New Friends

Suki stapte onzeker het klaslokaal binnen, de meeste leerlingen zaten al op hun plek ‘neem plaats dame,’ klonk de stem van de leraar, Suki zocht een plek ‘mag ik naast je zitten?’ vroeg ze aan een jongen, hij had zilvergrijs haar en mooie paarse ogen, de jongen knikte en Suki ging naast hem zitten ‘ik ben Suki en wat is jouw naam?’ de jongen keek haar aan ‘Zero’ zijn blik was bijzonder en ze kon niet aan zijn gezicht zien wat hij dacht, het zou nog eens moeilijk kunnen worden om echte vrienden met hem te zijn ‘als Madame Suki ook even oplet kan ik gaan beginnen’ de leraar lachte vriendelijk naar haar ‘jullie mogen mij Shiki Sensei noemen, ik zal jullie als klas begeleiden dit jaar’ Suki merkte dat Zero naar haar keek, ze glimlachte naar hem en tot haar grote verbazing glimlachte Zero terug. ‘ik roep nu iemand naar voren die diegene stelt zich voor aan de klas’ klonk de stem van de leraar plotseling ‘ehe..ja jij daar’ een jongen met blond haar kwam naar voren gelopen met zijn felblauwe ogen keek hij de klas rond, hij zag er zelfverzekerd uit. ‘mijn naam is Hikaru’ zei hij terwijl hij breed glimlachte. Hij zou echt zo’n sprookjesprins kunnen zijn bedacht Suki zich en bij die gedachte begon ze te grinniken. Plotseling voelde ze dat haar hand werd beetgepakt ‘ow schone dame’ klonk het zwoel ‘ik ben zo blij dat ze toch een beeldschoon meisje zoals jij op deze school toegelaten hebben’ Suki keek verbaasd in het gezicht van Hikaru en ze schoot in lach. Voordat Hikaru meer kon zeggen klonk de bel, Suki trok snel haar hand terug en richtte zich tot Zero ‘waar moeten we nu naar toe?’ ‘we hebben nu het leren handelen met wapens’ antwoordde Zero en hij liep weg, Suki volgde hem naar het volgende lokaal. Op de gang liepen veel leerlingen, ze moest er heel veel ontwijken die gewoon doorliepen, dan knalt ze tegen iemand aan, een jongen met donkergroen haar en zilverzwarte ogen keken haar nors aan. ‘’sorrie..’’ zei Suki. De jongen gaf geen aandacht meer aan haar en liep stug door. ‘’kom je Suki? Het is hier.’’ Riep Zero. ‘’ja!’’ ze rent naar hem toe en ze komt in een open ruimte terecht. Aan de muur hangen staffen dolken en katana’s. ze keek haar ogen uit. ‘’allemaal graag in een rij!’’ klink het ineens luid. De jongens gingen netjes staan en Suki wurmde zich naast Zero. Maar ze kon die stem, het kon toch niet..? ‘’Suki?, moet ik jou nu les geven?!’’ klonk het kwaad. Ja het was dezelfde leraar als vanochtend. Hij plukt weer aan zijn rode snor. Gelukkig gaf hij geen aandacht meer aan haar. ‘’jullie noemen mij, Hora Sensei begrepen!’’ ze knikten. Suki dacht dat zijn preek uren zou duren, de regels over wapens kent ze intussen wel. Ze porde Zero zachtjes. ‘’wat voor soort wapen doe jij eigenlijk?’’ vroeg ze. ‘’ik vecht met de staf.’’ Antwoorde Zero. ‘’gaaf.’’ ‘’nog wat op aan te merken juffie?!’’ schreeuwde Hora kwaad. Suki schudde beleefd haar hoofd. ‘’nee meneer.’’ Ze heeft al genoeg problemen met hem, hopelijk zal hij wennen aan haar gezelschap. Ze mochten beginnen, Suki wilde naar Zero toe lopen maar Hikaru kwam ineens voor haar staan. ‘’geef mij de eer om deze schone Dame te begeleiden tot een techniek met shuriken sterren.’’ Suki grinnikte. Die jongen is wel erg charmant. ‘’ben je populair bij de meiden?’’ vroeg ze. ‘’ja om eerlijk te zijn wel, maar ik heb nog nooit zo schone bloem als jij gezien.’’ Suki moest blozen. Dommerd, nu moet je echt niet rood worden! Hikaru begeleide haar naar een muur met een doek erop gespijkerd, op die doek zag je rondjes die steeds kleiner werden en daarin een rood stipje. ‘’het is de bedoeling dat ik dat kleine stipje raak.’’ Zei Hikaru. ‘’wil je een paar stapjes opzij lopen?’’ Suki loopt naar achteren, en bekeek Hikaru hoe hij sierlijk de shuriken middenin de stip raakt. ‘’wow, geweldig!’’ Suki haalt de sterren uit de doek en geeft ze aan Hikaru. ‘’dankje, mijn specialiteit is scherpschutten.’’ Zei Hikaru. ‘wil iedereen even hier naartoe komen?’ riep Hora, de leerlingen liepen naar Hora Sensei. ‘ik vind het goed dat iedereen nu z’n eigen dingen doet maar ik wil jullie ook iets leren deze les’ ging Hora Sensei verder. Wat betekende die grijns op zijn gezicht, of beeldde ze zich dat alleen maar in. ‘Suki…pak je bokken en kom hier, ik laat jullie wat technieken zien’ Hora Sensei pakte zijn bokken, Suki deed hetzelfde. ‘val me aan Suki’ beval Hora Sensei, Suki deed wat haar bevolen werd en viel Hora aan, behendig ontweek Hora haar aanval en sloeg met al zijn kracht op Suki’s rug waardoor ze keihard op de grond terecht kwam. Happend naar lucht probeerde Suki op te staan ‘dit is nu een goed voorbeeld om een aanval te blokken’ Hora Sensei keek naar de leerlingen die geschokt stonden te kijken. ‘Sensei…?’ Hikaru stak zijn hand omhoog ‘is het wel de bedoeling dat u Suki echt raakt?’ Hora Sensei begon hard te lachen ‘ze is zwak, en ze moet de consequenties accepteren, had ze maar niet op deze school moeten komen’ Hikaru wilde nog iets zeggen maar de dreigende blik van Hora liet het hem niet toe. Suki stond weer overeind, ze hijgde. ‘nu val ik jouw aan en jij probeert jezelf te verdedigen’ Hora Sensei was nog niet eens uitgesproken of hij viel al aan, Sensei was zeker geen amateur en Suki kon hem dan ook zeker niet aan, weer werd ze geraakt door de ongenadige klap van de bokken, een harde kreet van pijn klonk door de zaal. ‘Genoeg!’ zero’s ogen waren fel, hij liep naar Suki en hielp haar overeind. Hora grijnsde breed ‘de les is voorbij.’