14 - Zwijgende schreeuwen

Nooit had ik geloofd dat ik liefde zou kennen. Ik dacht dat het simpelweg niet voor mij weggelegd was, maar toen kwam jij. Jij deed me mijn ogen openen en liet me inzien dat ik geluk verdiende. Ik was het wél waard. Jij was mijn wonder. De liefde die je me gaf, zorgde ervoor dat het levensvlammetje terug in me ontwaakte. Ik voelde me groeien en sterker worden. Het voelde goed met jou aan mijn zijde.
En net daarvoor wil ik je bedanken. Door jou heb ik mezelf beter leren kennen en ben ik meer gaan leven. Ik hou nog steeds van je, maar woorden kunnen op dit moment niks meer doen voor jou, ons. De momenten die we beleefden zijn onbetaalbaar en ik wou dat het hier niet hoefde te eindigen, maar ik kan niet verdergaan wanneer jij blijft stilstaan. Als het moet, dan scheiden onze wegen en misschien kruisen ze elkaar wel eens. Ik vergeet je niet, mijn wonder. Het wonder dat me geen twee keer zal treffen.