O3O • Let me go...

'Het begint al aardig af te koelen.' merkte Hermione op terwijl ze haar muts iets verder over haar oren heen trok. Sneeuw knerpte luid onder onze schoenen, terwijl nieuwe vlokken naar beneden vielen.
'Inderdaad.' stemde ik met haar in terwijl ik met moeite een weg baande door de dikke sneeuw en harde windstoten. 'En het is officieel nog niet eens winter. Het is pas midden november.'
Ron, die naast mij liep, was helemaal rood geworden van de kou. Tamelijk nog roder dan dat zijn haar was. 'Ik geniet hier niet van.' mopperde hij.
'Ik ook niet. Ik kan niet wachten tot we bij The Three Broomsticks zijn.' zei Harry die dieper wegdook in zijn jas.
Na nog enkelen minuten gelopen te hebben kwamen we dan eindelijk aan bij The Three Broomsticks. Harry opende de deur voor ons en ik liet direct een zucht horen toen de warmte van de kleine kroeg mij tegemoet kwam.
'Ik bestel wel gelijk vier boterbieren voor ons.' bood Hermione aan die ondertussen haar jas al had uitgetrokken en haar muts en sjaal al had afgedaan. Ik nam de spullen van haar aan en knikte naar haar als bevestiging dat het goed was.
'Kom, laten we daar zitten.' stelde Harry voor die al voor mij en Ron uitliep naar een ronde tafel, ergens achterin. Ik plaatste Hermione haar spullen op de bank, trok vervolgens ook mijn jas uit en nam plaats.
'Heerlijk deze warmte.' verzuchtte Ron die tegenover mij plaats nam. Harry maakte een instemmend geluidje en plofte naast mij neer. Kort daarna kwam ook Hermione weer aangelopen met vier dampende glazen mokken, gevuld met boterbier.
We namen er allemaal één van haar aan en bedankte haar, waarnaar ze vervolgens plaats nam naast Ron. Het duurde niet lang voor de drie in een gesprek verwikkeld waren en ik langzaam begon af te dwalen in mijn eigen gedachten. Iets dat de laatste tijd wel vaker leek te gebeuren.
Ik moest weer opnieuw aan het moment denken in de leerlingenkamer. Draco die mij martelde met de onvergefelijke vloek. Ik was ergens blij dat ik mij niet veel meer kon herinneren van dat moment. Enkel de pijn nog, die soms nog door mijn zenuwen leek te trekken.
'Audrey, luister je wel?' Hermione haar stem deed mij verschrikt opkijken.
'Huh- wat?' Ik keek haar niet begrijpend aan.
'Niet dus.' Ze keek mij onderzoekend aan. 'Waar zit jij de laatste tijd toch met je hoofd?'
'Nergens, ik ben er gewoon niet helemaal bij.' zei ik vlug. Ron keek mij voor enkelen seconden vaag aan, net als Hermione. Harry in tegenstelling wierp mij een veel betekende blik.
Plots vielen mijn ogen op een gedaante die haastig de meiden wc's binnen stapte. Het was Draco.
'Uhh-, ik ben zo terug.' zei ik de drie en stond toen zonder te wachten op een antwoord op waarnaar ik vlug in de richting van de wc's ging. Toen ik net naar binnen wilde lopen opende iemand de deuren en liep ik bijna op iemand in.
'Katie,' mompelde ik vlug. 'wat deed jij daar binnen?'
Katie Bell, een Gryffindor die bij Harry in het team zat, keek mij vreemd aan toen ik haar die vraag stelde. 'Ehm, wat iedereen meestal in een wc doet?'
Natuurlijk, stomme vraag! 'Oh ja, natuurlijk. Was je alleen in de wc's?' Deze vraag leek haar nog meer te verbazen.
'Ja, eh- er was niemand binnen voor zover ik weet.' Katie wierp mij nog een niet-begrijpende blik toe voor ze langs mij heen stapte. Ik stond niet te lang stil bij het feit dat ik waarschijnlijk krankzinnig moest hebben overgekomen op haar, en stapte vlug de meiden wc binnen.
Leeg. Er was niemand hier. Zelfs alle wc hokjes waren open en leeg. Fronsend keek ik nog vluchtig om mij heen, misschien dat ik iets over het hoofd had gezien, maar dat had ik niet. Ik draaide mij weer om en verliet de meiden wc weer, niet begrijpend hoe ik Draco dan naar binnen had kunnen zien gaan.
'Oh, Professor Slughorn.' begroette ik onze leraar Toverdranken toen ik bij de tafel van mij, Harry, Ron en Hermione aankwam. 'Bent u hier voor een boterbier?'
'Uiteraard, Miss Mccloud!' zei de oude man mij opgewekt. 'Ook leraren hebben daar af en toe behoeften aan. Maar ik ben hier voornamelijk ook met een andere reden. Hagrid zei al dat ik jullie hier kon vinden.'
Ik nam weer plaats naast Harry en keek net als de rest, Professor Slughorn nieuwsgierig aan. 'Ik wilde jou en Mr. Potter uitnodigend voor een etentje.' begon Slughorn. 'Voorheen, toen ik ook al les gaf, nodigde ik ieder jaar mijn beste leerlingen uit voor een kerstmaal in mijn kamer.'
'Oh,' mompelde ik, duidelijk verbaasd. 'Nou, ik voel mij vereerd.'
'Ja, zeker Professor.' mompelde Harry, hij iets minder overdonderd, maar dat nam ik hem niet kwalijk.
'Uitstekend!' zei Professor Slughorn opgewekt waarnaar hij in zijn handen klapte van enthousiasme. 'Ik zal jullie binnenkort een brief sturen met daarin de datum en tijd.'
'Klinkt perfect.' glimlachte ik. Slughorn wilde zich omdraaien en liet toen zijn ogen op Hermione vallen.
'Oh, Miss Granger, u bent uiteraard ook uitgenodigd!'
'Bedankt Professor.' glimlachte ze en met die laatste woorden verliet Professor Slughorn onze tafel.
Ron opende zijn mond om iets te zeggen, maar werd onderbroken door Harry. 'Waarom is Malfoy zo gluiperig bezig?' fluisterde hij. Ik volgde vlug zijn blik, net als Hermione en Ron, en merkte dat Draco net de meiden wc's uitgelopen kwam.
'Hij is de laatste tijd al vreemd bezig. Wie weet wat hij nu weer eens in zijn schild voert.' mompelde Ron die Draco met een vuile blik volgde. Ik wilde iets zeggen, maar besloot wijs mijn mond te houden. Het was beter dat ik zo min mogelijk sprak tijdens onderwerpen zoals deze. Bang dat ik mij ieder moment kon verspreken. En eerlijk, ik wilde niet weer zo'n confrontatie met Draco aangaan.