H 5

Briz was geschrokken toen ze eracher kwam dat haar zoon weer een astma aanval had. Eigenlijk wist ze dat het heel wat anders was dan een heftige hoestbui. Nadat Keyte in slaap was gevallen door het middel, droeg ze hem naar zijn kamer en stopte hem in bed.
Zelf ging ze op een van de stoelen zitten en keek haar zoon aan totdat hij wakker zou worden. 'Sam, had je hem maar mogen kennen, ' fluisterde ze zacht en even voelde ze haar ogen wegzakken door de opkomende vermoeidheid.
Na een aantal minuten werd ze wakker en zag dat haar zoon weer in slaap gevallen was en besloot om naar de woonkamer te gaan. Ze liep naar Keyte toe en gaf een kus op zijn wang en liep vervolgens naar beneden.
Ze pakte het achthoekige apparaatje van de grond en stopte het weer terug in de kast. Ze was bang hoelang ze dit kon gebruiken om haar zoon onder controle te kunnen houden.
Even keek ze op toen Luke de kamer in kwam lopen. Hij zag het apparaatje in haar handen. 'Astma aanval?' vroeg hij en Briz knikte.
'Ik ben alleen bang hoelang we het nog volhouden om hem zo te houden, ik ben bang dat hij net zoals zijn vader zou worden,' zei ze en Luke knikte. De jongeman ging aan tafel zitten en leunde naar voren. Zijn handen had hij in een bedenkelijke houding.
'Als we iets konden doen om hem ervan af konden helpen,' zei Briz die nu zelf ook aan tafel zat. Even hoorde ze het vallen van glas en daar schrokken zowel Luke als Briz van op en rende de trap op naar boven.
Briz trok de badkamer open en zag Keyte op de grond liggen, hij piepte uit zijn mond en had moeite met ademhalen. Af en toe hoeste hij, alsof er iets in zijn keel zat
dat er niet uit wilde.
'Keyte,' riep Briz en rende op haar zoon af en greep zijn lichaam vast en omhelsde hem. 'Alles doet zeer mam,' piepte hij. 'Luke haal de medicatie,' riep Briz en Luke rende de trap weer af naar het kastje waar de buisjes met vloeistof in zaten.
Hij pakte een van de buisjes en rende weer terug naar boven, waar Briz op de grond lag met haar zoon in haar armen geslagen. De handen van Keyte waren bebloed door het glas dat kapot op de grond lag.
'Ik heb de medicatie,' zei Luke en gaf het aan Briz die het apparaatje op de zijkant van zijn nek en drukte op het knopje aan de zijkant. keyte's lichaam viel slap in de armen van Briz.
Briz stond op en droeg de zestienjarige jongen naar beneden en legde hem op de bank.
'Twee aanvallen op een dag, ik denk dat het sneller komt dan gedacht,' zei Briz en Luke bleef op een afstandje staan. Briz streek met haar hand door de donkere haren van haar zoon.
'Pak de EHBO kid, ' zei Briz met een rustige stem en Luke liep naar de grote kast en haalde daar een kleine oranje kistje uit, waar een rode kruis op stond. Luke kwam terug met de kid en haalde er verband en ontsmettingsmiddel eruit. Rustig begon Briz de handen van Keyte schoot te maken en het verband eromheen te wikkelen.