Niall Horan

"Niall, kom je?" Nila zit naast me op mijn bed. "Dan kan je naar je vrienden." "Als ze me nog als vrienden zien." "Dat zijn ze van je, geloof me." Ik kom omhoog. Alleen mijn armen zakken in elkaar. Nila helpt me. "En daarom moet je aankomen." het klinkt niet boos. Niet verwijtend. Maar vriendelijk. Alsof ze me wilt helpen. "Dankje." Nila helpt me met aantrekken van mijn T-shirt en helpt me omhoog. Mijn arm legt ze om haar nek. Haar arm legt ze in mijn zij. Zo loop ik, ondersteund door Nila, naar de kamer. De kamer waar Zayn Liam Harry en Louis zitten. Alleen zit er in het midden van de kamer glas. "Waarom zit er glas in het midden?" De jongens hadden mij niet opgemerkt. "Voor de veiligheid." Zegt een man die aan hun kant staat. "We zijn tocht geen criminelen?" Harry kijkt de man boos aan. "Nee, natuurlijk niet. Maar we willen iedereen veiligheid bieden. Dus vandaar." "Niall" Liam staat op, realiseert dat er een glazen muur tussen zit en gaat weer zitten. "Hoe gaat het?" Ik haal mijn schouders op. "Beetje moe, en afgezien dat we in een kliniek zitten gaat het goed." Liam begint te grinniken. Ondertussen zijn Harry en de bewaker nog steeds aan het ruziën. "Maar ik wil gewoon Niall..."Harry stopt met praten en kijkt naar de grond. "Ik wil hem gewoon helpen." "Harry, kom hier." Louis houdt zijn armen open. Harry gaat op zijn schoot zitten. "Volgens mij heb jij last van stemmingswisselingen." "HELEMAAL NIET." Ik kijk Liam aan met een blik van wat heb ik gemist. "Afkickverschijnsel." Ik ga zitten. "Ik voel me net enkele gevangenen die bezoek krijg." Nu pas merken Zayn Louis en Harry mij op. "Nu nog de vraag, Wie zijn de gevangenen?" "Ik wil niet naar de gevangenis." Ik maak een pruillipje naar Louis. Maar die begint als een gek met zijn ogen te knipperen. Met grote ogen kijk ik naar hem. "Lou?" Een van die bewakers loopt naar Louis en Harry, haalt Harry van zijn schoot en neemt Louis mee. "Waarom nemen ze Louis wel mee maar vangen ze niet die vlinders?" "Welke vlinders?" Zayn kijkt me verbaast aan. "Die vlinders die hier vliegen natuurlijk." Ik kijk weer naar Liam. "Louis afkickverschijnsel, Zayn bijwerking van medicijnen." "En jij?" "Dorstig. Droge keel. Afkickverschijnsel." "Volgens mij is het beter dat je gaat Niall." Het is geen vraag maar een opdracht. Nila loopt naar me toe en helpt me omhoog. "Kom." "Dag jongens." Ik zwaai triest naar ze. "Dag Nialler." Liam zwaait naar me. Net zo triest als ik."Dag Potato." Zegt Harry met een pruillipje. "Dag Nini." De laste was Zayn. Zayn noemt mij alleen Nini. Zo noemde hij me voordat hij verslaafd was. Zullen ze beter worden? "Dag..." Ik loop weg. Geholpen door Nila. Ze helpt me naar mijn kamer en plast me op bed. Naast me staat een dienblad met... euch eten. Een stukje vlees met aardappelen en groenten. "Niall, je moet eten." "Waarom haat je mij."