Hoofdstuk 01 || I'm Sorry.
Dit is mijn eerste story! En ik zal het echt proberen er een beste van te maken .
Dit is niet echt een pov van iemand maar een verteller van uit Liams & Nialls pov (:
Het zal alleen maar bij de eerste en laatste hoofdstuk plaatsnemen!
Liefs, Emma x
P.S plaats een reactie & kudo als ik verder moet? Want van reactie's word ik blij! EN als ik blij ben dan schrijf ik hèèl graag & als ik hèèl graag schrijf dan schrijf ik.. ok logica. hihih <3
''uhm Liam?'' zei Niall zacht, maar toch hoorbaar. Liam draaide zich om en keek met een big smile recht in het gezicht van Niall.
''Ja? Is er iets?'' vroeg hij lief. Niall zuchtte, hij wist dat Liam's big smile over dit en paar seconden zal verdwijnen en plaats zou nemen in... verdriet.
Niall slikte en keek recht in de grote bruine ogen van Liam. Nadat Liam het door had dat Niall's blik gebroken was verdween zijn glimlach in een serieuze blik.
''Hey... Gaat het met je?'' vroeg Liam bezorgd. Niall haalde diep adem en begon. ''Ik moet je iets nou ja... ontkennen denk ik'' Zei Niall met een onzekere blik.
Liam knikte begrijpend en wachtte af tot de woorden uit Niall's mond kwamen. In tegendeel, Niall wou Liam helemaal geen pijn doen. Het was zijn beste vriend.
En dat kon hij hem niet aan doen. Maar het moest wel, hij had geen andere keus. ''Ik en Zayn hebben -'' ''Laat het me raden? Jullie hebben een relatie?!'' Onderbrak Liam zijn beste vriend ruw. Hoe wist Liam dat? Of was hij maar aan het gokken? Dan was hij inderdaad goed in gokken. ''Ja maar dat vind je toch niet erg? Ik kan e-'' - ''Stop godverdomme met praten Niall! Je weet heus wel dat ik gevoelens voor je en daarna kom je af met dit? Best!'' Onderbrak Liam zijn beste vriend voor de tweede keer. Hij was erg woedend , teleurgesteld maar ook gebroken. Niall had figuurlijk een mes in zijn hart gestoken, zo pijn deed het. Liam balde zijn handen tot vuisten.
Tranen begonnen te prikken maar hij deed zijn uiterst best om ze in te houden, hij wou niet huilen en al helemaal niet recht in het gezicht van Niall.
Hij wou blij zijn voor Niall en Zayn, echt. Maar het deed zo'n pijn. Zo 'n pijn om iemand waarvan je echt houd, te zien houden van iemand anders.
''Het spijt me echt heel erg Liam'' kwam er uit Niall's mond, hij klonk eerder paniekerig. Hij zag de tranen in Liam' ogen. En begon helemaal te flippen. Geestelijk.
''Je was toch geen gay?'' Vroeg Liam bot, wetend dat het maar een bedrog was. Een traan verliet van zijn waterige ogen, die hij snel ruw afveegde. Hij moest sterk blijven en de pijn die hij had niet laten zien. ''I-ik verzinde het om je geen pijn te doen... ik dacht dat je dan van me af zou zijn''
''Nou, weet je ik ben nog steeds niet af van jou! Jammer voor je!'' riep Liam gefrustreerd. Zijn kaak verstrak. Niall krimpte ineen van Liam's uitbarsting. Niall kon er ook niet meer tegen, al gouw werden zijn ogen ook vochtig en zijn handen begonnen te trillen. Hij was zo bang van zijn beste vriend. Ookal was Liam erg lief, maar als je hem boos maakte werd je goed geprezen. ''Het is ik of hij'' snauwde Liam. Zijn blik was serieus. Niall's ogen werden groot. Hij keek Liam ongelovig aan.
''Meen je dat nu? Kom op Liam!'' smeekte hij. Liam zei geen woord en keek Niall alleen maar aan. Niall vervloekte Liam. ''Godverdomme zo is het genoeg! Ik moest al zo veel kiezen, en weet je Liam? Ik heb Zayn gekozen, jammer voor je!'' Riep Niall nochalant. De woorden drongen Niall in, en meteen besefte hoe gemeen het klonk. Hij had er helaas spijt van. Niall keek Liam bang aan, wetend dat Liam meer gekwetst was.
''Goed dan'' Liam's stem was helaas een gefluister. Liam beende de kamer uit terwijl de tranen stroomden. Verbijsterd van zijn eigen woorden stond Niall midden in de kamer. Hoe kon hij zo iets zeggen?
''I'm praying that your heart will just turn around'' - Liam Payne.
Reageer (2)
Mooi geschreven,
1 decennium geledensnel verder x.
Wauw! ik vind het al super, ben benieuwd dus HOP HOP naar het volgende!
1 decennium geledenp.s i love your write-style OK IK HEB GEEN IDEE OK WRITE-STYLE EEN WOORD IK MR BON