Op zoek

Wyta had haar spullen opgerold en ging het woud in. Ze merkte gelijk een groot verschil; het was er een stuk warmer en veel meer begroeid dan dat strand. Maar dat maakte haar niet uit. Wyta hield moed en bleef door zoeken. Na een tijdje lopen had ze er genoeg van! Ze boog zich door haar benen, spreidde haar vleugels, nam een snelle aan loop en sprintte door het woud. 'Heerlijk, zo snel!' dacht Wyta. Terwijl ze zocht kon ze ook wat van haar krachten trainen bedacht Wyta opeens. Ze probeerde zich te herinneren waaraan ze ook al weer werkte. In haar hoofd zei ze het rijtje op:
Stap 1: vaart maken
Stap 2: concentreren op kracht+dier
Stap 3: laat het dier ontstaan
Stap 4: controleer het dier, zorg ervoor dat het blijft bestaan en LET OP DE WEG!
Stap 5: spring de lucht in, verander het dier terwijl je draait en houd je gedachten erbij.
Stap 6: maak een duikvlucht het water in, zodra je het water raakt moet je het dier weer veranderen.
Stap 7: eindig met een geweldige sprong uit het water, zorg ervoor dat het overblijfsel van het dier jouzelf zo mooi mogelijk maakt.
Wyta volgde haar stappen zo precies mogelijk; als er iets fout ging, wat het helemaal verpest! Nadat ze sierlijk het water uitsprong en aan de kant kwam, nam ze even een pauze. Haar maag rammelde. Wyta had in geen dagen vlees gegeten- daar! een konijn!
Wyta besloop het en sprong erop. Ze zette haar scherpe tanden in de nek van het konijn. Bloed spatte overal naartoe. Tenslotte viel het konijn neer en Wyta peuzelde het op. Het bloed droop nog van haar tanden. Dit deed haar goed, zo voelde het om een wolf te zijn! Een trots gevaarte! Sterk en bloeddorstig, maar ook behulpzaam voor die genen uit de roedel- ... Die ze niet had. Wyta liet haar oren en staart hangen. Toen schudde ze haar kop. Bij de pakken neer zitten had toch geen zin. Wyta vloog naar een hoge boom en ging erin zitten. Ze genoot van het uitzicht, verder reizen deed ze later wel.
In de verte staarden twee mysterieus donkerblauwe ogen haar aan, Wyta had echter niets door...