04 - Onheldere mengsels

‘Expecto Patronum’. Iedereen die zich een Harry Potter fan durft te noemen, weet wat dit is. Expecto Patronum is een toverspreuk die voor het eerst aan het bod komt in het derde boek uit de reeks. Het is een spreuk die gebruikt wordt om dementors te verjagen. Dementors zijn de meest gruwelijke wezens ooit. Ze laten jou je diepste angsten voelen en in het ergste geval zuigen ze je ziel uit je lichaam. Hopeloos, dat is het gevoel dat ze je bezorgen. Alsof je nooit meer vrolijk zal zijn.
Om de patronusbezwering uit te voeren, moet je een krachtige herinnering oproepen. Het positieve vecht als het ware tegen het negatieve. Hoop versus wanhoop. Als de bezwering lukt, verschijnt er een schild tussen jou en de dementor. Dit kan ook in de vorm van een dier zijn als je bezwering (en dus de herinnering) krachtig genoeg is.
Deze spreuk deed mij inzien dat het goede wel degelijk het slechte kan overwinnen. Zolang er hoop is en zolang er nog positieve gedachten en herinneringen zijn, dan het mogelijk om het kwade te overwinnen. Als goede gedachten de negatieve kunnen overheersen en het gevecht winnen in je eigen hoofd, dan weet je dat je krachtig genoeg bent om vol te houden. Vallen is geen schande, niet opnieuw opstaan is dat wel.

Mijn vingers gleden over de letters die elegant op mijn pols getatoeëerd waren. Hierdoor werd ik elke dag geconfronteerd met mijn verleden, heden en toekomst - mezelf. Het herinnerde me aan het feit dat ik moest blijven vechten, dat ik mijn eigen demonen te lijf ging met slechts enkele lichtpuntjes die ik steeds opnieuw in mijn hoofd moest herhalen. Ik was al achtentwintig dagen clean. Niet elke dag was nog een gevecht met de drang. Integendeel, er kwamen steeds meer dagen waarop ik de drang niet meer had. Het enige gevecht dat ik nog echt voerde, was het gevecht tegen de pijn van de waarheid. Maar ik zou niet opgeven, ik zou niet blijven neerliggen op de grond. Ooit sta ik terug recht met opgeheven hoofd en met de schouders naar achteren.