HOOFDSTUK 25 – Naar school

Er werd getoeterd en ik liep naar raam aan de voorkant. Ik zag daar Edward en zijn zilveren Volvo staan. Hij glimlachte naar me. ‘Ik kom’, riep ik naar beneden.
Ik draaide me om en ik pakte mijn tas. Ik rende de trap af en ik gaf mijn oma een kus.
‘Ik ben vanavond waarschijnlijk niet op tijd voor het eten, dus je mag zelf iets maken’, zei oma en ik glimlachte. Natuurlijk.
Ik deed mijn jas aan en ik liep de deur uit. Edward stond er tegen zijn zilveren Volvo aangeleund. Gisteren hadden we afgesproken dat ik met hem zou meerijden voor de veiligheid. Ze wilden het liefst dat ik nooit alleen zou zijn.
‘U vervoer, miss Rowland’, zei Edward met een glimlach. Hij maakte met een zwierig gebaar de deur open en ik moest lachen.
‘Hier kan ik best aan wennen’, zei ik terwijl ik de auto in stapte. Edward deed mijn deur dicht en hij liep naar de andere kant van de auto. Hij stapte ook in en toen reden we weg. Ik keek nog even naar binnen en ik zag dat oma met een glimlach naar ons keek. Als ze maar niks in haar hoofd haalt.
We reden richting het dorp en ik moest aan gisteren denken. Ik had op Edward zijn rug gezeten terwijl door het bos naar mijn huis sjeesden. Edward was heel erg snel en ik verschuilde me het liefst achter hem zodat ik geen wind in mijn ogen zou krijgen. Later, toen Edward op mijn kamer was hebben we nog een gekletst totdat oma thuis kwam. Toen is hij via het raam weg gegaan. Raar joch.
‘Maar, ben je na schooltijd nog alleen?’ vroeg Edward.
‘Waarom?’ vroeg ik glimlachend. Edward zuchte en ik hoorde Bella achter me lachen. Zij en Michael zaten achterin, maar dat wist Edward niet.
‘We moeten je beschermen Susan’, zei Edward.
‘Ja, ik ben alleen en ik ga ergens heen waar jullie niet heen gaan’, zei ik. ‘Ik ga nog naar Simone Walters en ik kan met Angela mee lopen naar dat huis. Daarna ga ik naar huis en waarschijnlijk is mijn oma er niet.’
‘Ik haal je wel op’, zei Edward.
‘Wat, van waar?’ vroeg ik.
‘Van die ene Simone nog wat’, zei Edward. ‘Geef me het adress en dan haal ik je op.’
‘Oke, is goed’, zei ik en ik keek naar de weg, ‘maar onthou wel dat ik voor haar Susan Dwyer heet en geen Susan Rowland.’
‘Waarom heb je verteld dat je een zus bent van Bella?’ vroeg Edward.
‘Halfzus eigenlijk’, zei ik. Ik hoorde Bella grinniken. ‘Ik heb dat gedaan omdat het zo te verklaren was dat ik naar haar toe kwam om wat informatie over Bella in te winnen. Van haar heb ik daarom ook de laptop van Bella en al haar notities gekregen. Anders was ik een bemoeizuchtige nieuweling, maar nu ben ik een zusje die de dood van haar zus wilt verwerken en begrijpen.’
‘Goed bedacht’, zei Edward en ik glimlachte. Het deed me goed dat hij dat dacht.