Hoofdstuk 5.

Moonpaw werd wakker door een zwak geritsel. Ze knipperde met haar halfslapende ogen en zag dat ze in het Apprenticeden lag. Naast haar lag Windpaw. Wacht eens even... Waar was Windpaw?? Gisteravond was hij er nog... Moonpaw sprong overeind en werd meteen begroet door boos gesis. ''Het is ochtend!'' Siste Crowpaw. ''Nu even niet!'' Wierp Moonpaw hem tegen. ''Windpaw is weg!''. Crowpaw sperde zijn ogen wijd open en sprong meteen op. ''Windpaw? Weg waar?'' Moonpaw sprintte zonder andwoord te geven het hol uit. Ze keek naar de lucht. In plaats van een helderblauwe ochtendlucht te zien was de hemel gevult met vele onweerswolken. Het zou vandaag gaan regenen... Ze moest nu Windpaw zijn spoor volgen! Moonpaw snuffelde rond het leerlingenhol, tot ze zijn spoor oppikte... Maar ze rook ook tigerstipe.. Ach het zal wel. Moonpaw schatte dat hij 2 uur geleden was vertrokken en zette de achtervolging in. Het spoor leidde het kamp uit, en ze kon het gewoon volgen. Zei en Crowpaw waren de enige die wakker waren. ''Wacht!'' Hijgde Crowpaw terwijl hij achter Moonpaw aan kwam stormen. ''Ssst! Straks maak je nog iederen van hier tot de high stones wakker!''. Crowpaw murmelde wat scheldwoorden in zichzelf die Moonpaw niet kon horen en volgde zijn medeleerling geruisloos. De aardachtige ondergrond voelde prettig aan aan haar pootkussentjes. Moonpaw merkte dat Windpaw zijn geur naar de trainingskuil overliep. ''Is hij niet gewoon aan het trainen met Firetail?'' Merkte Crowpaw op. ''Kan'' Zei Moonpaw scherp. ''Maar ik heb Firetails geur niet geroken.'' Crowpaw snoof even kwaad als hij kon. Moonpaw zuchtte en rechtte haar rug.''We splitsen op'' Stelde Moonpaw vast. Crowpaw knikte en liep rechtdoor. Ze volgde de geur verder tot ze bij de trainingskuil aan waren gekomen. Ze rook de onmiskenbare geur van bloed... In plaats van om te lopen sprong Moonpaw meteen de kuil in. Ze landde op haar poot. Die begon pijnlijk te steken. Maar toen zag ze iets wat haar recht in haar hart stak... Tigerstripe gebogen over Windpaw. Windpaw schreeuwde het uit van pijn en paniek. Hij sloeg machteloos om zich heen. Zijn linkeroor was ervanafgescheurt en er liep een diepe,lange snee door zijn buik. Moonpaw stond een seconde versteld te kijken. Toen ontmoette ze de ogen van Tigerstripe, In zijn ogen brandde vuur,haat, woede... En honger naar dood. Moonpaw was het liefst teruggedeinst maar ze hield zich sterk. Tigerstripe sprong van Windpaw af om Moonpaw te bespringen, maar dat had Moonpaw al gedaan. Tigerstripe landde met een plof op zijn rug terrecht. Hij haalde zijn nagels over haar oor,maar niet diep en sterk genoeg. Moonpaw ontblootte haar tanden en nagels en krabte venijnig zijn buik open. Tigerstripe was genijgd het uit te schreeuwen van pijn maar hij vermande zich. Moonpaw zag dat en gaf hem een flinke haal over zijn neus. ''Jij lastpost!'' Snauwde Tigerstripe terwijl hij Moonpaw de lucht in trapte met zijn sterke achterpoten. Moonpaw kwam met een plof op de grond neer. Heel haar lichaam deed pijn. Vooral haar voorpoot. Moonpaw voelde een pijnlijke kramp door haar lichaam trekken. Achter zich hoorde ze geschreeuw. Het was de stem van Crowpaw. ''Tigerstripe goed werk!'' Moonpaw wou haar ogen openen, maar dat lukte niet. Haar geest was vol helderheid, maar haar lichaam kon het elk moment begeven. Voelde het zo om de Starclan te ontmoeten? Was ze dood? Moonpaw voelde een koude windvlaag en er woei een storm had ze begrepen. Ze probeerde haar ogen weer te openen en dit keer lukte het. Maar in plaats van in de trainingskuil was ze bij een vreemde mystrieuze waterval die uitkwam in een poel omheven door mist. Was dit de Moonwaterfall? Hoe kwam ze hier?! Moonpaw draaide zich om toen ze een zachte warme stem achter zich hoorde. De onmiskenbare zoete lucht van Silverpelt dreef haar neus in. Moonpaw keek de poes vol verwarring aan.'' B..bben ik dd..ddood...d?'' Stotterde ze huilend. Silverpelt glimlachte en schudde van nee. Moonpaw ontspandde zich een beetje. Maar wat deed ze hier dan? Plots was Silverpelt verdwenen en was ze op de gladde rotsen... maar ze voelde haar zachte warmte naast zich. Haar stem luidde: '' Kudde.... Hoefgetrappel...''In de verte hoorde Moonpaw een raar geluid... Het leek bang... Moonpaw luisterde verward. ''Wat betekend dat?'' Maar de droom vaagde weg. Moonpaw werd weer wakker .Windpaw lag bewegenloos in de kuil, Maar zijn borst rees op en neer. Moonpaw maakte even een zucht van verlichting. Tigerstripe en Crowpaw waren verdwenen. Die verraders! Moonpaw slenterde naar Windpaw. ''Word alstjeblieft wakker'' Jammerde ze. Windpaw opende even vaag zijn ogen. Hij keek Moonpaw vol liefde aan. ''Ik.. Ik houd van je'' Murmelde hij. ''Ik ook van jou..'' Zei Moonpaw terug. ''Ga... Je dood?'' Vroeg Moonpaw onzeker. ''Ik weet het niet..'' Murmelde Windpaw. ''Ik blijf bij je'' Zei Moonpaw zachtjes. ''Dankje'' Andwoorde Windpaw. Moonpaw drukte maar neus in de vacht van Windpaw. Tranen stroomden over haar wangen. ''En als het moet ga ik met je mee...'' Murmelde Moonpaw. Windpaw staarde recht voor zich uit. Wat zowel minuten al uren als één seconde had kunnen duren. Toen Draaide Windpaw zijn kop naar Moonpaw. ''Een bericht van de Starclan'' Zei hij. ''Kudde... Hoefgetrappel''.. Zeiden ze tergelijk. In de verte hoorde Moonpaw geschreeuw. ''Windpaw!'' Het was de stem van Firetail. ''Firetail gaat hulp halen'' Besloot Moonpaw. Firetail was nog een paar voslengtes van de kuil verweidert. Toen hij aan de rand stond keek hij verbijsterd naar de twee gewonde katten. ''Moonpaw... Wie??...''. Moonpaw keek hem even vol angst aan. Wat stom! Natuurlijk viel hij haar niet aan! ''T..ttigersttrr...ippee....'' Stotterde ze. Firetail sperde zijn ogen wijd open en hij sprong de kuil in. Hij stormde naar Windpaw. ''Windpaw deed Tigerstripe dit?'' Windpaw knikte vermoeid van ja. ''Ga een medicijnkat halen.'' Beval Firetail Moonpaw. ''Nee het spijt me Firetail, Ik blijf bij Windpaw. En ik kan mezelf ook niet snel uit de voeten maken hoor...'' Firetail keek een paar tellen naar haar verwrongen poot en knikte begrijpend. ''Maar blijf hier hé''. Zei hij. ''Wat moet ik anders doen?!'' Zei ze bijna snauwend geïrriteerd. In de tijd dat Firetail weg was was het stil in het woud... Te stil... Tot ze plots de stemmen van Oakleaf en Lionwind hoorde. Beide met een bundeltje kruiden in hun bek. Firetail kwam er achteraan gerend. ''Wat er gebeurt is mogen jullie voor de clan gaan uitleggen.'' Zei Oakleaf. Moonpaw kroop dicht tegen Windpaw aan. ''G..g..aa.tt.ttt hij dooddd?'' Stotterde ze. Oakleaf keek Moonpaw even aan en andwoorde: ''Dat weet ik niet, maar ik zal alles doen om hem te laten leven.''. Moonpaw voelde een brok in haar keel opkomen. ''Mag ik Oaklleeaaf all..lleen spreken?'' Zei ze snel. Firetail en Lionwind knikte en stapten wat achtreruit ondanks dat ze niet wisten waar het over ging. ''Nou, wat heb je op je hart?''. Zei de cyperse kater. ''Nou ... ik heb een droom van de Starclan gehad toen ik bewusteloos lag... Tenminste zo leek het wel... '' In plaats van verbaast te reageren vroeg Oakleaf door:'' Wat gebeurde er in die droom?'' Moonpaw ging verder: 'Ik was bij de Moonwaterfall....Daar zag ik zag Silverpelt... Ik vroeg of ik dood was en zei zei van niet... Toen verdween ze maar ik voelde haar dichtbij me. Ik was plots op de gladde rotsen en Silverpelt luidde de woorden: Kudde... Hoefgetrappel... Ik hoorde in de verte een vreemd geluid en geroffel over de grond. Het klonk bang... Toen vaagde mijn droom weg en werd ik wakker bij Windpaw.'' Oakleaf was nu wel verbaasd. ''Ik denk dat ik weet wat voor een kudde in ons woud gaat wonen... '' ''Wat dan?'' ''Paarden...''