74.

Het was examen tijd. Bij mij gingen de examens redelijk goed. Harry had tegen me gezegd dat hij in geen jaren zo’n moeilijk examen had gehad en dat hij doods bang was dat Voldemort op eens door de deur zou springen, ook had hij, net als ik, veel last van zijn litteken sinds hij in de Forbidden Forest was geweest.
Het was stik heet in het lokaal waar we het schriftelijke examen moesten afleggen. We hadden nieuwe veren gekregen die betoverd waren met een anti-spiek spell. We hadden ook praktijk examens we werden een voor een in Professor Flitwick zijn kantoor geroepen om te testen of we een annanas konden laten tapdansen op zijn bureau. En Professor McGonagall bekeek of we een muis konden veranderen in een poederdoos. We kregen extra punten voor een hele mooie doos en aftrek als hij nog snorharen had. Snape maakte iedereen nerveus terwijl hij mee hijgde terwijl wij probeerden te herinneren hoe we een vergetelheids drank moesten brouwen. Al was het bij mij om te kijken of ik maar 1 foutje had gemaakt.
Harry had ook tegen me gezegd dat hij niet kon slapen omdat hij de nachtmerries erger waren geworden. Hij zag nu ook iemand waar het bloed langs zijn mondhoeken om laag liep. Ron, Hermione en ik waren ook lang niet zo bezorgd als Harry om de steen.
Ons laatste examen was History of Magic. Een uur vragen beantwoorden over tovernaars oorlogen. En dan waren we voor een hele week vrij! Toen de geest van Professor Binns zei dat we onze veren mochten neer leggen en onze stukken perkament moesten oprollen gilde ik met alle mensen mee. Ik liep samen met Draco, Sam, Blaise, Crabbe en Goyle, Sylvana, Raven en Pansy en haar gevolg die aan Draco’s arm hing richting het meer en ging in de zon liggen. Draco en Pansy, die nog steeds roze haren had, waren voor de zoveelste keer dit jaar samen. Draco die deed het voor de lol, Pansy daar in tegen was hopeloos verliefd. Ik irriteerde me echt dood aan hun relatie, ik was niet jaloers begrijp me goed maar ik irriteerde me mateloos aan Pansy en haar gevolg dat de hele tijd met ons mee liep aangezien Pansy geen seconde aan Draco’s zijde afweek. ‘Ik ga naar Thom’ zei Raven. Thom is die 2e knappe jaars en ze waren ook samen. ‘Is goed! Veel plezier!’ grijnsde ik. ‘Dat gaat wel lukken’ riep ze grijnzend terug. 10 minuten later kwamen Harry, Ron en Hermione hysterischs langs rennen. Ik steunde op mijn ellebogen en keek ze verbaasd na. Ik haalde mijn schouders op en ging weer in de zon liggen en doezelde lekker weg.
‘Rose! Rose! Je moet snel mee komen!’ riep Harry iets te hysterisch. Verbaasd deed ik mijn ogen open en zag Harry voor me staan. ‘Ga weg Potter! Laat ons met rust!’ snauwde Draco. ‘Hou je kop Malfoy! Ik had het niet tegen jou. Maar Rose kom nou!’ ‘Rustig Harry, over een week hoor je pas of je geslaagd bent of niet’ ‘Nee Rose daar gaat het helemaal niet over! Het gaat over dat ene ding…’ zei Harry. Het duurde even 2 seconden voor ik wist waar hij het over had. ‘Ohhh! Ik kom al!’ ik stond op en klopte het gras van me af en liep met Harry mee richting het kasteel waar Hermione en Ron op ons stonden te wachten. We zochten een leeg lokaal om veilig te kunnen praten. ‘Vertel nou!’ zei ik ongeduldig. ‘Oké oké rustig’ zei Harry. Hij vertelde een heel verhaal over Hagrid en Fluffy, Professor McGonagall en Professort Dumbledor en Snape. ‘Geweldig nou is de steen niet meer zo heel veilig’ zei ik. Harry was lijk bleek en zijn ogen glinsterden. ‘Vanavond ga ik proberen door het luik te gaan en de steen als eerste te bemachtigen’