Question 8

'wat? wie? waarom doe je dit? laat me gaan!' mijn stem was niet echt overtuigend, waarschijnlijk door de angst. 2 strenge en kwade ogen keken me woest aan. "ECHT NIET!! jij blijft hier!! ik werd op de grond gesmeten, zo hard dat ik even dacht dat ik niets meer kon. dat mijn lichaam zou sterven maar mijn geest voort blijft leven. tot mijn geluk deed alles het nog, al had ik vreselijk veel pijn alles wat werd gezegd kreeg ik amper mee. weer een paar harde klappen. alles zwart.

ik sprong overeind. wat? was dit echt? ik keek om me heen, nee, het was een droom. opgelucht liet ik een zucht ontsnappen. zachte snurk geluidjes vulde mijn oren, en draaide in de richting. er lag iemand naast me?! wie is dit?! of beter, waarom ben ik hier en heb ik zo'n vreselijke hoofdpijn? hè wat? een arm werd om me heen gelegd en trok me terug. "wat wil je?" vroeg ik. zijn mondhoeken krulden omhoog, en trok me dicht tegen zich aan. protesteren deed ik niet. op een vreemde manier voelde dit prettig, en zo veilig. het gevoel nam me volledig over. ik sloot mijn ogen van genot, maar deed ze vliegensvlug weer open toen ik werd gekust. op mijn mond nog wel! wat is hier gaande?!