Foto bij Question 4

omdat ik zo slecht ben geweest, en jullie zo lief, toch nog extra stukje (yeah)

Vermoeid zie ik Niall huilend op me af komen. "Louis, Louis wakker worden, we moeten weg.. nu.." "Niall, wat is er gebeurd?" zeg ik zacht. In plaats van antwoord komt hij naast me liggen, en drukt zijn nagels in mijn rug. Het doet pijn. maar laat het niet merken. Hij is echt overstuur, die arme Niall. Hij stopte met huilen, en keek me aan met waterige ogen. "we moeten echt weg". Ik keek hem verbaast aan, maar deed wat hij zei. Niall hielp me overeind, en nam me mee naar buiten. Waar gingen we heen?

"Wat komen jullie hier doen?" vroeg de jongen die de deur opende, het meest op Niall gericht. "gewoon, langs komen als vrienden, mag dat niet meer of zo?" antwoorde Niall. Ik keek nogal afwezig. maar zodra hij me aankeek, zag ik dat hij wist wie ik was, zijn blik veraadde het gewoon. Ook Niall zag het volgens mij. Het word me allemaal teveel. Eerst wakker worden in een vreemd huis, met vreemde jongens, daarna ergens anders heen, en weer een nieuw persoon ontmoeten, die Harry heette. Echt om koppijn van te krijgen.

Reageer (1)


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen