Kurt 39

Ik zit aan een enorme tafel met mijn vader en Blaine's vader en een hoop gasten, die ik niet meer ken, maar Blaine is zelf nergens te bekennen. De hele dag al niet. Zijn vader weet zogenaamd ook niet waar hij is. Mijn vader tikt me aan en wijst in de richting van het bos waar Blaine aan komt rijden op een eenhoorn. Lachend loop ik naar hem toe. 'Ik heb altijd al geweten dat je mijn prins op het witte eenhoorn bent.' Grinnik ik als hij me op de eenhoorn hijst. 'Mooi zo. Kom we gaan een stukje rijden. Ik wil je wat laten zien. ' zegt hij met een zenuwachtig lachje. Hij knipoogt naar onze vaders. Die stralend naar ons kijken. Daarna draait hij de eenhoorn, zo verdwijnen we allebei in het bos. De zon schijnt door de bladeren van de bomen. De bloesem dwarrelt om ons heen. Een paar elfjes zingen een romantisch lied. Ik leg mijn hoofd op Blaine's schouder. 'I love you.' Fluister ik. Hij grinnikt,' I love you too. I missed you today.' Zegt hij. We komen op een grote open plek. De plek, waar we vroeger altijd heen gingen als onze ouders in gesprek waren. Blaine stapt eerst af en helpt mij dan als een echte gentlemen.

'Lieve Kurt, ik herinner me nog iedere seconde van die we samen door hebben gebracht. Wat ik zeker weet is dat ik toen al van je hield. M'n vader werd gek van me omdat ik het steeds óver je had. Nu ziet hij in dat het de moeite waard was. Ik ben met degene van wie ik altijd heb gehouden en die ik nooit meer wil laten gaan. Kurt, ik zal er voor altijd bij je zijn, om je te beschermen om je te troosten als het moet en om iedere keer als ik naar je kijk je gelukkig te zien. So Kurt Elisabeth Hummel, my soulmate. Would you marry me.?' Vraagt hij terwijl hij op een knie knielt en houdt me een zwaard voor. Ik knik verlegen'ja, ja. Ik wil met je trouwen, maar een zwaard in plaats van een ring?' Vraag ik lachend. Hij knikt stralend, ' Het is het zwaard van trouw. Het is een traditie hier in Alenkye.' Ik knik en pak het zwaard aan. Mijn verse fiancé kust me met een hoop passie. 'Heb je serieus een pak aan voor mij?' Vraag ik lachend. 'Ja, ik weet nog dat je altijd m'n kleding afkraakte hier.' Ik grinnik als ik het voor me zie. Ik leun tegen zijn borst, het voelt geweldig om zo samen te zijn. 'I will you always be around.' Zeg ik en druk mijn lippen op de zijnen. Hij streelt even langs m'n gezicht, 'Ik hou van jou, meer dan ik ooit van iemand anders zou houden, en of ik dat kan met jouw aan mijn zijde.' fluistert hij. Ik bekijk met grote bewondering naar het zwaard, wat ik nog steeds vast had. Het heeft een geweldige gloed, het is gesmede met echt magisch goud, precies zo als het hoort tenminste dat denk ik. Blaine pakt het beet en gespt het vast aan mijn riem. Hij helpt me weer op de eenhoorn en zodra hij ook zit rijden we terug naar het kasteel....