Kyaran~2

Zonder enige bagage glipte ik het ruim van de cruise in. Er kwam iemand aan ik schoot achter een stapel zware grijze loodsen. Het was een jongen die kisten met goederen naar binnen sjouwde. Blijkbaar vervoerde dit schip buiten mensen ook handelswaar. Op mijn hurken liep ik tussen de muur en de goederen door. Het was behoorlijk donker hierbinnen. Ik hoopte dat hier ergens een deur zat die verder het schip in leidde. Als dat niet zo was, moest ik hier zo snel mogelijk weg. Ik mocht niet de hele cruis in het ruim opgesloten zitten. Grote kans dat ik dan gewoon stierf.
Toen de jongen naar buiten liep waagde ik het erop. Ik hees me omhoog aan een van de koffers en keek rond in het ruim. Het was enorm. Ergens veel verder zat een smalle, grijze deur. Nu maar hopen dat hij te forceren was.

'Waarom zie ik je nooit met je ouders?' vroeg Leela.
Ik trok mijn mondhoek in een halve lach omhoog. 'Mijn ouders maakt het niet echt uit wat ik doe.'
De zon scheen op het water van de zee en van het zwembad. We dreven ergens midden in de oceaan tussen Afrika en Amerika. Ik had uiteindelijk besloten mee te varen naar Amerika. Daar was ik toch nog nooit geweest.
Ik sliep in het ruim. Het slot van de deur had ik weten te forceren en ik had een paar kamers geplunderd op zoek naar dekens en kussens. Ook liep ik nu rond in een versleten colbertje dat in een kamer van een van de medewerkers lag. Alle mannen liepen hier rond in jasjes en colbertjes en ik dacht niet dat het iemand zou opvallen dat deze van hem was. Eronder droeg ik meestal gewoon mijn minder vuile (ik had hem geprobeert te wassen) t-shirt of anders een wit hempje uit een van de hutten. Ik viel niet bijzonder veel op tussen deze nette mensen. Ik zag er uit als een opstandige tienerzoon van een rijke man. Er liepen meer figuren zoals ik rond.
En Leela leek het wel leuk te vinden. Al de eerste week hing ze constant om me heen. Ze was opzich wel aardig, maar zo typisch. Haar vader was een of andere rijke pief en zij had blonde krullen met high-lights. Ze liep altijd rond in een kort broekje en een hempje. Het klapperende geluid van haar slippers achtervolgde haar overal.
Ik kwam er al snel achter dat als ik maar dicht fenoeg bij haar bleef, ik overal probleemloos eten kreeg. Het ochtend-, middag- en avondbuffet stond voor me open.
Leela had in de winkel op het dek een zonnebril voor me gekocht omdat ze vond dat het goed bij mijn colbertje stond. Toen ik zei dat ik mijn zwembroek vergeten was sleepte ze me mee naar de winkel en kocht ze twee zwembroeken voor me.
Vervolgens gingen we elke dag zwemmen.
Het was wel leuk dat iemand me eindelijk leek te mogen.
En ik was een zestienjarige jongen die de afgelopen 3 maanden alleen maar rondom jongens geweest was. Ik mocht haar ook wel. Al was het misschien niet om alle goede redenen.
Er was deze ene keer toen Leela en ik na het avondeten over het bovendek zwierven. Het was zo goed als verlaten. Iedereen was naar de bingo, de disco of de film. Leela huppelde vooruit over het dek. Ze kletste nu al weken tegen me, maar had me nooit één persoonlijke vraag gesteld. Ze wist praktisch niets over me. Niet waar ik vandaan kwam, wie mijn ouders waren of waar mijn hut was. Het leek haar niet zo veel te kunnen schelen. Of ze voelde aan dat ik toch niet op die vragen zou antwoorden. Ze leunde over de reling helemaal aan de voorkant van de boot.
'I'm king of the world!!' riep ze met gespreidde armen. Lachend keek ze naar me om.
Grijnzend liep ik naar haar toe. Ik leunde vlak naast haar tegen de reling.
Na een poosje stilte, iets wat met Leela niet zo vaak voorkwam, draaide ze zich plots naar me toe. Ze opende haar mond alsof ze iets wilde zeggen, maar draaide toen weer weg.
'Wat?' vroeg ik. 'Wat wilde je zeggen?'
'Ik wilde je vragen of je een vriendin had, maar besloot dit mooie moment niet te verpesten door te gaan praten.' Glimlachend keek ze me aan. Mijn grijns verdween van mijn gezicht toen ik aan Skye dacht. Aan haar lach, aan haar ogen. Echt mijn officiële vriendin was ze nooit geweest. In mijn hoofd vormde haar lippen de woorden nogmaals. "Ga nog niet weg." Snel schudde ik de gedachte van me af en begon ik weer te grijnzen.
'Nee, happy single,' zei ik.
Vanuit mijn ooghoek zag ik Leela glimlachen.
'Ik ook!'
Ik draaide me om en ging met mijn rug tegen de reling staan. 'En waarom was dat van belang?'
Leela keek even naar mij en glimlachte. Ze antwoordde niet en duwde zich omhoog. Ze ging zitten op het hekje. Haar benen bungelde nog aan de binnenkant van de boot. Ze was nu net zo lang als ik.
'Ik ben gewoon geïntereseerd in je.' Glimlachend keek ze me aan.
'Dit heet flirten, Leela,' grinnikte ik. Ik ging voir haar staan.
Ze lachte, maar beet vervolgens betrapt op haar lip. 'Is dat een probleem?'
Ik tuite nadenkend mijn lippen. 'Neh, niet echt.' Onopvallend liet ik mijn handen op haar knieën rusten. 'Een beetje flirten kan geen kwaad.'
'Mooi zo.' Leela trok de kraag van mijn corbert recht. Ze frummelde zachtjes met de stof en keek naar haar handen.
'Heb je het niet koud?' vroeg ik. Ze liep nog steeds rond in korte broek en hempje.
Lachend keek ze me aan. 'Hoezo? Zou je me dan je jasje lenen?'
Ik grinnikte. 'Nee tuurlijk niet, anders heb ik het zelf koud.'
Leela snoof lachend en keek me recht aan. 'Ik heb het een beetje koud,' mompelde ze.
Zachtjes, maar dwingend trok ze aan de kraag van mijn jasje.
'Dan heb je pech,' mompelde ik terug. Ik stond toe dat ze me naar haar toe trok en bijna volledig aan me ging hangen.
'Volgens mij heb ik geen pech.'
Haar ogen waren groen, dat viel me nu pas op.
'Nee?' ademde ik.
'Nee,' fluisterde Leela. 'Volgens mij heb ik juist een heleboel geluk.'
Het kleinste glimlachje verscheen op mijn lippen. Haar ogen schitterden van lichte adrenaline, maar plots werden ze groot van schrik. De stof van mijn colbertje gleed uit haar vingers en een akelig moment lang kon ik de uitdrukking op haar gezicht haarscherp zien. De angst die kwam nadat ze voelde dat ze naar achter zou stortten. En de schreeuw die volgde toen het ook echt gebeurde. Leela tuimelde achteruit het zwarte water in.
En na een paar seconden stortte ik achter haar aan.