79.

‘Natuurlijk’ zei Quirrell cool. ‘Waarom denk je anders dat hij de volgende match wou fluiten. Eigenlijk zonde van zijn tijd, ik kon toch niets doen met Dumbledore in de buurt. Hij heeft zich daarmee heel onpopulaire gemaakt. Maar het was eigenlijk verspilde moeite want ik ga je toch vermoorden vannacht en met je lieftallige zus erbij’ ‘Probeer het maar eens!’ zei ik schamper. ‘Quirrell knipte met zijn vingers, touwen kwamen vanuit het niets en wikkelde zich om ons heen. ‘Oh dat ga ik ook zeker doen. Jullie zijn veel te nieuwsgierig, s’ nachts door de school heen sluipen op Halloween bijvoorbeeld. Ik was bang dat je me gezien had toen ik wou kijken wat de steen bewaakte’ ‘Dus jij liet die trol binnen?’ zei Harry. ‘Zeker. Ik heb een speciale gave wat trollen betreft. Je hebt moeten zien wat ik met het exemplar hier naast gedaan heb. En nou stil jullie ik moet deze spiegel beter bekijken’
‘Dat is de Mirror of Erised!’ fluisterde Harry. ‘Deze spiegel is de sleutel van het vinden van The Stone’ mompelde Quirrel, na nog meer gemompel zei Harry opeens. ‘Ik zag u en Snape in the Forest’ ‘Yes’ zei Quirrell die om te spiegel heen liep. ‘Hij had me helemaal door rond die tijd. Hij verdacht me al een tijdje en wilde weten hoe ver ik al was. Hij probeerde me ook bang te maken, hij dacht dat hij dat kon, maar ik ben niet bang niet nu ik aan Lord Voldemorts kant sta’ hij kwam weer achter de spiegel vandaan en staarde er na en begon weer te mompelen. ‘Maar Snape lijkt me altijd zo te haten’ begon Harry weer. ‘Oh dat doet hij ook. Hij zat ook op Hogwarts met jullie vader weet je. Ze verachtte elkaar. Maar hij wilde je nooit dood’ ‘Maar ik hoorde u een paar dagen geleden snikken, ik dacht dat Snape u bedreigde’ voor de eerste keer zat er iets van angst in het gezicht van Quirrell. ‘Soms’ zei hij. ‘Is het moeilijk om de opdrachten uit te voeren van mijn meester. Hij is een groot tovenaar en ik ben zwak’ ‘Je bedoelt dat hij ook in dat lokaal was?’ vroeg Harry ongelovig. ‘Hij is altijd bij me waar ik ook ben’ zei hij zacht en begon een heel verhaal te vertellen over hoe hij Hem ontmoet had en over kwaad en goed, macht en hoe hij Gringotts had overvallen. Harry kreunde zachtjes. Quirrel vloekte ‘Ik begrijp het niet… zit de steen in de spiegel? Moet ik hem breken?’ ik zag Harry nadenken. Hij verplaatste zich zonder dat Quirrell het door had, maar viel voorover. Ik zuchtte ergerlijk. Quirrell negeerde Harry. ‘Wat doet deze spiegel? Hoe werkt hij? Help me meester!’ ik hoorde een vreselijke stem iets terug zeggen, een stem die uit Quirrell zelf leek te komen. ‘Use the boy… Use the girl’ Quirrel draaide zich naar ons toe. ‘Ja Potter! Kom hier!’ hij klapte in zijn handen en de touwen verdwenen. ‘Kom hier!’ herhaalde hij. Kijk in de spiegel en vertel me wat je ziet’ Harry en ik liepen naar voren en gingen voor de spiegel staan. Ik zag onze reflectie we keken een beetje bang maar een seconde later lachten we. Harry’s reflextie haalde een bloedrode steen uit zijn zak, hij knipoogde en stopte de steen weer in zijn zak.