A Serious Fight

Verschillende klassen waren bij elkaar. Suki keek een beetje zenuwachtig om haar heen ‘het zijn alleen de eerstejaars, dus je hoeft niet bang te zijn dat Natsu er is’ zei Zero plotseling alsof hij haar gedachten kon lezen. ‘willen alle eerstejaars plaats nemen?’ klonk de stem van de directeur ‘deze les is maar 1 keer per week en het is de bedoeling dat jullie als leerlingen het tegen elkaar opnemen, vecht tegen elkaar op een eerlijke manier, en bovenal gaat het niet om winnen of verliezen, Shiki Sensei zal nu de leerlingen die het tegen elkaar op moeten nemen noemen, veel succes.’ De directeur liep de hal uit. ‘spannend!!’ Haru scheen het helemaal geweldig te vinden en wilde dolgraag laten zien wat hij kon. Nu nam Shiki Sensei het woord ‘niet iedereen komt vandaag aan de beurt, maar kom je nu niet aan de beurt dan zal dat later zijn.’ Zero staarde een beetje voor zich uit, Suki kon niet aan hem zien of hij wel of niet wilde, ze besloot het te vragen ‘zero, hoop je dat je vandaag het tegen iemand mag opnemen?’ Zero keek naar haar en haalde zijn schouders op ‘ik weet niet’ ondertussen was Shiki Sensei al bezig namen te noemen, Suki lette er niet erg op ‘en dan de laatste 2: Suki en Zoro’ Suki keek verbaasd op ‘hé, Suki hoor je dat?’ Hikaru gaf haar een schouderklopje. Op dat moment kwam Musica aangelopen ‘succes Suki’ grinnikte hij ‘Zoro is zeker geen amateur, hij is de jongen die naast me zat in de pauze’ nu herinnerde Suki hem weer ‘was hij Zoro?!’ de eerste twee kandidaten kwamen al naar voren, zo te zien waren ze niet zo goed, de ene gooide met zijn houten shuriken alsmaar mis, de andere sloeg een beetje tegen de lucht aan. vele begonnen te lachen. Hopen maar dat ze niet om haar moeten lachen. Toen de ene met de houten dolken gewonnen had kwamen er weer twee naar voren, zij waren best wel goed bezig, hier en daar zag ze oude fouten voorkomen. Oh ja dat was waar ook, ze werd als laatste opgeroepen dus ze moet natuurlijk als laatste. Dus ze ging maar kijken of ze Zoro kon vinden, ze wurmde zich weer door de menigte heen, ergens achter haar hoorde zie iemand succes roepen, is die ene Zoro dan echt zo goed? Maar ze kon hem nergens vinden, misschien was hij wel bang en heeft de benen genomen, maar dat zal het wel niet zijn. Er was weer een gevecht afgelopen, Suki liep maar terug naar Musica en de andere. ‘’hebben jullie Zoro gezien?’’ vroeg Suki. ‘’nee ik niet.’’ antwoorde Zero kortaf. ‘’wat is er met Haru?’’ Suki zag hem nogal in een dip zitten, niet zo druk en hyper als ze hem altijd zag. ‘’hij mocht vandaag niet en daar zit hij nogal mee.’’ Zei Hikaru, ‘’maar deze lentebloesem mag wel vandaag.’’ Hij pakt Suki’s hand vast. Ze bloosde, hij heeft wel mooie blauwe ogen die schitteren. Hikaru keek dromerig terug. Toen werd haar naam geroepen. Ze moest! Zero pakt haar bij haar arm. ‘’snel je moet nu vechten, laat maar eens zien wat je kan!’’ hij trekt haar mee naar het verhogende arena. Hij laat lachend nog een duim omhoog zien. Suki krijgt er meer vertrouwen in. Ze pakt haar bokken stevig vast. ‘’ik ben benieuwd met wat voor soort wapens hij vecht.’’ Ineens hoorde ze voetstappen, Zoro klom de arena op. Hij was er dus wel. Suki zag hem twee bokken’s weggooien, en hij hield er nog eentje in zijn hand. ‘’succes!’’ probeerde Suki vrolijk over te brengen, maar het klonk toch niet zo vertrouwd vond ze zelf. ‘’dankje, jij ook.’’ Klonk het tot Suki’s verbazing. ‘’Joh Zoro! Waarom gooi je de andere twee weg?’’ klonk het vanuit de menigte. ‘’bemoei je er niet mee!!’’ schreeuwde Zoro kwaad. Suki moest om hem lachen. Zoro maakt een beweging met zijn bokken. ‘’Zo Zoro, vecht jij ook met de katana?’’ ‘’ja.’’ Klonk het zonder toon. Suki zette een paar stappen naar voren, Zoro zet zijn passen naar achteren, toen hij niet meer verder kon ging hij opzij lopen, zijn blik ging niet meer van Suki af, wat hetzelfde geld voor Suki. Ze draaide nu rondjes, Suki wachten of hij in de aanval zou gaan, het leek er niet op. Beide hadden ze geen oog voor het juichende publiek zelfs niet voor Haru die uit zijn dip scheen te zijn en vrolijk de cheerleader stond uit te hangen. Suki vond het te lang duren en zette de aanval in, Zoro blokte en keek Suki recht in de ogen, nu pas zag Suki dat Zoro best wel knap was, dat leidde haar af en Zoro zag zijn kans, hij sprong opzij zodat Suki doorschoot en zwaaide met zijn bokken, raak. ‘je was afgeleid hea?’ Zoro stond weer in gevechtshouding ‘ja, maar je hebt zeker nog niet gewonnen’ grijnsde Suki terwijl ze weer opstond, nu viel Zoro aan, met al zijn kracht zwaaide hij zijn bokken, Suki ontweek tot Zoro’s verbazing en met een sierlijke zwaai raakte ze Zoro tegen zijn heup, Zoro gaf geen kick. En het gevecht ging gewoon door, het leek alsof er geen einde aan kwam en beide raakte ze uitgeput, maar geen van beide wilde opgeven. ‘ze doen het echt geweldig’ Musica keek vol bewondering net als de rest van de leerlingen. Zoro stopte plotseling ‘je gaat me toch niet vertellen dat je opgeeft?!’ vroeg Suki verbaasd ‘nee’ zei hij en hij pakte 2 andere bokken’s, 2 bokken’s hield hij in zijn handen. ‘je bent beter dan ik dacht’ zei hij uiteindelijk en de 3e bokken deed hij in zijn mond. Suki trok haar wenkbrauwen op. ‘santoryuu’ hoorde ze Musica zeggen.