Chapter 3: Sunshine

'Wacht! Je hebt je schoen verloren!'' Ik moest door blijven rennen, niet omkijken. Straks zal hij zien dat ik eigenlijk helemaal niet zo leuk ben! Al hijgend werd ik wakker. Heb ik nou echt lopen rennen? Blijkbaar wel want ik stond op de gang van het hotel. Geschrokken draaide ik me om en ren terug naar mijn kamer waarvan de deur wagenwijd open stond. Ik sloot de deur achter mij en leunde even tegen de deur. Waarom ben ik toch weer zo iemand die slaapwandelt? Dit is echt gênant, ik hoop maar dat niemand mij gezien heeft! Ik liep verder de kamer in en pakte mijn lievelingsjurkje en sleehakken uit mijn koffer. In de badkamer deed ik alles aan en mijn make-up goed. Ik pakte nog even mijn tasje en liep naar de lift. En daar stond Harry al. Ik weet echt niet wat die gozer van mij wilt maar hij is wel lief en dan voel ik me ook niet zo alleen. ' Goeiemorgen zonnestraaltje! Ik stond al te wachten' zei hij en trok me opeens in een knuffel. Ik knuffelde hem alleen niet terug. Met een beteuterd gezichtje trok hij zich terug en stapte de lift in die er ondertussen was. Toen we aankwamen liep hij voorop. Opeens stopte hij en zei "Wacht je hier eventjes?' 'Uh okee?' wat is er met die jongen, echt hoor. Hij liep weg. Ik pakte mijn mobiel maar even. Terwijl ik al 3 levels verder was met Candy Crush werd er opeens een blinddoek over mijn ogen gedaan. 'Uh hallo! Wat is dit!' ik vond dit echt niet grappig. 'Ssst relax je hoeft hem niet lang op' zei Harry's stem in mijn oor en een rilling ging door mij heen. Ik werd zachtjes in mijn rug geduwd en met mijn armen begeleid. Al schuifelend liep ik voor mijn gevoel door de hele ontbijtzaal. Toen er niemand me meer aanraakte wou ik de blinddoek af doen. 'Nee wacht! Het is nog niet klaar!' Een beetje ongeduldig wachtte ik maar af. Uiteindelijk werd mijn blinddoek afgedaan en ik keek naar een prachtig opgemaakte ontbijt tafel. Er stonden al allemaal kleine hapjes op en vers geperste jus d'orange en allerlei soorten thee. Ik draaide me om naar Harry. 'Waar heb ik dit aan te danken?' vroeg ik hem. 'Aan die prachtige ogen van jou waar ik verliefd op ben geworden'. Een enorm blos kwam op mijn wangen, wat was ik blij dat ik toch wat foundation op had gedaan. Harry trok de dichtsbijzijnde stoel naar achteren en liet mij erop zitten. Zelf ging hij op de stoel tegenover mij zitten. De tafel was zo klein dat ik continu zijn benen aanraakte met die van mij. Zo kon ik toch niet normaal eten! Maargoed. 'Hopelijk vind je het allemaal lekker wat ik geregeld heb en anders moet je het maar zeggen, dan gaan we wel naar de Subway of iets dergelijks'. Instemmend knikte ik. 'Ik vind het al superlief dat je dit uberhaupt geregeld hebt voor mij' zei ik stilletjes.'Alles voor jou, prinses'. Ik weet niet hoor maar volgens mij denkt hij dat hij me al in the pocket heeft. Nou moet ik zeggen dat ik hier ook niet tegen kan, maar zo makkelijk laat ik mij niet omkopen!