Het leger met school. (7)

Je ziet niemand die je kent en na het eten ga jullie allemaal zitten. Je maatje komt bij je zitten en zegt ‘als ik jou was zou ik nu zo snel mogelijk weg gaan’ je kijkt haar vragend aan en ze zegt ‘steven is er’ je ogen worden groot en je staat op. ‘ik ga’ zeg je snel tegen je groep. De meeste hadden het gehoord en knikte. ‘waar ga je heen Wolf?’ vraagt haswell. Je kijkt hem aan en zegt ‘ik ga alvast slapen ik ben moe’ hij knikt maar merkt dat er iets niet goed is. Je loopt snel naar buiten maar dan hoor je achter je ‘heei Sara.’ Je slikt en draait je om. ‘oh heei steven ik zag je net niet’ zeg je tegen hem. Je wilt nu zo snel weg als je kan maar steven verspert je weg. ‘hoe is het?’ vraagt hij. Je zegt nogal afwezig dat het goed met je gaat en wil verder lopen. ‘wat ga je doen?’ vraagt hij. ‘ik ga naar bed’ zeg je. ‘ik breng je wel’ je stopt en draait je om. ‘nee’ zeg je. Hij lacht even en zegt ‘je hebt geen keus’ je voelt de paniek op komen maar wil het niet laten zien. ‘Wolf, wacht’ hoor je achter steven. Je kijkt langs hem en ziet haswell. ‘je bent je jack vergeten en ik zou toch mee lopen?’ vraagt hij. Hij doet de jack (die van hem is) om je heen en loopt weg. ‘Sara?’ hoor je driegend achter je. Je slikt en haswell kijkt je aan. Hij ziet dat je bang bent en zegt ‘ze is moe en ze is mijn ster dus ze gaat nu slapen.’ Steven loopt boos naar jullie toe en pakt jou bij je schouder en draait je om. Je kijkt naar hem en dan voel je dat je naar achter wordt getrokken. Je ziet dat haswell voor je gaat staan en hij zegt wat. Je hoort het niet maar steven loopt snel weg. ‘kom’ zegt haswell. ‘bedankt’ mompel je. Hij slaat zijn arm om je heen en zegt ‘vertel me maar wat er is’ je zegt nog niets maar als jullie binnen zijn en je op je bed gaat zitten kijkt hij je doordringend aan. ‘oke’ zeg je. ‘ik ken hem van mijn werk. Hij vindt mij leuk maar ik hem niet. Ik wil eigenlijk helemaal geen contact met hem. En hij heeft me een paar keer bedreigd’ je slikt en je voelt dat de tranen op komen. Je kijkt weg en je voelt dat haswell dichter bij je komt zitten. ‘rustig maar’ zegt hij. Hij trekt je naar zich toe en troost je. Na een tijdje ben je helemaal rustig. ‘we moeten tegen hem’ zeg je zacht. Hij knikt en zegt ‘maar we gaan hem in maken’ je lacht en zegt ‘ja, echt wel’ je gaat slapen en haswell legt alles aan de andere uit. Zodat iedereen morgen extra zijn best doet.