Part Six

Ik pakte het dienblad op van de bar en liep naar de tafel toe met de mensen die een van de duurste wijnen die wij op de kaart hadden staan besteld hadden. Gemakkelijk plaatste ik de glazen neer en schonk daarna het glas tot aan de helft vol. Een vriendelijke glimlach wierp ik naar de mensen die mij ook allemaal vriendelijk aankeken waarna ik mijn weg terugmaakte naar de receptie waar de telefoon afging, maar Naomi en Stef waren net zo druk met de gasten bezig als ik. Met snelle passen stond ik verhit achter de receptie en bracht de telefoon naar mijn oor. ‘Zakengebouw de Kuip. U spreekt met Megan, waarmee kan ik u helpen?’ nam ik de telefoon zo vriendelijk mogelijk op. ‘Goedemiddag. Ik wil graag iemand spreken die over de reserveringen van de etentjes voor de wedstrijd gaat?’ vroeg de man en ik zag in mijn ooghoek sommige spelers de trap opkomen die er allemaal weer opgefrist bijstonden. Naomi had op mij ingebakerd dat als de spelers kwamen iemand die op dat moment bij de receptie stond hun naar de sponsors zou moeten brengen, maar omdat ik Stef en Naomi nog steeds door de hal bijna zag rennen met dienbladen vol met drank had ik al snel door dat ik dat moest afhandelen. ‘Meneer? Heeft u een momentje?’ gelukkig vond de man het niet erg dat ik hem even in de wacht plaatste en liep snel achter de receptie vandaan waar vier vermoeide jongens stonden, waaronder Tonny. ‘Hi, lopen jullie mee? Dan zal Stef of Naomi zorgen dat jullie wat te drinken krijgen?’ vroeg ik gehaast en keek de jongens vragend aan die knikte, omdat sommige spelers nog waren blijven hangen had ik al snel door dat er ook een Stefan bij liep, een van de beste verdedigers, zoals mijn vader mij had duidelijk gemaakt. ‘Meneer?’ vroeg ik vragend die met zijn rug naar ons toestond en tikte hem zacht op zijn schouder, waardoor hij zich omdraaide, net op dat moment rende er een klein jongetje tussen ons door waardoor het bierglas van de man in zijn hand wankelde en zo uit zijn hand viel op het pak van Tonny. Van schrik bracht ik mijn hand naar mijn mond en zag de spelers die om hem heen stonden ook verschrikt kijken. De hele zaal was stil en keek onze kant op. Mijn ogen vonden meteen die van Naomi die knikte naar Tonny en met haar lippen het woord helpen fluisterde. Ik keek nog even naar zijn pak die helemaal onder het bier zat en ik zag de man ook verbaasd kijken waarna hij blijkbaar zijn zoontje stevig aan zijn bovenarm vastpakte. ‘Kom maar mee, ik heb een handdoek en meneer, dit zijn sommige spelers die graag kennis met u maken’ zei ik gehaast en zenuwachtig omdat de zaal nog steeds net zo stil was. Ik keek even Tonny aan waarbij zijn ogen nu nog vermoeider stonden en trok hem aan zijn bovenarm mee naar de keuken achter heel dit gebeuren waar het nu gelukkig een stuk rustiger was.

Tonny stond er maar hulpeloos bij en ik had plotseling veel medelijden met hem. Voordat ik de deur achter mij sloot keek ik of ik nog ergens Stef of Naomi kon vinden en gelukkig keek Stef mij vragend aan, terwijl Naomi de grond snel droogde en het gebroken glas opveegde. ‘Kan je een niet overhemd pakken voor hem? Jij weet vast wel waar je dat kan vinden’ vroeg ik aan Stef die knikte. ‘Droog hem maar snel op, voordat hij een kou vat’ zei Stef en weeral knikte ik. Nu sloot ik toch echt de deur en viste uit een van de kasten twee schone handdoeken waarbij ik de ene met lauw water nat maakte zodat ik zijn jasje kon afdrogen en de resten van het bier in de handdoek konden blijven hangen. In stilte hielp ik hem en niet veel later werd de deur open gedaan met Stef waarbij hij een nieuw overhemd en stropdas in zijn handen had. ‘Stef?’ hoorde ik toen Naomi vragend roepen en ik zuchtte gestrest. Ik keek hem dankbaar aan en hij gaf mij een kneepje in mijn bovenarm dat alles wel goed zou komen en sloot daarna de deur achter zich, omdat ik wel vaker blote bovenlijven van mannen had gezien en hij, omdat hij voetballer is vast duizenden mooiere meisjes dan mij had gezien hielp ik hem zijn jasje uit te trekken zodat ik die met een droge handdoek droog kon deppen, terwijl hij zijn overhemd verwisselde. Ik bekeek het jasje nog eens goed en ook al moest hij toch echt de was in, voor dat uurtje dat hij hier nog is kon het er mee door. Ik keek op naar hem om te kijken of hij al klaar was, maar zag hem hannesen met zijn stropdas. We hadden nog steeds geen woord tegen elkaar gezegd, waarna ik in stilte naar hem toe liep en ik voelde zijn ogen brandde in de mijne, maar ik pakte zijn stropdas over zodat ik hem voor hem kon strikken. Ik streek zijn overhemd nog even glad en pakte het donkerblauwe colbertje op zodat hij die weer aan kon doen. Ik keek nu even naar hem op en hield zijn vieze overhemd in de lucht. ‘Deze zal ik in de was voor je gooien’ hij knikte en wilde de keuken verlaten toen ik eindelijk iets uit zijn mond hoorde komen. ‘Je maakt wel meteen wat mee op je eerste dag’ zei hij en ik knikte. ‘Bij mijn vorige baantje heb ik heel wat shirts moeten schoonmaken die onder de drank zaten’ mompelde ik, denkend aan mijn vorige baantje in de horeca waar mensen die net iets te veel ophadden per ongeluk hun glas over zichzelf lieten vallen. Hij stak zijn hand uit wat mij deed laten opkijken. ‘Tonny’ stelde hij zichzelf door en een glimlach vulde zich rondom mijn lippen. ‘Megan’ stelde ik mijzelf voor, waarna ik zijn hand schudde. ‘Maak het niet te laat’ zei ik toen tegen hem, omdat de vermoeidheid in zijn ogen duidelijk te zien was en met dat gezegd te hebben verliet ik voor hem de keuken om daarna naar het washok naast de kleedkamers te lopen om het overhemd bij de wasmachine te leggen. Wanneer ik weer boven kwam zag ik dat het nog steeds er druk was en voor ik het wist rende ik weer half met een dienblad door heel de zaal heen.