Hoofdstuk 4.

De groep Moonclankatten was teruggekomen in het kamp. Moonpaws poten tintelden van verwachting. Seastar zou vertellen waarom ze Oakstar zo haatte en wat haar zo deerde. Maar waarom zou het het niet aan de hele clan vertellen? Haar ogen gleden zoekend over het kamp naar Seastar. Toen ontmoette ze de ogen van Crowpaw. Hij keek haar met een nog vernietigendere blik aan dan Blackpaw of Oakstar. Moonpaw schokte terug. Ze knipperde verward met haar ogen maar voordat ze Crowpaw weer aankeek keek hij al weer de andere kant op. Had ze het zich maar verbeeld? Dan kon haast niet. Moonpaw schudde verward met haar hoofd en zag toen Seastar aan de ingang van haar hol staan, strak kijkend voor zich uit. Moonpaw trippelde entouchast naar haar leader toe. Wat had die haar te vertellen? Seastar zag Moonpaw aankomen en gaf haar een knikje dat ze haar moest volgen. Samen liepen ze de Leadersden in. Moonpaw ging een staartlengte van de ingang op de grond zitten. Seastar een paar staartlengtes verder. ''Ik moet je wat over jouw en mijn geschiedenis vertellen.'' Zei ze vastberaden. ''Ik vertel eerst waarom ik Oakstar zo haat.'' Huiverde ze. ''Ik en mijn zus Bluepelt waren net krijgers en ik leefde destijds onder de naam Seacloud. Oakstar heette destijds Oakfoot. Ik en Bluepelt gingen met z'n tweeën jagen bij de grens tussen de Moonclan en de Poleclan. We waren wat aan het bijpraten en hadden met prooi in onze mond niet door dat iemand ons bespiedde, Oakstar dus. Plots sprong Oakstarr uit de bosjes met de woorden: ''Ik vernietig de gehele Moonclan al is dat het laatste wat ik doe!''. Hij was een ervarenere warrior en sprong op mijn zus Bluepelt. En toen.... Doodde hij haar... Ik wou haar nog redden maar ze had al teveel bloed verloren... Ik wou met Oakstar vechten tot de dood. Maar het lukte hem mij een flink litteken te geven in mijn hals. Ik besprong hem woest en heb zin linkeroor afgescheurt... Wij zijn nu gezworen vijanden en ik heb gezworen de dood van Bluepelt te wreken. En als het er op aan komt... Dood ik Oakstar met al zijn negen levens...'' Moonpaw wist even niet wat ze moest zeggen.Ze liep naar haar leader toe en gaf haar een troostende lik over haar oor. ''Ik weet niet hoe het voelt...'' Zei Moonpaw onzeker. ''Ik heb immers geen familie...'' Hakkele ze. Toen ze de woorden uitsprak besefte ze pas hoe stom dat had geklonken. Maar Seastar keek haar vol genegenheid aan. ''Je bent er dus achtergekomen''. Zei de bruinzwarte poes. Het was eerder een vaststelling dan een vraag,en Seastar verwachtte ook geen andwoord. ''Ik denkt dat het beter voor je is als ik je meer vertel over je kittenjaren...'' Vulde Seastar aan. Moonpaw kon niet anders dan verbaast noch nieuwschierig knikken en ging er voor zitten. ''Je bent niet echt in de Moonclan gebroren... Maar je bent door ons geadopteerd... gevonden.''. Seastar slikte even, ''We gaven je de naam Moonkit en Silverpelt bood aan jou te zogen. Maar toen de oorlog met de Poleclan aanbrak.. Doodde Oakstar haar en ontvoerde haar kittens.. Of ze leven weet niemand nog,Maar geen van de Leaders nog Medicinecats heeft ze ontmoet in de Starclan.'' Moonpaw onderbrak haar: ''Dus ze kunnen nog leven? Ik bedoel Graykit en Runkit?'' Graykit en Runkit waren de echte jongen van Silverpelt geweest. Maar geruchten gingen dat ze waren gestolen,ontvoerd. Moonpaw kon het goed met hen vinden,Sterker nog het waren haar enige vrienden. En ze had er zeker om getreurt toen ze verdwenen. ''Maar laten we niet te ver afdwalen van jouw geschiedenis.'' Stelde Seastar uiteindelijk vast.Moonpaw knikte goedkeurend en wachtte vol verwachting af tot Seastar weer ging praten: ''Wij hebben je gevonden bij de Moonpool en veel katten dachten dat je door de Starclan geschonken was, Maar ik wist wel dat het anders zat, Je rook naar een kat die ik eerder heb ontmoet op een big gadering.. Whisper, een eenling die zich een maan lang in het clanleven had gewaagd, Bij de Islandclan om precies te zijn. Het was een goede kat,Hij was Loyaal,vriendelijk,eerlijk maar toch trots. Bijna een zwarte Lionwind. Hij had een lange zwarte vacht en gele ogen net als jij. We denken dat hij je vader is...Ik vermoed dat hij je daar heeft achtergelaten om optegroeien bij ons,Maar niets is zeker.'' Moonpaw keek haar Leader even blikkenloos aan. ''Maar mijn m..moeder dd..d.dan??'' Stotterde ze. Seastar keek haar met een blik vol wijsheid aan en vervolgde: ''Dat weet ik niet, Het spijt me Moonpaw.'' Moonpaw knikte begrijpend. ''Maar ga nu maar slapen, Die nachtrust heb je wel verdient. Je moet morgen vroeg op voor je jachttraining.'' Zei Seastar zonder blikken of blozen. Moonpaw knikte dat ze het begreep en verliet achterwaarts het hol van haar Leader Seastar. Toen Moonpaw buiten was was het al middernacht. De Maan liet haar zwarte vacht zilver oplichten, net als de sterren. Moonpaw keek naar boven en zag de sterren fonkelen. Er waren 2 extra sterren erbij gekomen, wist Moonpaw. Die van Bluepelt en Silverpelt...De enige die haar zouden begrijpen...Maar wat Moonpaw niet wist was dat de kat waarvan ze het meeste hield in de Moonclan leefde... Windpaw...