Eindelijkeen keer een leuke dag?

De volgende ochtend word Bronzo indewar en een gevoel als of hij alleen op de wereld is. Hij weet dat hij het Elsa moet vertellen, maar hoe zo dan zal reageren weet hij niet hoe ze zal reageren. Hij gaat dus maar naar het golf van Elsa, maar die is er niet. Hij vind haar op de heide. Hij verteld daar het hele verhaal en Elsa kijkt geschokt. Ze zei woedend:'meen je dat? Da is onaardig. Het is ziezo niet aardig om iemand te krabben!' ze was woedend, of beter gezecht nog erger. Ze zie daarna tegen Bronzo :' ik ga je helpen met jagen, en vechten. Geen gemaar!' Bronzo sputterde tegen. Maa ze zie :'uuuuu... Geen gemaar. Morgen beginnen we!!' aan de ene kant vond hij het heel aardig van Elsa maar aan de andere kant dacht hij ook van mij kan je toch nooit een goeie jager maken en vechter. Dat is onmogelijk, dat hij ook tegen haar gezecht maar ze wou er niet naar luisteren. En toen dacht hij morgen als de zon op komt gaat zij mij leren jagen. Dat betekend dat ze ook wat om hem gaf. Zijn hard maakte een sponningitje van geluk. Ze is meschien ook verliefd op hem! Plotseling rende hij heel hard, door beken door bossen over de heide steets verder van de roedel, hij was zo blij!!!! Zijn dag kon niet meer stuk hij wist het zeker. Uitijndelijk werd hij moe en liep terug naar de roedel. Toen hij daar aan kwam was zijn dag in een keer stom geworden. Daar stonden de pest wolven weer.....