Chapter 3

Zayn liep mijn kamer binnen en liep naar mijn raamkozijn waar ik in zat. Hij tilde me makelijk op en plantte me later op zijn schoot en begon me te knuffelen. Please ben niet boos op je broer hij kan er ook niks aan doen. En wij gaan deze week zo leuk mogelijk maken speciaal voor jouw. Maar het is gewoon niet eerlijk ik heb toch recht om hem te zien? Snikte ik. Ja tuurlijk zei Zayn maar als je van je broer houd zul je hem even moeten los laten en daarna mag je hem wat mijn betreft dood knuffelen. En door die opmerking moest ik lachen. Kijk en die lach wil ik vaker zien zei Zayn. Die opmerking maakte mij aan het blozen. We bleven even zo stilzwijgend zitten tot Zayn mijn kamer ging rond bekijken. Oke je kijkt naar mijn bed dat mag please kijk niet naar de plek waar mijn tijdschriften en tv staat please dacht ik. Maar ja ik praat blijkbaar tegen de duivel want zijn blik draaide en zijn ogen ontmoeten zijn eigen ogen op mijn muur. Ik had verwacht dat Liam er zou hangen maar blijkbaar mis je mij meer lacht hij. Oeps sorry zei ik. Haha toch niks om je voor te schamen er zijn meer meiden die hun kamer zo hebben. En je bent dan wel het zusje van. Maar je bent ook een normaal meisje. Zullen we naar beneden gaan? Vroeg Zayn. Ik knikte ja maar mijn hart zei nee ik wou zou blijven zitten. Het was al te laat samen liepen we naar beneden. Liam had gehuild want zijn ogen zagen rood. Ik rende naar hem toe en gaf hem een knuffel. Sorry mompelde ik. Het is al goed kreeg ik als een antwoord. Dusss wat zullen we doen zei Louis opeens. Ik weet het riep ik. Mijn ogen ontmoeten die van Liam en we dachten hetzelfde STARBUCKS riepen we in koor. Oke dat is duidelijk Starbucks word het dus. Want als je al niet tegen 1 payne kan moet je er al helemaal geen 2 proberen zei Niall. Die blijkbaar ooit iets van Liam heeft verloren. En met zijn allen liepen we richting de Starbucks.