Chapter 7 ~~ Nicknames and weird words..
Zo, ik heb weer eens tijd gevonden in mijn uren leerschema.. Ik heb nog 1 week en dan examens ;S
Dus ik ga dan waarschijnlijk meer posten.. Of niet.. Ligt er altijd aan
Ik ga mijn best daar wel op doen ;P
Wss lezen jullie dit morgen, dus voor de mensen: "Goedemorgen."
Voor de mensen die dit nu nog lezen en nog wakker zijn: "Hey! Het is veel te laat! Lees dit, plaats een reactie en ga dan snel naar bed! Vergeet niet je tanden te poetsen offcourse ;P"
Ik zie ook net dat dit hoofdstuk echt vol met rare woorden staat.. Ik was echt in een vreeemde bij toen ik dit schreef.. Denk ik..
But yeahh..
I hope you like it!
De gedachten alleen al zouden me eigenlijk rillingen over mijn rug moeten bezorgen. Ik bedoel met zijn vettige haar en bleke huid, tenminste ik ga er vanuit dat hij niet ineens een ongelofelijke sexy vampier is geworden, is het net een creapy, ongebakken slangentosti met vettige kaas natuurlijk. Toch bezorgde de gedachten me eerder een glimlach op mijn gezicht, dan dat ik er werkelijk rillingen van kreeg. We zijn jaren gemeen tegen elkaar geweest, maar een docent-leerling in welke vorm van een relatie dan ook, is altijd vreemd. Nu we allebei halve docenten zijn, lijkt het normaler. Al zal iedereen me wel voor een halvegare-Voldemort-met-neus uit maken omdat ik met een Snape om ga, ook wel bekend als vleermuizenvampier, shampoobangerik en ongebakken slangentosti. En als onze ongebakken vleermuizenvampierenslangentosti dat toch tot as verbrand, dan is hij geen ongebakken vleermuizenvampierenslangentosti meer, maar dan is hij gewoon een vleermuizenvampierenslangentosti. Ik vraag me af of ze tosti’s zouden hebben tijdens de lunch, of dat ik een House Elf zo ver zou kunnen krijgen om er eentje voor me te maken. Mijn blindenstok tikt inmiddels tegen de verhoging aan en met mijn teen tegen de rand aangedrukt zet ik mijn voet er langzaam aan op. Mijn vingers laat ik over het houten tafelblad glijden. De groeven in de tafel zijn ruw en ik probeer zo goed en kwaad als ik kan schalen, bekers en alle andere eetbenodigdheden te ontwijken. Dan eindigt de tafel en moet ik opzoek gaan naar de randen van stoelen. Als ik dan een stoel zonder mens, reus, of ander wezen heb gevonden, neem ik er voorzichtig op plaats. Nadat Dumbledore ons eet smakelijk heeft gewenst hoor ik Minerva, ik mag haar inmiddels Minerva noemen, uit of er tosti’s zijn. Ze moet me helaas mededelen van niet.
‘Maar, nee!’ Roep ik dramatisch, ‘ik had zo’n zin in tosti’s. Komt door de slangentosti.’
‘Wat?’ Vraagt ze verbaast en ik hoor aan haar stem dat ze moeite moet doen om haar lach in te houden. Ergens vermoed ik dat ze weet wie ik een slangentosti noem. Dan zucht ik even.
‘Maar ik zal het helaas zonder tosti’s moeten doen, maar ik eis wel tosti’s voor morgen! Ik verlang niet veel van mijn lerarenbaan, maar tosti’s moeten er toch wel van af kunnen of niet?’
‘Ik regel voor morgen tosti’s, professor Adams,’ klinkt Dumbledore’s stem vriendelijk.
‘Yes! Mijn wensen worden vervuld,’ roep ik uit, terwijl ik mijn armen in de lucht steek. Dan zoeken mijn handen over de tafel opzoek naar iets te eten. Ik vind kaas en toast, mijn hersenen beginnen gelijk te kraken. Twee stukken toast en plakjes kaas! Het is gewoon perfect. Ik dump het eerste stuk toast al op mijn bord, dan stop ik er een paar plakjes kaas tussen en als laatste nog een stuk toast.
‘Tadaa!’ Zeg ik trots, ‘een geïmproviseerde tosti alla Zoey. Ook wel een Dassentosti!’
‘Maar, nee!’ Roep ik dramatisch, ‘ik had zo’n zin in tosti’s. Komt door de slangentosti.’
‘Wat?’ Vraagt ze verbaast en ik hoor aan haar stem dat ze moeite moet doen om haar lach in te houden. Ergens vermoed ik dat ze weet wie ik een slangentosti noem. Dan zucht ik even.
‘Maar ik zal het helaas zonder tosti’s moeten doen, maar ik eis wel tosti’s voor morgen! Ik verlang niet veel van mijn lerarenbaan, maar tosti’s moeten er toch wel van af kunnen of niet?’
‘Ik regel voor morgen tosti’s, professor Adams,’ klinkt Dumbledore’s stem vriendelijk.
‘Yes! Mijn wensen worden vervuld,’ roep ik uit, terwijl ik mijn armen in de lucht steek. Dan zoeken mijn handen over de tafel opzoek naar iets te eten. Ik vind kaas en toast, mijn hersenen beginnen gelijk te kraken. Twee stukken toast en plakjes kaas! Het is gewoon perfect. Ik dump het eerste stuk toast al op mijn bord, dan stop ik er een paar plakjes kaas tussen en als laatste nog een stuk toast.
‘Tadaa!’ Zeg ik trots, ‘een geïmproviseerde tosti alla Zoey. Ook wel een Dassentosti!’
Er zijn nog geen reacties.