006

Vrijdag ochtend negen uur precies. Daar sta ik dan voor de O2. Nee ik ben niet de enige die zo vroeg is om hier heen te gaan. Het plein voor de O2 staat vol met blonde meisjes en soms een brunette tussendoor, allemaal hopend dat ze de liefde van Harry zijn. Samen met Molly sluit ik achteraan in de rij. Het zullen misschien 500 meisjes zijn die voor ons in de rij staan. Molly wist zeker dat zij het meisje was waar Harry naar opzoek was. We zullen zien.

Na een aantal uur sta ik eindelijk vooraan bij de deur. 'Blond haar en Blauwe ogen je mag naar binnen.' De man geeft me een nummer en doet de deur open. Het zullen een kleine 300 meisjes zijn die ook in de grote hal staan te wachten. Zoals verwacht is Molly met haar donker blonde haren en grijze ogen niet binnen gekomen en ben ik dus nog alleen. Ik zet mezelf aan een tafeltje en pak een flesje water uit mijn tas als er wat omgeroepen wordt. 'Willen nummer 150 tot en met nummer 300 zich melden?' Ik kijk naar mijn nummer en zie dat ik nummer 300 ben. Fijn. Ik stop het flesje water terug in mijn tas en loop in de aangegeven richting.

'Nummer 300?' Ik knik en loop richting de man die mijn nummer omriep. Hij geeft me een hand. 'Paul.' 'Kayla, Kayla Bell.' 'Nou welkom Kayla volg me maar.' Ik knik en volg Paul naar alweer een andere ruimte. 'Je kunt daar gaan zitten ik kom er zo aan.' Paul wijst naar een tafel met twee stoelen eraan. Ik knik beleefd naar de man voor me.
Niet veel later neemt Paul plaats op de stoel tegenover me. 'Kayla was het toch?' 'Klopt helemaal.' Ik glimlach naar de man die mijn voornaam en nummer opschrijft. 'Ik ga je een aantal vragen stellen goed?' Ik knik en Paul begint met de eerste vraag. 'Welke kleur heeft je tas?' 'De tas die ik vandaag bij me heb is grijs maar ik denk dat u mijn ouderwetse schooltas bedoelt. Die is donkerbruin en versleten. Ik heb hem tien jaar geleden van mijn ouders gekregen toen ze in Rusland op vakantie waren geweest. Hij is daardoor al erg versleten maar ik hecht gewoon waarde aan de tas.' Paul knikt terwijl ik de vragen beantwoord en schrijft mee. 'Hoe groot ben je?' 'De laatste keer dat ik me gemeten heb wat ik een meter en 63 centimeter. Dat is wel alweer twee jaar geleden maar ik denk niet dat ik nog echt gegroeid ben.' 'Waar woon je?' 'Ik woon net buiten het centrum van Londen.' 'Broers, zussen?' 'Ik heb een vijftien jaar oud zusje, Jasmine.' 'Ben je fan van one direction?' Ik schud mijn hoofd. 'Helemaal niet ik ken ze nauwelijks. Mijn zusje is fan net zoals bijna al mijn vrouwelijke leerlingen. Ik was niet van plan om hier heen te komen maar ben eigenlijk door hen gedwongen.' 'Hoe oud ben je dan?' 'Ik ben 21.' 'En lerares?' 'Klopt ik geef eerste en tweede klassers les.' 'Wat had je aan op de dag dat Harry het meisje zag?' 'Poeh dat is een moeilijke vraag. Waarschijnlijk had ik een simpele spijkerbroek met een blouseje aan, daarover had ik mijn zwarte winterjas.' 'Heb je daar een foto van?' 'Ja hoor.' Ik pak mijn iphone 5s en laat Paul een foto van mij en Jasmine zien waar ik mijn zwarte winterjas op draag. 'Bedankt. Je antwoorden en uiterlijk komen overeen met de beschrijving van Harry. Ik zie je morgen graag terug.' Paul geeft me een briefje met een adres er op. 'Hoeveel meisjes komen er?' 'Tot nu toe zijn het er twintig.'