Hoofdstuk 3.

''Laat de vergadering beginnen!'' Haalde Seastar. Alle katten keken op en gingen richting de high stone zitten.Het was nu doodstil, Niet het gemompel van daarnet. Doodstil, eng stil. Hoe konden zoveel katten bij elkaar zo stil zijn..Moonpaw was opgelucht toen Seastar die stilte onderbrak. ''Zoals jullie weten hebben er een halve moon geleden enige confrontaties plaatsgevonden tussen de Moonclan en de Poleclan.Daarbij is een van onze moederkatten omgekomen,Silverpelt. Wij eren haar om haar moed en zorzaamheid. Maar ternauwenood heeft zei ons moeten verlaten toen ze Oakstar aan viel om haar eigen kitten te redden van de bittere dood.'' Er gingen een paar geschokte kreten over de open plek. Oakstar siste vernijnig naar Seastar er haalde al zijn haren omhoog. Seastar negeerde de prikkelbare kat en ging verder:'' Haar kitten was net 6 moons old en is leerling gemaakt, Moonpaw. Zei heeft er de meeste moeite mee, En de Poleclan kan rekenen op een tegenslag!'' Nu nog geschoktere kreten vlogen over de open plek, alle katten begonnen door elkaar heen te praten. Oakstar zag zijn kans schoon, Hij maakte zich klaar op Seastar te bespringen. Maar Firetail zag alles. Toen Oakstar sprong wierp Firetail zich op de Cyperse kater. ''Als je dat maar laat'' Snauwde de Rode kater en hij sprong van de leider af. ''Op een big gadering word niet gevochten! Schaam je!''. Alle katten werden plots stil en keken verwonderd naar het stuk dat zich op de high stone afspeelde. ''Oakstar, laat dit niet over je heen gaan! Dood een Moonclankat!'' Viel een Poleclanwarrior bij. Moonpaw keek met een blik vol afschuw naar de Poleclan. Het was Blackpaw die dat zei. Ze wierp hem een venietigende blik toe en voor ze het wist was ze naar voren gesprongen: ''Iedereen die het daar mee eens is zou zich moeten schamen! De warrior code is niet dat je zonder enige reden een kat moet doden! Wij vechten niet om de doden! Maar voor onze clans! Wij zijn hier bijeengekomen om te overleggen over dingen in het woud! Niet om ruzies en gevechten op te stoken!'' De woorden schoten er uit. Alle katten waren stil... Iedereen had het gehoord... ''Ze heeft gelijk!'' Viel een lynxenclanwarrior bij. Een paar katten begonnen door elkaar te murmelen. ''Kijk!'' Zei een Islandclankat. ''Kijk naar boven!''. Moonpaw zag dat de Moon open en bloot in de lucht hing. ''Daarstraks was de Moon bedekt met wolken! Een teken van de Starclan!'' Moonpaw snapte er helemaal niet van. Dit was haar eerste vergadering? Wat was er? Bedekte de Starclan de hemel en maan met wolken als ze boos waren? Net voelde ze zich zo wijs, Maar nu dom. ''Hierbij is de vergadering bijeendicht.'' Snoof Seastar. De lapjespoes had duidelijk laten blijken geen zin te hebben in confrontatie tijdens een big gadering. ''Daar ben ik het meer dan mee eens.'' Viel Sprucestar bij. De clankatten weken uiteen en voegden zich bij hun eigen clan. Oakstar en Blackpaw wierpen Moonpaw een vernietigende blik toe. Tuurlijk.. Die twee haatten haar nu. Maar wat boeide het? Moonpaw stak haar staart fier in de lucht en liep naar haar Leader. ''Wat was dat van die Moon?'' Vroeg ze zenuwachtig. Seastar keek de jonge leerling strak aan: ''Een teken van de Starclan.'' Andwoordde ze gladjes. ''Hoe komt het dat jij en Oakstar het niet goed met elkaar kunnen vinden?'' Vroeg ze prikkelend van zenuwen. Seastar zuchtte en keek naar beneden met geheven hoofd en ogen gesloten. ''Kom straks naar mijn hol,Dan vertel ik het.'' Moonpaw zag een traan langs Seastars wang glijden maar zei niks. De groep Moonclankatten vertrok terug op weg naar het kamp...