H 4

Ik hoorde de dempende stemmen achter de deur en er zat een hoop emotie in. Deze brief, je denkt toch niet? Sprak een vrouwelijke stem. Ik kon nu niet eruit wijs maken wie sprak.
'Wat zouden ze bedoelen?' vroeg ik in fluister stem naar Emayn. Ze keek me even aan. 'Weet ik niet, maar in iedere geval iets over een persoon,' fluisterde ze terug, terwijl ik me van de deur begeef en teleurgesteld naar de grond keek.
Ik wilde van deze plek weg lopen als Emayn een verbaaste kreet slaakt. 'Keyte, kom dit moet je horen,' riep ze. Ik draaide me geschrokken om en leg mijn oor op de deur.
Er staat in de brief dat een nieuwe leider is opgestaan sprak nu een van de ooms. Deze brief klinkt meer als een waarschuwingsbrief Nu kon ik de stem horen van mijn moeder.
Emayn leunde iets te ver naar voren of de deur ging krakend open en we vielen allebei naar binnen. Allemaal stonden ze op en keken onze kant op. 'Emayn,' zei Elizabeth die haar grote ogen had opgezet.
'Keyte, wat was hier de bedoeling van,' hoorde ik mijn moeder zeggen, die een duidelijke woede in haar stem had. Ik kwam overeind en voelde een totale schuld door mijn lichaam stromen.
'Het spijt me, ' verontschudlig ik me en voelde een aantal tranen over mijn wangen stromen.
'Emayn, we gaan. Kom voorlopig maar niet in de buurt van dit kind,' zei Elize en liep de kamer uit gevolgd door Emayn en Caine. Lea en Luke besloten om zelf ook maar te gaan en nu bleven Briz en ik over.
Ik draaide langzaam mijn hoofd om naar de woedende ogen van mijn moeder. 'Mam, het spijt me, ik wilde niet...' stotterde ik en voelde de tranen over mijn wangen lopen.
De woede in haar ogen verdween gelijk en ik viel gelijk in haar armen. We zakte neer op de grond en ik voelde nu de tranen over mijn wangen stromen en er kwam geen einde aan.
Even voelde ik dat het een opluchting was, maar ik voelde een heftige hoestbui opkomen. Ik begon hard te hoesten en mijn ademhaling werd zwaarder en sneller. Ik probeerde lucht te krijgen, maar er kwam enkel wat gepiep uit mijn keel.
Mijn moeder stond geschrokken op en rende naar een van de kastjes en pakte een klein apparaatje dat ze gekregen had voordat ze boven de grond ging wonen. Ze zette de uiteinde tegen mijn hals en klikte op een knopje aan de zijnkant van het achthoekige ding en ik voelde dat er langzaam weer zuurstof door mijn luchtpijp stroomde en ik weer normaal adem kon halen.
Ik voelde de bijwerking van het middeltje en viel van vermoeidheid in de armen van mijn moeder in slaap.

Langzaam open ik mijn ogen en strijk met mijn arm over het zachte dekbed en kom langzaam overeind. Ik zag dat mijn moeder in een van de stoelen in slaap was gevallen en ik glimlachte kort.
Jaren geleden heeft mijn moeder aangetoont dat ik astma had. Niemand weet hoe dat gekomen is en iedereen denkt dat het van mijn vader kwam. Ik laat mijn hoofd weer vallen in mijn kussen en sluit weer mijn ogen.
Nog even voordat ik helemaal verdween, voelde ik een zacht kusje op mijn wang.