Lieverd,
Ik wens dat je kon zien hoe mooi je was. Ik vind alles aan je prachtig, elke centimeter van je lichaam. Het doet pijn om je te horen praten over hoe je jezelf ziet. Je bent niet te dik, je voeten zijn niet te groot, je ogen zijn niet te klein. Je wordt elke dag mooier en mooier en ik kan niet wachten om je morgen weer te aanschouwen. Ik heb je nog nooit zo mooi gezien als je nu bent en kan me niet voorstellen wat voor schoonheid je morgen zal zijn.

Ik houd van je en ik wil je helpen, ik wil je laten zien hoe prachtig je bent. Ik weet nog niet hoe ik tot je door moet dringen, want tot nu toe is het me nog niet gelukt, maar ik ben vastberaden. Ik vertel je elke dag weer dat je mooi bent, maar je moet niet denken dat ik het niet merk als je jouw fantastische lichaam achter je armen probeert te verbergen wanneer ik je uitkleed, zelfs na een jaar nog. Ik vergaap me elke dag weer aan je pracht, maar je doet altijd alsof ik een grapje maak en lacht mijn serieuze complimenten weg alsof het niets is. Ik doe niets liever dan aan je zitten, je zachte huid onder mijn vingertoppen voelend, maar ik zie dat je nog altijd blozend wegkijkt, beschaamd over je eigen lichaam.
Ik weet niet hoe ik tot je door kan dringen, maar ik ben vastberaden.

Je onderschat zoveel van jezelf, niet alleen je geweldige uiterlijk. Je onderschat hoe slim je bent, hoe lief je bent, hoeveel er van je wordt gehouden en je eigen kunnen. Het is zo lastig om je zo enthousiast te horen praten over projecten waar je aan mee wilt doen om later van je te horen dat je je toch maar niet hebt opgegeven omdat je bang bent niet door de selectieprocedure heen te komen. Ik weet zeker dat het je was gelukt, alle keren. Je bent slim, gedreven, fijn om mee samen te werken. Je geeft kansen op om redenen waarvan je zelf niet kan zien hoe onjuist ze zijn. Jouw slechte zelfbeeld is als een onnodig anker dat je op dezelfde plek houdt en er voor zorgt dat je niet kan groeien, niet je dromen achter na kan gaan. Ik wil je aanmoedigen, ik probeer het echt, maar je neemt wat ik niet zeg niet serieus. Alles wat ik je vertel, is waar, lieverd. Ik ben niet verplicht je alles wat ik je vertel te zeggen, puur omdat ik je vriendje ben. Ik zeg het omdat het de waarheid is. Ik zeg het omdat ik wil dat je het weet. Ik zegt het in de hoop dat je ooit in zal zien hoe geweldig jij bent.

Jij bent de mijne. Oh, wat vind ik het fantastisch om dat te kunnen zeggen. Je bent de mijne. Je hebt me vaak genoeg verteld dat je het idee hebt niet goed genoeg voor me te zijn, dat je denkt dat je me niet waard bent, dat je vindt dat ik beter kan krijgen. Lieverd, ik kan niemand krijgen die beter is dan jij, want er is niemand die beter is dan jij bent. Misschien ben je niet in ieders ogen perfect, maar dat komt alleen doordat iedereen een ander beeld heeft van perfectie en het onmogelijk is om aan al die verschillende beelden te voldoen. Dat zal niet veranderen. Jij zal veranderen, maar je zal ook voor altijd imperfect blijven in minstens een paar ogen. Kan je langs de imperfecties kijken? Ze maken namelijk niets uit, in mijn ogen ben jij perfect.

Je hebt het zwaar op dit moment, dat zie ik aan je. Ik zie ook dat je het probeert te verbergen, maar ik ken je te goed. Ik weet wat er allemaal is gebeurd de laatste tijd en het kan niet anders dan dat het er enorm in hakt. Waarschijnlijk is het moeilijk om op dit moment te geloven en is dit ook absoluut niet wat je nu wilt horen, maar lieverd, het wordt weer beter. Op dit moment bevind je je in een storm vol verschrikkingen, een storm waar geen einde aan lijkt te komen. Ik beloof het je met heel mijn hart dat dat einde er wel zal komen. Ik weet niet wanneer dit zal zijn, ik weet niet hoe hevig de storm in de tussentijd nog zal worden, maar de storm zal overgaan en de rust zal terugkeren. Het is de storm voor de kalmte. De kalmte volgt altijd, ook bij jou. De storm houdt op dit moment echter aan en ik wil er altijd voor je kunnen zijn, maar ik kan niet altijd bij je zijn, vandaar dat ik deze brief heb geschreven. Ik hoop dat je hem oppakt wanneer je het zwaar hebt en dat je je dan weer herinnert hoe geweldig ik je vind en dat ik je niet kwijt wil. Vergeet dat niet, twijfel er niet aan, grif het in je brein: ik wil je niet kwijt.
Ik wil je helpen, ik wil er voor je zijn. Ik wil niet in clichés treden en zeggen dat ik jouw superheld wil zijn, jouw Iron Man, jouw Hulk of jouw Thor. Of misschien beter jouw Loki, aangezien je hem veel leuker vindt dan alle helden samen. Ik probeer clichés te vermijden, maar laat me alsjeblieft je redder zijn. Sta het alsjeblieft toe. Ik weet dat je bang bent me met een te zware last op te zadelen, maar ik wil niets liever. Ik wil voor jouw een veilige haven zijn waar je thuis kan komen met wat voor problemen dan ook, zelfs al ik zelf moe of treurig ben. Ik wil niet dat je schroomt, ik wil dat jij je zo vrij voelt bij mij dat je me alles durft te vertellen. Een deel van je verhaal weet ik al, maar een deel mist. Ik zag hoeveel moeite het je kostte om alleen het begin al te vertellen. Ik wil die moeite weg kunnen nemen, ik wil de last van je schouders kunnen tillen en zelf dragen. Zolang jij gelukkig bent, ben ik gelukkig.

Is er een manier waarop ik de pijn kan stoppen? Vertel het me alsjeblieft. Ik wil jou even gelukkig maken als jij mij maakt, want ja, dat doe je, ondanks je problemen. Je hoeft je nergens voor te schamen. Je betekent alles voor me en dat vervaagt niet zomaar. Wees niet bang dat ik weg zal lopen, dat doe ik pas wanneer jij het van me verlangt. Je bent niet zomaar van me af, daar ben je veel te leuk voor.

Begin je het al in te zien? Begin je al te begrijpen hoe verkeerd het beeld is dat je van jezelf hebt? Jouw onzekerheid hangt als een stalen gordijn voor je zicht en blokkeert een blik op je ware ik. Ik doe verschrikkelijk mijn best om het gordijn weg te trekken. Dring ik al tot je door?

Ik houd van je en elke keer dat je slecht over jezelf praat, breek je mijn hart. Ik vind je prachtig en wens dat je jezelf een keer door mijn ogen kon zien en je eigen schoonheid waar kon nemen. Het leven is complex, maar ik weet dat je je door de storm heen zal slaan en de kalmte weer zal bereiken. Je bent verschrikkelijk belangrijk voor me. Het leven is als een melodie, niet altijd even mooi of even snel, niet altijd hetzelfde. Jij brengt harmonie in de melodie van mijn even. Ik wil je niet kwijt.
Je vriendje


If there was a way to create perfect
Make your life feel so damn worth it
I’d erase, I’d erase your black and blue
I couldn’t find a way to stop your hurting
So I’m gonna rip open those curtains
So you can see what’s left in you

How am I going to get through to you?
I’m finding myself devising ways to diminish the ominous aura above your horizon
Intoxicated with hatred, toxicated by a love that’s cosmic
Such a faint complex melody and you provide the harmonic
Highly unlikely for me to hit the ground lightly
Could someone tell me how far I’ve fallen precisely?
‘cause until today I’ve been improvising
Detach yourself from these decor anchors that keep pulling you under
Won’t you allow me to be your savior?
Consider this to be your attempt to walk on water so you don’t jam on the surface
Won’t remain unchanged, will remain forever imperfect
You mean everything to me whether I’m drained, weak, fatigue
I shall be your radiance, your remedy

It’s just the storm before the calm
The storm before the calm
The storm before the calm
It’s just the storm before the

If there were some way, avoiding superhero clichés
Have yet to exceed my extent
Getting you to see what’s left in you is truly my intent
Memorize my lines to the script
Is it that what you seek, isn’t quite discrete, but I need you to look beyond the imperfections
Look beyond how your perceived, even with a crushed self-esteem
There’s no getting through to you, you were through with me, and you expect me to leave you to take on these lions, stranded on some island
No rescue
This is just the storm before the calm, a middle finger to the devil
Took until now for me to realize
While God is putting you through your storms, God is putting me through mine
But if this is how you want to live your life, I won’t get involved
But I’m sure as hell ain’t about to let you wash your regrets in alcohol
What pages have yet to be decoded?
Deciphered by the writer such a metaphorical poet
You mean everything to me whether I’m drained, weak, fatigue
I shall be your radiance, your remedy

I wish you could see, you could see the light
I wish you could see, you could see the light
I wish you could see, you could see the light, the light, the light

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen