16.

Zo te zien wist hij de weg nog naar mijn huis, want niet veel later stonden we op mijn oprit.
Direct stapten we uit en liepen naar de voordeur.
Binnen gingen we door naar de living.
'Maak het je gemakkelijk, wil je wat drinken?'
Hij zette hem neer in de zetel.
'Doe maar wijn, als je dat hebt? witte?'
Gelukkig heb ik altijd een fles wijn staan in de frigo voor als er bezoek komt. Want zo op mijn eentje drink ik nooit wijn. Dat is iets wat je met twee moet doen. Ik zat al verder te dromen over hoe romantisch het nu kon zijn, maar ik mocht natuurlijk niet vergeten dat het gewoon lustgevoelens zijn van allebei en dat ik zeker niets meer mocht voelen.
Na enkele minuten kwam ik terug met twee glazen wijn en zette mij naast hem in de zetel.
'Wat er vanavond gebeurt is privé en daar word er nooit meer over gesproken, we willen het allebei en vergeet niet dat het eenmalig is' zei hij
'Ik denk er hetzelfde over'
Toen drukte hij lustig zijn lippen op mijn mond.
Ik voelde zijn verlangen, het verraste mij en het maakte mij verschrikkelijk opgewonden.
Voor even interesseerde mij niets anders dan met hem vrijen. In zijn armen was ik tot leven gekomen, fel en vurig. Waarschijnlijk was dat ook hoe hij was. Er ontsnapte een kreun uit mijn mond. Dit was wat ik had gewild. Al heel lang had ik naar hem verlangd.
Ik sloeg mijn armen op hem heen en verdiepte de kus.
In een paar seconden had hij mij in de zetel geduwd. Zijn handen waren overal op mijn lichaam. Hij was alles wat ik wilde en meer. Hij kuste mij hartstochtelijk.
Ik kreunde en klemde mij aan hem vast. Ik begon vuriger naar hem te verlangen. Tijdens het kussen was ik de knoopjes van zijn hemd aan het losmaken.
Triiiiiiiinnnnnnnnnggggg
Wat?? Moet er nu iemand komen? Konden ze geen beter moment kiezen.
Ik doe alsof er niets gebeurt is en ga verder met waar we gebleven waren.
Trrrrriiiiiiiiiiiinnnnggggg
Steven beëindigd de kus en kijkt mij vragend aan. Ik bekijk hem met een pruilip.
Snel fatsoeneer ik mijn haar en doet Steven vlug zijn hemd terug toe.
Toen ik de deur opendeed zag ik dat het Jacob was.
'Hey lieverd, waarom duurde het zo lang?'
Hij knuffelde mij en liep door naar binnen.
Ik volgde hem en ik zag dat hij ineens bleef staan toen hij Steven zag.
'Oei, het spijt mij. Kom ik ongelegen?'
Ik zag dat Steven versteend stond te kijken en hij bekeek mij alsof ik een misdaad heb gedaan. Ik zelf keek van de Steven naar Jacob.
'Stel je ons niet voor?' Vroeg Jacob lachend aan mij.
'Ohja sorry, waar zijn mijn manieren. Jacob dit is '....., Steven een euh.. ,vriend van mij, Steven dit is Jacob mijn beste vriend'.
Ik wist niet hoe of wat ik Steven moest noemen. Jacob ging hem allemaal dingen beginnen afvragen als ik zei dat hij mijn baas was en dan ging het niet lang duren of Annie wist er van.
Dus besloot ik maar te liegen.
Ik zag toen ik zei dat Jacob een vriend was dat Steven mij niet meer kwaad aankeek en dat er een lach op zijn gezicht kwam. Ohnéé hij dacht zeker dat ik iets had met Jacob omdat hij lieverd tegen mij zei, terwijl hij dat bijna altijd zegt. Eerst vond ik dat ook raar maar ondertussen ben ik het al gewoon. Ik zag dat ze elkaar een hand gaven en ze waren direct verwikkeld geraakt in een gesprek.
Ik was ondertussen aan het wegdromen over het moment van daarjuist. Ik kreeg een ongewilde grijns op mijn gezicht.
'Severine wat is er? Je luistert niet en zit met een grijns op jouw gezicht.'
Toen Jacob dat zei keek ik vlug eens naar Steven en ik voelde dat ik begon te blozen.
Ohnee... Dat nu ook nog.
'Er is niets, wil je ook een glas wijn ?' leidde ik hem af.
'Neen, het is niet nodig. Ik kwam juist vragen of je geen zin had om mee te gaan eten. Maar ik zie dat je al andere plannen hebt. Dus ga ik maar terug weg. Dag Steven, aangenaam kennis te maken.'
'Hetzelfde' zei Steven lachend.