78.

‘Het kleinste flesje zal ons door het zwarte vuur brengen richting de steen’ Harry pakte het flesje op. ‘Er zitten nauwelijks 2 slokken in’ zei hij. We keken elkaar aan. ‘Welke brengt je terug door het paarse vuur?’ Hermione wees naar een bolle fles. ‘Drink jij die dan?’ zei Harry. ‘Nee wacht luister, ga terug en haal Ron ga dan met de bezems terug door het gat langs Fluffy en ga dan rechtstreeks naar de Owlery en stuur dan Hedwig of Beau naar Dumbledore, we hebben hem nodig. We kunnen Snape maar heel even tegen houden of wie daar dan ook mag zijn’ zei Harry toen hij zag dat ik Quirrell wilde zeggen. ‘Maar wat nou als You-Know-Who daar ook is?’ ‘We hebben al eens geluk gehad misschien hebben we dat nu ook weer’ zei Harry wijzend naar zijn litteken. Opeens werden we plat geknuffeld door Hermione. ‘Hermione!’ ‘Jullie zijn echt 2 hele goede tovenaren of heksen, weten jullie dat?’ ‘Maar ik ben niet zo goed als jullie’ zei Harry een beetje verlegen. ‘Ik?!’ riep Hermione uit. ‘Ik heb alles uit boeken! En ik kan goed leren! Maar er zijn belangrijke dingen, vriendschap en moed bijvoorbeeld’ ‘Ik heb ook een deel uit boeken hoor Harry’ bekende ik. ‘Ohh ben alsjeblieft voorzichtig jullie!’ Zei Hermione.
‘Drink jij eerst?’ vroeg Harry aan Hermione. ‘Ben je echt zeker dat dit de goeden zijn?’ ‘100% zeker’ ze nam een grote slok uit haar fles en schudde. ‘Het is toch geen vergif?’ vroeg Harry voorzichtig. ‘Nee het is net ijs!’ ‘Snel voor dat het uitgewerkt is!’ zei ik. ‘Veel succes!’ ‘Ga!’ Hermione draaide zich om en rende door de paarse vlammen. Harry en ik namen allebei een klein slokje van het kleine flesje. Het was inderdaad erg koud. Samen liepen we door de zwarte vlammen, toen we aan de andere kant van de kamer kwamen was er al iemand. Het was geen Snape… en ook geen Voldemort… het was inderdaad Quirrell zoals ik al had gezegd.
‘Jij?!’ riep Harry uit. ‘I told you so!’ zei ik net iets te vrolijk tegen Harry. Quirrell glimlachte. Zijn gezicht had geen zenuwtrekken meer. ‘Ja ik’ zei hij kalm. ‘Ik vroeg me al af wanneer ik jullie hier zou ontmoeten’ ‘Maar ik dacht dat Snape’ ‘Severus?’ lachte Quirrell, maar het was niet zijn gebruikelijke nerveuse lach, deze was nogal eng. ‘Ik zei toch dat Snape het niet was Harry!’ zei ik nog een keer. ‘Ik zou in het vervolg maar naar je zusje’ ‘Zus’ ‘Zus luisteren Potter. Maar Snape was wel geknipt voor die rol want wie zou naast hem die a-aarme stotterende p-professor Quirrell verdenken?’ ik zag dat Harry het nog steeds niet kon geloven. ‘Maar Snape probeerde me te vermoorden!’ ‘Nee, dat was ik! Maar door jullie vriendin Miss Granger die me per ongeluk omstootte verloor ik oog contact met jou. Nog een paar seconde en ik had je van die bezem af. Het was trouwens eerder gelukt als Snape geen tegen spell probeerde om je te redden’ ‘Snape probeerde me te redden?’ vroeg Harry ongelovig.