OO2

Niall Horan POV

Om 5:33 werd ik wakker. Ik was vergeten dat ik in de woonkamer lag te slapen. Even aarzelde ik of ik zou terug zou gaan naar mijn slaapkamer, ik besloot het toch te doen. Ik probeerde zo geluidloos te lopen. Toen ik bij mijn slaapkamer deur stond pakte ik de klink vast en duwde het langzaam en voorzichtig naar beneden. Gelukkig maakte het geen geluid. Toen ik in de kamer was zette ik een stap en struikelde ik meteen weer, nu lag ik op de grond. Volgens mij had dat wat een geluid op geleverd want Louis was nu wakker geworden. Louis mompelde wat, ik kon het niet verstaan dus vroeg ik wat hij zei. Dit keer begon Louis veel harder te praten. ''Ik zei, wat je daar op de grond doet en dat je me hebt wakker gemaakt''. ''Sorry dat ik je heb wakker gemaakt. Ik lig hier op de grond omdat jij je spullen niet hebt opgeruimd''. Dat laatste klonk volgens mij een beetje boos. Ik keek naar de grond en keek waar over ik was gestruikeld. Het was Louis zijn etui. Ik stond op en zei tegen Louis: ''Louis wat doet je etui nou daar op de grond, ruim het op!'' Louis keek mij met een chagrijnig blik aan en stapte uit bed. Ik liep naar mijn eigen bed en ging liggen. Ik zag vanuit mijn ooghoek dat Louis de etui oppakte en op de tafel legde. Hij zei veder geen woord en kroop weer in zijn eigen bed. De volgende ochtend werd ik wakker en keek ik naar de overkant van de kamer waar Louis bed was. Geen Louis. Waarschijnlijk was hij al opgestaan en de rest ook want ik hoorde wat stemmen van de woonkamer. Na 5 minuten stond ik op en liep ik naar de kast. Ik rommelde wat en zocht wat kleren. Ik koos een gewone simpele witte shirt met 'Crazy Mofos' erop en een zwarte broek. Ik keek naar Louis zijn kleren, wat een puinhoop dacht ik bij mezelf. Ik ruimde het wat op zodat onze kast er wat netter uit zag. Ik vond dat Louis wel een goeie kledingsmaak had. Hij had veel shirts met strepen er op, volgens mij houdt hij van strepen. Maar hij had ook veel Vans spullen. Toen het zowat was opgeruimd bekeek ik het nog eens goed. En ergens in een hoekje zag ik iets glinsteren. Ik pakte het glinsterende ding, het zat helemaal onder stof. Ik blies de stof eraf en zag dat ik de achterkant van een fotolijst vast had. Ik draaide het fotolijstje om, die zat ook al helemaal onder stof dus blies ik voor de 2e keer. Toen de stof weg was zag ik Louis en..... en...... ''Maar.... wat.. Dat ben ik en Louis!''
Schreeuwde ik. Ik was super verbaasd en stond daar maar naar de foto te staren. Even later kwam ik in beweging en liep in naar mijn tas. Haalde een andere foto eruit, dat was de zelfde foto net als ik die in mijn hand had. Ik ging zitten op mijn bed en staarde naar de foto. ''Het is echt Louis''. Mompelde ik tegen mezelf. Vanbinnen werd ik echt blij. Ik heb mijn beste vriend naar jaren weer gevonden! Ik wist wel dat hij er nog was. Dankjewel God! Nu moest ik het nog alleen aan Louis vertellen. Maar Louis is nu zo anders. Zijn uiterlijk en zijn innerlijk zijn nu echt veranderd. Vroeger gaf hij niks om zijn uiterlijk en nu zit hij de hele tijd aan zijn haar bezig. Hij staat wel een uur in de badkamer. Ik keek nog eens naar de foto en glimlachte. Het was een foto van mij en Louis in Nandos. Louis wist dat ik daar dol op was en nam me daar altijd mee naar toe en hij betaalde altijd. Dat waren echt super leuke tijden. Maar volgens mij is Louis mij gewoon vergeten en heeft hij nu een andere beste vriend 'Harry'. Ik besloot het later te vertellen en ruimde de foto's op en ging me omkleden.