Love at first like

"Dislike, dislike, dislike, dislike, hmm die ziet er opzich wel leuk uit.. weet ik het zeker? Nou vooruit.. like –match-, dislike, dislike.." En ga zo maar een paar uur door. Het gaat zo makkelijk, Tinder. Een leuke tijd verdrijving, moet ik toegeven. En al snel raak je verslaafd want in iedere vrije minuut kunnen we de liefde van ons leven tegen komen! Maar het begint natuurlijk allemaal bij die ene veeg naar het groene duimpje. We beoordelen mensen op het uiterlijk, de keuze is in een paar seconden gemaakt. Ziet deze persoon er leuk genoeg uit? Nee? Weg ermee. Tinder is het nieuwe daten!

Omdat ik nog geen 18 ben vond ik het eigenlijk niet zo leuk, daarom heb ik de app maar verwijderd. Want ik ben 17 en daarom heeft Tinder besloten dat ik zelf geen leeftijdsvoorkeur aan mag geven. Dit betekent dat er tussen mijn mogelijke matches alleen maar jongens van 17 zitten (eerst 13 t/m 17 maar gelukkig kon ik dat aanpassen.. ik ben niet op zoek naar een 13 jarig jongetje, nee écht niet.) Daarnaast bleef mijn telefoon maar zoeken naar matches, terwijl ik heb ingevuld dat de app mag zoeken naar mensen die tot op 100 kilometer afstand van mij zijn. Als dit een manier is om te zeggen dat er écht, écht niemand voor mij rondloopt, oké dan..

Inmiddels ken ik een aantal mensen die een relatie hebben gekregen met iemand die ze via Tinder hebben ontmoet. En eerst vond ik het maar raar: “Hé, hoe hebben jullie elkaar ontmoet?” –“Het begon allemaal toen we elkaar naar rechts veegden en een match werden op Tinder..” Ik vond het zo raar dat mensen daar openlijk voor uitkwamen! Maar eigenlijk, nu ik er zo over nadenk is het helemaal zo gek nog niet. Want eigenlijk is het precies hetzelfde als een normale datingsite, alleen is dit gratis en een stuk gemakkelijker! En misschien ook nog minder beschamend, we kunnen ons tenslotte altijd nog verschuilen achter het feit dat we het doen als ‘tijdverdrijf’. Bij een datingsite gaat dat lastig

Dus zodra ik 18 word ga ik de app toch maar weer downloaden. Misschien helpt het als ik straks in de stad woon, misschien dat er meer mogelijke matches voor mij rondlopen.. En stel nou dat er op een mooie zonnige dag toch echt een leuke jongen bijzit, die een match blijkt te zijn, die vlakbij woont, die ook in het echt leuk is, waar het wat mee wordt... dan kunnen we altijd nog liegen over onze eerste ontmoeting

Nu ga ik weer lekker aan de studie want wil ik naar die stad verhuizen, moet ik wel eerst eventjes mijn examens goed maken volgende week!!
Succes iedereen die in dezelfde hel leeft als ik op dit moment

xx