Hoofdstuk 7

Het was een paar dagen na Windpaws dood. Hij was begraven en Tigerstripe en Crowpaw werden gevangen gehouden tot Seastar had besloten wat ze met hen zou doen. Moonpaw lag weer in het leerlingenhol, alleen wel... Een oproep galmde door het kamp. Seastar sprong sierlijk op de High stone. ''Laat alle katten inclusief de gevangenen zich bij elkaar verzamelen bij de high stone voor een clanvergadering!''. Moonpaw liep de open plek op. Tigerstripe en Crowpaw werden ruw meegesleurd door een paar warriors. ''Breng de gevangenen naar voren!'' Zei Seastar met een strak gezicht. Tigerstripe en Crowpaw werden naar voren gebracht. Tigerstripe keek naar Moonpaw, met een blik vol haat en woede. Crowpaw kromp ineen bij de woorden van zijn leader: ''Tigerstripe, Crowpaw! Jullie hebben meer dan eens bewezen koelbloedige moordenaars te zijn! Jullie hebben Windpaw in een oneerlijke strijd om het leven gebracht en Moonpaw ernstig verwond. Ik beveel jullie hierbij de clan te verlaten en voor zonsondergang van ons terratorium af te zijn, Iedere warrior die jullie na die tijd tegen komt mag jullie vermoorden!''. Tigerstripe zijn haren schoten woedend overeind en hij sprong woest op Seastar. Seastar klauwde in zijn buik en schopte hem met een onheilspellende kracht van zich af. Firetail besprong hem daarna om hem een kluwe mep over zijn wang te geven en hem weer naar voren te jagen. ''Tigerstripe, Crowpaw! Ik walg van jullie! Verdwijn uit mijn ogen!''. Alle clankatten vielen woest hun bijval bij. Tigerstripe en Crowpaw werden het kamp uitgedreven en weggejaagd door een paar Warriors. Die zouden hem nog achternagaan tot ze uit het zich waren verdwenen. Moonpaw had natuurlijk achter hen aan kunnen gaan maar het zou hopeloos zijn. Ze kon en mocht hem nog niet wreken. Moonpaw had de clankatten ook niet bijgevallen maar was al die tijd stil gebleven. Ze was nu hopeloos alleen... Ze was de enige leerling en iedereen was veel ouder dan haar... Behalve Spottedbush haar kittens... Sprucekit en Wolfkit... Die werden binnenkort leerling... Ze waren al bijna 6 moons. Maar het waren de kits van Tigerstripe? Dus was kon ze verwachten van deze kits? Toen voelde Moonpaw plots een zachte warme vacht naast zich. Ze keek naast zich maar zag niets. Toen drong een zoete lucht haar neusgaten binnen. ''Windpaw?...'' Fluisterde ze zacht. ''Moonpaw... Je moet deze kits niet vooroordelen door hun afkomst. Geloof me op mijn woord.... Ooit zal je ze meer dan liefhebben.'' Moonpaw was even verward door de plotse verscheining. Waarom kreeg zei berichten van de Starclan? Oh Windpaw...
Het was avond en Tigerstripe en Crowpaw waren hun eigen weg gegaan, samen of alleen. De stem van Seastar galmde over de open plek: ''Laat alle katten die oud genoeg zijn om hun eigen prooi te vangen zich bij de high stone verzamelen voor een clanmeeting''. Moonpaw hief haar kop op van haar avondeten dat ze ook alleen at en liep naar de High stone. Ze zag dat Sprucekit en Wolfkit naar voren liepen. ''Ik vraag de sterrenclan op deze jonge kits neer te kijken en deze tot leerling te maken. Tot ze hun krijgersnaam hebben verdient zullen deze kits Wolfkit en Sprucekit heten. Wolfkit, ik heb met Oakleaf overlegd en je blijkt een goeie medicijnkat te worden. Ben je berreid de zware verandwoordelijkheden van een medicijnkatleerling op je te nemen?'' ''Ik ben berreid Seastar.'' ''Dan is Oakleaf je nieuwe mentor tot deze de dood afneemt.'' Wolfpaw trippelde naar Oakleaf en gaf hem een lik over de kin. Seastar begon weer te spreken: ''Sprucekit, Vanaf nu zal je bekend staan als Sprucepaw. Speedtail word jouw mentor tot de dag dat je je warriorname kan ontvangen.'' Sprucepaw trippelde naar Speeltail en gaf hem bij deze ook een lik over zijn kin. De ceremonie was afgelopen en Seastar sprong van de High stone af. Sprucepaw! Wolfpaw! Sprucepaw! Wolfpaw!. Galmde de stemmen door het kamp. Moonpaw zag dat Sprucepaw en Wolfpaw naar haar toe trippelden. ''Hey Moonpaw!'' Zei Sprucepaw vrolijk. Moonpaw keek de nieuwe leerlingen even aan en knikte naar ze. ''Je denkt aan Windpaw he?...'' Zei Wolfpaw vol medeleiden. ''Hou alsjeblieft op.'' Zei Moonpaw. Ze liet haar kop sip neerbuigen en merkte de liefdevolle glans in de ogen van Wolfpaw. ''Kom, Wolfpaw, Moonpaw is haar tong verloren. Wij gaan iets anders doen.''. Moonpaw werd overmand door woede. ''Sprucepaw als je zo doorgaat verlies jij te tong nog eens.'' Sprucepaw grinnikte. ''Dat mocht je proberen, Je doet alleen maar zielig. Oh nee! Windpaw!''. Moonpaw keek hem met tot spleetjes geknepen ogen venijnig aan. ''Nog een word en ik ruk je kop van de strot.'' Sprucekit keek haar met een valse grijns aan. ''Woord''. Toen kwam Wolfpaw hen tussenbeiden! ''Sprucepaw schaam je! Weet je wel niet wat Moonpaw allemaal heeft meegemaakt?! Windpaw betekende alles voor haar! En clanleden horen elkaar te steunen! Betekend de clan dan echt niets voor jou?'' Een glans van spijt flitste door Sprucepaw zijn ogen. ''Zo bedoelde ik het niet.... De Moonclan betekend alles voor me...'' Wolfpaw knikte goedkeurend naar Sprucepaw.'' Jij word nooit zoals Crowpaw en Tigerstripe mag ik hopen?.'' Sprucepaw keek zijn zusje met een zowel boze als trieste blik aan: ''Tigerstripe... Onze vader... Ik walg van hem.'' Moonpaw trippelde naar Wolfpaw en Sprucepaw toe en gaf hen beide een troostende lik. ''Tigerstripe en Crowpaw gaan nu hun eigen weg. Hun hart lag niet in de Moonclan.'' Sprucepaw keek Moonpaw weer aan: ''Hij heeft katten vermoord. Zijn hart lag nergens, hij heeft geen hart.'' Moonpaw bewonderde zijn vastberaden toon. ''Maar we kunnen beter nu gaan slapen...'' Stelde Wolfpaw onzeker vast.