Hoofdstuk 3

Amber krijgt het steeds moeilijker dat haar moeder haar verbonden heeft met Dani een jonge waar ze niet van houd.
Tijdens het eten word het Amber allemaal te veel en krijgt ze een harde ruzie met haar moeder waarop ze de tafel verlaat en naar haar hut loopt.

* Amber *

Mijn moeder was te ver gegaan. Ze begon aan tafel over te toekomst van mij en Dani. Ondertussen ik dat helemaal niet zie zitten.
Ik zat in mijn hut voor de spiegel. Ik wou niet staan toekijken hoe mijn moeder mijn leven bepaalde. Ik wil zelf beslissen !
Ik sla boos mijn kam op de tafel en verlaat de hut. Ik loop het dek over. Het is al avond en bijna niemand was op het dek dat was de perfecte manier om te verdwijnen. Ik ging over boort springen !
Ik hijs me zelf over de baren zo naar de buitenkant van het schip. "als ik mijn leven niet kan besturen dan kan niemand dat" fluister ik zacht en staar naar het water die zo vlug lang de boot snijd. "stooop ! , niet doen" hoor ik een manen stem achter me roepen. Voorzichtig kijk ik achter me en zie ik een jongen staan. Aan zijn kleren te zien is het iemand van 3de klasse. " geef me jouw hand" fluistert hij als hij dichter komt
"mijn leven heeft geen zin meer" roep ik naar hem "dit heeft ook geen zin" antwoord hij. Aan die woorden word het weer helder in mijn hoofd.
Hij heeft gelijk, het heeft geen zin te springen, het is mijn leven !. Ik draai me voorzichtig om en probeer zijn hand vast en nemen wat lukt maar mijn voet glijd uit zo dat ik naar beneden val. Als hij mijn hand niet vast had was ik het water in. Ik voel hoe hij me naar boven trekt.