Afraid||Part 2

Ik lig op de bank tv te kijken, ziek zijn is op de basisschool best chill. Gewoon een griepje dan, paar daagjes vrij van school, niks aan de hand. Op de middelbare is het juist vervelend, je moet alles inhalen, toetsen, husiwerk, alles! Maarja, ziek is ziek. Ik kijk op de klok: drie uur. De klas is als het goed is al een kwartiertje uit. Ik wil net even mijn ogen dicht doen als mijn telefoon afgaat. Een appje van Judith! Vast beterschap ofzo. Ik open het bericht en begin te lezen: 'Eva, je bent echt niet te vertrouwen! Jij vertelt echt alles door kutwijf!' Ik schrik me kapot, waar slaat dit op! Ik heb helemaal niks gedaan, mijn hart gaat sneller kloppen. Ik leg mijn telefoon weg. Na een uur kijk ik weer op mijn telefoon. Hij zit vol met berichten van Judith. Scheldwoorden, nare dingen, beschuldigingen. Ik word er verdrietig van. Ik ben letterlijk hulpeloos, ik lig ziek thuis op de bank, ik ben kwetsbaarder dan meestal, hoe gemeen kan je zijn! Opeens word ik heel verdrietig, waarom doet ze dit? Ik voel me al zo vervelend, eindelijk ging het weer een beetje goed. Ik ren naar mijn vader en begin keihard te huilen en vertel alles. Whatsapp? Waarom whatsapp? Hoe dom kan ze zijn! Ik pak mijn telefoon en zeg maar snel sorry, godzijdank zegt ze oke. Die nacht kan ik niet slapen, gek genoeg huil ik alleen maar, hoe erg was dit? Waarom ben ik hier zo verdrietig over?