The orphan girl hoofdstuk 6

Helena woonde ondertussen al 20 jaar in Lothlórien. Ze wou graag terug gaan naar Esgaroth maar Gandalf had haar gezegd dat het niet meer veilig was. Galadriel had haar onder de hoede van een elf die zelf kinderen had, Aglarebon, geplaatst. Ze leerde het Sindarijns en het Quenyaans. elke dag had ze lessen met wapens. Ze verbeterde haar boogschieten en leerde zwaardvechten.

“In houding!,” klonk het over het oefenveld. de jonge elfen stonden twee aan twee tegenover elkaar. Aglarebon liep tussen de vechtende leerlingen, verbeterde hier en daar een houding en stopte uiteindelijk bij Helena en haar vechtpartner. geconcentreerd keek Helena haar tegenstander aan. Omdat ze wist dat zij sneller en beter was dan hem liet ze de jongen eerst aanvallen.
“Vecht!,” riep Aglarebon. De tegenstander van Helena reageerde onmiddellijk en liet een regen van slagen op haar neerdalen. Slag na slag weerde ze met gemak af. De bewegingen van haar tegenstander werden steeds trager en trager. Dit zag ze als een signaal om eens aan te vallen. Ze hief haar houten oefenzwaard op en zwaaide het naar benden. Haar tegenstander bracht zijn zwaard te laat op de juiste positie en er klonk een onheilspellende krak toen het oefenzwaard op zijn neus neerkwam.
“sorry,” zei Helena terwijl ze de jongen overeind hielp. Aglarebon, die inmiddels verder was gelopen, rende naar hen toe.
“Kom jongen ga eventjes langs de ziekenzaal en Helena blijf nog even hier,” zei Aglarebon lichtjes ongerust.
“Er is iemand voor je Helena. Ga naar Galadriel, dan zal je wel zien,” zei hij. Nieuwsgierig liep Helena naar de vertrekken van Galadriel. Daar aangekomen wachtte haar een grote verrassing.

“Gandalf!” riep ze toen ze binnenkwam.
“Hallo meisje, ik ben opzoek naar iemand om mee te nemen op een avontuur,” zei hij.
“Een Avontuur?” vroeg Helena verbaasd
“Weet je al wat meer over dwergen?” vroeg hij terwijl hij haar aandachtig bestudeerde.
“Niet veel meer, behalve dat hier in de buurt dwergen hebben gewoond. De lijn van Durin geloof ik,” antwoordde Helena.
“Ik heb veel gehoord over je vechtkunsten,” zei Gandalf met een glimlach op zijn gezicht
“die verhalen zijn wat overdreven,” zei ze terwijl ze bloosde.
“Wil je graag wat van de wereld zien?” vroeg hij glimlachend.
“Ja, natuurlijk,” antwoordde ze verbaast. ondanks dat de elfen hier aardig voor haar waren voelde ze zich niet helemaal thuis.
“Dat is dan beslist! Maak je paard klaar. Jij gaat mee op een avontuur.” Zei Gandalf met een vrolijke fonkeling in zijn ogen.
Terwijl ze haar paard,Moonshine, opzadelde, gaf Gandalf haar instructies om bij de plaats van de afspraak te komen.
“En als je daar bent, zal je waarschijnlijk wel horen waar het is..”