Hoofdstuk 6 - aan tafel.

Ik ben in het appartement. Ik zit aan tafel met Bennet, Nathalie en Bloeme. Op de tafel liggen allerlei broodjes, soep, soorten vlees, vis, drinken, en allerlei soorten toetjes. "Het Capitool heeft gezorgt voor al dit lekkers. Jullie zijn maar even hier dus geniet er maar van" zei Nathalie tevreden. Dit keer had ze een rood jurkje aan met blauw stijl haar. Haar gezicht is dit keer bijna wit. Ze heeft felpaarse oogschaduw op. Om haar jurk draagt ze een overdreef jasje met paarsgekleurd bont. Ik vraag me af of dit echt bont is die later is gekleurd. Ik schep soep op en drink thee. "Zo, hebben jullie al bondgenoten?" Vraagt Bloeme. "Ik heb geen idee" zegt Bennet. "Ehh hoezo niet?" Vraagt onze mentor. Voor mij is ze mijn beste vriendin die ik alles toe kan vertrouwe en die niks anders doet dan iedereen helpen. Ze is al vroeg mentor geworde omdat de vorige winnaar stierf van ouderdom... District 12 heeft helaas niet veel winnaars. "Ik dacht dat Vera uit 6 mijn bondgenoot wou zijn. We trainden steeds samen maar uiteindelijk toen ik haar vroeg of we bondgenoten zullen worden liep ze zomaar weg" verteld Bennet. "Oh, dat is heel raar. Misschien moet je nog even rondkijken of er nog andere zijn die bondgenoten missen" informeert Bloeme. "Zo , Selena... ik vind het heel jammer dat je mee moest doen. Ook voor jou Bennet. Het is gewoon niet eerlijk. Waarom moest uitgerekend me beste vriendin getrokken worden?" Ik zag pijn in Bloeme haar ogen. "Ik haat het, ik moet perse van het Capitool, als die er niet was dan is dit nooit gebeurd! Dan waren wij nog vriendinnen zonder zorgen! Maar nee hoor, dat is blijkbaar teveel gevraagt en nu zit ik hier, om af te wachten op een vreselijke dood in de arena!" Ik merk dat ik bijna sta te schreeuwe. Van woede werp ik een mes op de vlag van het Capitool die aan de muur hangt. Precies in het midde van het symbool. Iedereen kijkt geschrokken van het mes naar mij. "Wat? Het is toch zo?!" Vooral Nathalie kijkt geschrokken. Bennet loopt naar het mes en trekt het eruit. "Zooo het mes zit zelfs vast aan de muur!" Hij kijkt verwonderd. De jongen trekt het met mes met volle kracht uit de muur. Hij loopt naar me toe. "Hier, je mes" zegt Bennet nog steeds verbaasd. Ik pak het dankbaar aan. "Nu is de vlag kapot Selena! Wat onbeleefd!" Roept Nathalie streng. "Het is toch een stom vlag, je hebt er alleen maar ongeluk van" vind ik. Bennet begint te lachen. Bloeme kan het ook niet houden. Nathalie kijkt beledigd onze kant op. "Niet grappig! Dit is serieus! Als iemand dit ziet krijgt ze problemen!" "Wat? Omdat ze een mes werpt?" Bloeme en Bennet lachen harder. Ik grijns breed. "Als je dat doet bij de spelmakers heb je zeker hun aandacht!" Bennet ligt nu ondersteboven. Bloeme buldert van het lachen. Ik lach ook. "Ja, dat zeker" zeg ik. "Jullie alle drie, nu ophoude!" Nathalie is woedend. "Heb jij al bondgenoten?" Vraagt Bloeme na een tijdje. "Ik weet het ook niet egt. Ik ging vaak met Damian om maar toen kwamen de beroeps ineens bij ons aan tafel. Ze vroegen of ik mee wou trainen met hun". "Je kunt veel van ze leren met trainen, maar pas goed op in de arena. Op het ene moment kunnen ze je beste maatjes zijn maar in de arena zijn ze je ergste vijanden. Onthou dit goed" waarschuwt onze mentor. Ik knik. "Had ik ook maar meerdere keuzes om te trainen" zuchte Bennet. Hij keek me teleurgesteld aan. Ik voelde medelijde. "Je kunt wel met ons trainen morge" zeg ik. Zijn gezicht klaart meteen op. "Meen je dat?" Vraagt hij blij. "Tuurlijk" zeg ik kalmpjes.