Tears in the bathroom

Samen met Luka zit ik aan de leerlingentafel van Zwadderich te lunchen. Als Huffelpuffer mag ik hier eigenlijk niet zitten, maar Luka dacht daar anders over. We moeten lachen om de domste dingen en aan het eten komen we bijna niet toe. Ik stop abrupt met lachen wanneer ik Draco de grote zaal binnen zie komen, zijn gezicht staat alles behalve vrolijk. Ik zie Harry, die aan het praten was met Katja Bel, omkijken. Draco draait zich om en loopt met een snelle vaart de zaal uit. Ik twijfel geen seconde.
“Luka, kom mee, nu!”, zeg ik tegen haar. Ze kijkt me vreemd aan wanneer ik haar arm pak en mee trek de grote zaal uit.
“Harry!”, roep ik de zaal door en hij draait zich om. “Laat ons dit doen, jouw revenge komt nog wel…Alsjeblieft”. Harry twijfelt, maar knikt dan en loopt terug richting de grote zaal.
“Sterre wat gebeurd er?”, vraagt Luka aan me.
“Het gaat niet goed met Draco”, antwoord ik. Ze kijkt me verschrikt aan en we versnellen onze pas.

Ik zie Draco haastig naar de eerste verdieping lopen, richting de badkamer van Jammerende Jenny. Hij stuift de badkamer in en gooit de grote deur achter zich dicht. Tegelijkertijd duwen Luka en ik de deur open, die ik weer achter ons dicht doe. Luka en ik kijken elkaar aan voordat we moedig richting Draco lopen, die nu voor de wasbak staat en via de spiegel ons verschrikt aan kijkt.
“Draco…”, zegt Luka.
“Gaat het?”, maak ik haar zin af. Draco draait zich om en verschillende emoties zijn in zijn ogen te lezen.
“Rot op!”, schreeuwt hij naar ons.
“Nee”, zeggen we rustig in koor. Draco balt zijn vuisten en ik zie dat hij zijn toverstok wilt trekken.
“Expelliarmus!”, roep ik snel terwijl ik mijn toverstok trek. Zijn toverstok schiet uit zijn hand en komt achter ons op de grond terecht.
“ROT OP!”, schreeuwt hij nu harder naar ons, met tranen in zijn ogen. Ik kijk Luka aan en ze geeft me een korte knik. Ik loop op Draco af en pak hem bij zijn schouders.
“Draco, rustig”, gebied ik hem, maar hij word alleen maar bozer en duwt mij van zich af. Ik kom hard op de grond neer en een pijnlijke kreun verlaat mijn mond. Luka snelt zich naar mij toe en helpt me overeind.
“Draco doe normaal! Kijk dan wat je doet!”, schreeuwt ze naar hem.
“Luka…. Chill”, zeg ik zacht tegen haar, terwijl ik over mijn pijnlijke kont wrijf.
“Ik doe niet chill, hij moet gewoon normaal doen!”, zegt ze tegen me. Ik moet mijn gezicht afwenden om niet in de lach te schieten. Zodra ik mezelf weer onder controle heb, loop ik weer op Draco af, die nu paniekerig om zich heen kijkt, en vouw mijn armen om zijn lichaam. Hij stribbelt ontzettend tegen, maar laat het al snel toe. Ik wenk Luka naar me toe, en zij vouwt haar armen om mij en Draco heen.
“Draco, we zijn er voor je”, fluister ik in zijn oor, wat de doorslag geeft. De tranen die in zijn ogen stonden, stromen nu over zijn wangen en gaat over in hevig gesnik. Met zijn drieën zakken we naar de grond. Het enigste geluid wat te horen is, is het lopen van de kraan en Draco zijn hevige gesnik. Het is hartverscheurend en Luka en ik houden hem stevig vast. Zijn tranen rollen als watervallen over zijn wangen, en hij heeft moeite om adem te halen. Ik heb het gevoel alsof ik zijn pijn voel, en ik denk dat Luka hetzelfde denkt. Zachtjes wrijven Luka en ik met onze hand over zijn rug, en af en toe wisselen we een pijnlijke, bezorgde blik uit.

In mijn ooghoek zie ik de deur van de badkamer open gaan, en een jongen met zwart haar stormt naar binnen.
“HARRY ROT OP!”, schreeuw ik naar hem terwijl ik op sta en op hem af ren. Ik pak zijn shirt vast en duw hem weer naar buiten. Ik ben nog nooit zo boos geweest, hoe durft hij!
“Wat moet je van ons? Laat hem met rust!”, grom ik tegen hem. Harry kijkt me bang aan en maakt zich uit de voeten. Mooi, denk ik bij mezelf. Ik draai me om en zie dat Draco zijn gezicht in Luka haar armen heeft verborgen. Ze kijkt me aan en geeft me een zwak glimlachje. Ik loop rustig naar haar toe. Ik ga naast ze zitten en leg mijn hand op Draco zijn hoofd. Hij kijkt me aan, zijn ogen zijn rood en vermoeid.
"Ik ga het niet redden... Hij gaat me vermoorden...", zegt hij met grote angst in zijn stem.
"Het komt goed Draco, wij zijn er voor je", zeg ik zacht, terwijl ik Luka pijnlijk aan kijk. We weten allebei wel beter....