Dit is écht geschreven in september 2012. Ik vond het onlangs terug en vond dat het in dit verhaal wel tot zijn recht zou komen.

September 2012

Aan mijn toekomstig vriendje

Denk goed na voordat je verliefd wordt op mij, is het enige wat ik je kan aanraden. Het lijkt me al vreemd dat er überhaupt iemand verliefd op me wordt, maar in de liefde weet je maar nooit.
De kans is groot dat je bruine golvende of krullende haren hebt. Of lang haar dat ik vast kan nemen. Op de een of andere manier heb ik daar een zwak voor. Of je bent blond en hebt blauwe ogen. Niet dat uiterlijk me zoveel uitmaakt, het gaat me allemaal om het totaalplaatje dat moet kloppen en meer nog om de gevoelens die je me geeft, hoe je me keer op keer overdondert met zoveel nieuwe dingen die ik niet weet te plaatsen maar toch zo fijn vind. Stiekem zal ik me focussen op je lippen en je gezicht. Zo ben ik altijd al geweest. Sommige mensen kijken het eerst naar de handen of voeten, maar ik zal kijken naar je lippen. Dat wil daarom niet zeggen dat ik ze snel zal kussen of initiatief zal nemen. Daar heb ik het lef en zelfvertrouwen niet voor.

Ik moet zeggen, ik zal het je niet makkelijk maken, daar ben ik me nu al van bewust. Dat zal vast en zeker niks met jou te maken hebben, maar eerder met mezelf. In mijn negentienjarig bestaan ben ik tot nu toe alleen maar afgewezen geweest. Zo’n dingen veranderen mensen. Mij heeft het onzeker gemaakt. Ik laat niet snel mensen toe en onthul slechts kleine beetjes van mezelf. Dit houdt ook in dat alles dus nieuw is en ik dit voor een eerste keer moet beleven. Dat is spannend, maar doet me doodangsten uitstaan. Ik heb geen zelfvertrouwen en heb er moeite mee om mezelf te aanvaarden, mede door mijn verleden. Het zal veel tijd kosten voordat ik me aan jou zal durven overgeven. Je zal mijn vertrouwen moeten winnen en bewijzen. Eerlijkheid en vertrouwen staan bovenaan mijn lijstje met principes die nageleefd moeten worden. Het is wel zo dat ik degelijk mezelf zal zijn, eenmaal je mijn vertrouwen hebt.
Waag het dan ook niet het te breken met leugens en uitvluchten. Ik heb in het verleden al genoeg mensen te veel kansen gegeven. Dat heeft ervoor gezorgd dat ik een muur rondom mezelf ben beginnen bouwen. Het is verdomd hard mensen te vinden die de moeite nemen deze steen per steen af te breken om zo de echte ik te zien. Dat maakte me bang, maar ik moet mezelf ook een beetje beschermen voordat ik bezwijk aan een gebroken hart. Ik heb een sterke persoonlijkheid en kan koppig zijn, maar alles heeft een limiet. Ik kan sterk zijn, maar dat betekent niet dat ik altijd sterk genoeg ben.
Ik ben bang om te falen, bang om iets niet goed te doen en om dit te verpesten waarnaar ik zo verlangd heb. Geduld is een schone deugd en beetje bij beetje zal je de puzzel van mijn ziel moeten maken. Zo ben ik nu eenmaal. Misschien schrikt dit alles je wel af en zal het je uiteindelijk doen terugkrabbelen, maar ik wil niet iemand zijn die ik niet ben. Bovendien kan ik ook niet gaan voorspellen hoe alles zal verlopen. Sommige wegen kronkelen nu eenmaal op de meest onverwachtste plaatsen.

Wat je ooit ook moet weten, is dat ik een verslaving heb gehad of nog steeds heb. Ik weet niet welke tijd ik moet gebruiken voor deze zin, aangezien verslavingen altijd blijven. Zelfs al voer je ze niet meer uit, op regelmatige basis doorkruisen ze je gedachten en dat alleen is genoeg om je ooit terug te laten vallen. Het verleden heeft me sterker gemaakt, dat staat vast. Maar ik zal altijd het verlegen en onzeker meisje blijven als het op m’n lichaam aankomt. Hoewel jij dat kan veranderen, als je me aanvaardt zoals ik ben. Toch moet je weten dat jij niet alles kan doen. Het ligt ook grotendeels in mijn handen.
Neem me dan ook nooit mee naar een zwembad, tenzij het je doel is mijn humeur te verpesten. Ik zal ook heel lang weigeren me bloot te geven in je bijzijn, zowel letterlijk als figuurlijk. Dus als je alleen uit bent op seks, breek mijn hart dan snel en beperk de leugens tot het minimum. Ik durf amper aan onze eerste kus te denken, want zelfs daar kan ik het al gaan verpesten. Ook ga ik twijfelen bij iedere aanraking. Zoals ik al zei, alles is nieuw en ik ben zo’n persoon die soms veel te veel nadenkt en analyseert. Het kan natuurlijk zijn dat er een wonder gebeurt en alles plots als vanzelf gebeurt. De wonderen zijn de wereld nog niet uit. Alles kan.
Geef me ook geen ringen cadeau, ik haat ze. Meer bepaald omdat ik mijn dikke vingers haat en omdat ik nog steeds de vreselijke gewoonte heb om aan mijn nagels te bijten. Nee, geen ringen voor mij. Onthoud ook in je achterhoofd dat mijn thuissituatie niet ideaal is. En dat ik vaak heel wat dingen zal uitbrabbelen aan een recordtempo en dat je slechts met enkele kernwoorden zal moeten proberen te achterhalen wat ik gezegd heb. Ik ben geen open boek, maar ik ben ook geen spelletje dat je steeds opnieuw kan spelen.
Verder zal je alles nog wel ontdekken, als je daarvoor het geduld hebt. Er staan je vast nog wel genoeg verrassingen te wachten, maar dat kan ook geheel wederzijds zijn. Ook jij hebt jouw verleden en persoonlijkheid.

Ik ben er me van bewust dat tegengestelden elkaar aantrekken, dus wie weet ben jij alles wat ik niet ben en is er toch liefde tussen ons. We hoeven niet volledig dezelfde visie op het leven of interesses te hebben, maar ik eis wel respect. Er zijn twee dingen die je aan mij moet respecteren, aangezien ze mij in leven houden en ik er altijd op terugval wanneer niks anders me staande houdt. Muziek en schrijven zijn deze twee dingen. Schrijven gaat verder dan een hobby. Het is mijn passie, mijn toevlucht en mijn droom. Ooit wil ik mijn eigen boek publiceren en in handen hebben op de een of andere manier. Daarbij heb ik iemand nodig die me steunt. Je hoeft daarom niet in mijn verhaal of in mijn schrijftalent te geloven, ik heb gewoon steun nodig.
Mijn favoriete bands zijn Evanescence en Tokio Hotel. Aan beide hangt een heel verhaal vast dat verband houdt met mijn leven. Ik vermoed dat je vooral problemen zal hebben met de tweede. Ik weet dat je een eigen mening mag hebben, maar ik kan er niet omheen dat zij een groot deel van mijn leven in beslag nemen. Bill Kaulitz was mijn ideale man, totdat jij kwam. Ik heb al die tijd gewacht op iemand die dezelfde gevoelens bij me zou losmaken als Bill. Met het verschil dat dit wel echt en realistisch is, haalbaar met andere woorden. Wat ik zeg klinkt als wartaal in jouw oren, het spijt me.
Ik ben een ingewikkeld en gecompliceerd persoon en het enige dat ik nodig heb is iemand die me overdondert met gevoelens van verliefdheid en die echt van me houdt om wie ik ben en me aanvaardt zelfs met al deze gegevens in het achterhoofd.

Liefs

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen