gelijk.' Nils komt ondertussen de kamer binnen met de pizza's en zet ze op de kleine tafel. Daan, Stefano en Nils vallen direct aan. 'Eva, Willem willen jullie niet?' vraagt Nils. Ik schudt mijn hoofd. 'Ik heb geen honger.' zeg ik. 'Ik heb al gegeten' zegt Willem. 'Maar waar gaan we nou slapen dan?' vraag ik zacht. 'Ik heb nog wel twee slaapplekken over.' zegt Willem zacht. Ik kijk hem aan. 'Kan dat?' Willem knikt. 'Oke dan ga ik mijn spullen even pakken.' zeg ik 'Stef pak je ook je spullen even?' Stefano knikt. Ik sta op en loop met gebogen hoofd naar boven. Ik prop wat kleding in een weekendtas. In mijn schooltas doe ik mijn boeken voor morgen voor als ik naar school zou gaan. Ik loop naar de badkamer en doe van daar wat spullen in een toillettas van stefano en mij. Daarna loop ik naar beneden daar prop ik mijn koptelefoon in mijn tas. Ook doe ik wat eten voor nimra en het kleed van Nimra in een tas, want ze kon niet alleen thuis blijven. Stefano is inmiddels ook beneden gekomen. Ik loop weer naar de rest en zeg 'We zijn klaar.' De rest staat ook op en doet hun jas aan. Ik geef Nils een knuffel en een kus, en Daan een lange knuffel. 'Het komt allemaal goed geloof me, stay strong meid.' zegt Daan bij het afscheid. Ik glimlach en loop naar de auto van Willem. Daan en Nils rijden weg en wij rijden ook weg richting het huis van Willem. We komen aan bij een groot appartement. Willem doet de deur open. We lopen naar binnen. Op de bank zit een vrouw met lang blond haar. Ze staat op en kijkt naar mij en Stefano. Ik voel mij ongemakkelijk net als Stefano. Willem stapt op de vrouw af en geeft haar een kus op haar mond. 'Hey schat' zegt hij daarna fluisterd hij iets in haar oor. Ik voel dat het over mij en Stefano gaat. De enige woorden die ik opvang zijn 'Overleden, rechtzaak, vroeger en vader.' ik wist niet waar het over ging. Bij het woord vader krijg ik het koud. Mijn ouders waren al vroeg gescheiden en via de rechtbank waren we bij onze moeder geplaatst...