011

Met mijn hand ga ik nog een keer door mijn krullen waarna ik mezelf in de spiegel bekijk. Mijn tattoo´s kwamen mooi uit boven mijn witte v-hals die weer goed op mijn grijze skinny paste. 'Zijn de andere meisjes weg?' Ik kijk Gemma aan die knikt. 'Ben je er klaar voor?' 'Ik denk het wel. Ik ben wel ontzettend zenuwachtig.' 'En je bent nooit zenuwachtig voor een meisje?' 'Maar dit meisje is bijzonder Gem.' Gemma glimlacht en drukt een kus op mijn wang. 'Succes broertje.' Ik glimlach naar haar waarna ik de kleedkamer verlaat. Waar moet ik eigenlijk heen? 'Paul!?' Roep ik naar de man die voor me loopt. Paul draait zich om. 'Wat is er Harry?' 'Waar moet ik heen?' 'Kleedkamer zeven.' Ik bedank Paul met een knikje waarna ik rechts afsla. Vijf, Zes daar is kleedkamer zeven. Ik zucht een keer diep terwijl ik mijn handen wrijf. Daar gaan we dan. Zachtjes klop ik op de deur. 'Binnen.' Hoor ik iemand zacht antwoorden. Voorzichtig open ik de deur. Ze staat met haar rug naar me toe. Ze heeft een zwarte skinny aan met daarop een wit loshangend blouseje. Wat als ik het verkeerd heb gezien op de foto? Ik hoor haar een keer diep ademhalen waarna ze zich omdraait. 'Hey.' Antwoord ze met een glimlach. 'Hey.' Ik loop naar haar toe en steek mijn hand uit 'Harry Styles.' 'Kayla Bell.' 'Kayla, mooie naam.' Voorzichtig glimlach ze naar me. Ik kijk haar diep in de ogen en zie inderdaad diezelfde oprechtheid en vrolijke twinkel als de vorige keer. 'Zullen we gaan zitten?' Ze wijst naar de bank en ik knik. Samen nemen we plaats op de bank. 'Waarom was je eigenlijk niet in de zaal tijdens het concert?' 'Ik ben geen fan van gillende tienermeisjes die denken dat hun idool ze op gaat merken waarna ze lang en gelukkig leven.' 'Ik heb jou toch ook opgemerkt?' 'Ik was niet in de zaal en ben geen fan.' 'Waarom niet?' 'Daar ben ik te oud voor.' 'Hoe oud ben je dan?' 'Ik ben 21. Hoe oud ben jij eigenlijk?' '20 dus jonger dan jou.' 'Wat maakt dat nou uit? Mijn vader was ook jonger dan mijn moeder. Hij zei altijd: op een oude fiets moet je het leren.' Ik begin te lachen. 'Dan ben ik het met je vader eens.' 'Zoiets had ik al begrepen van mijn zusje.' 'Je zusje is fan?' 'Ja ze was hier toen jullie aankondigden dat de jongens zich de laatste tijd dood geërgerd hebben aan jou.'

Als we al zeker een uur zitten te praten wordt er op de deur geklopt. 'Binnen.' Zeg ik waarna de deur geopend wordt. 'Harry we moeten gaan het personeel wilt ook naar huis.' Ik kijk Paul aan en knik. 'We komen er aan.' Paul knikt en sluit de deur weer. 'Zal ik je nog even aan de andere jongens voorstellen dat we daarna gaan?' Ze knikt en we staan op van de bank. Ze pakt haar grijze handtas van de tafel en kijkt de ruimte nog eens door. 'Niks vergeten.' Zegt ze waarna ze naar me glimlacht. Ik hou de deur voor haar open. Als ze op de gang staat kom ik naast haar staan. 'De jongens zullen nog wel in onze kleedkamer zitten, kleedkamer twee.'