Zayn Malik

"Het is mijn schuld" "Nee Zayn, dat is het niet." Nila legt een haar hand op mijn schouder. "Niall red het wel. Geloof het maar." "Mag ik misschien naar hem..." Ik stop halverwege. Overbodige vraag. Nila kijk me aan en schud haar hoofd. "Sorry, dat mag niet. Maar ik help Niall ook dus misschien kan ik wat regelen." Voor dat ze verder kan praten, knuffelen 4 jongens haar. "Maar ik kan niks beloven." Maar dat maakt ons niks uit. We knuffelen haar nog steeds en springen op en neer. "Jongens, krijg geen adem" Meteen laten we haar los. "Kom, we gaan naar jullie kamers." We lopen nog tig gangen door en komen uit bij een gang die dood loopt. Er zijn drie deuren. 4 als je de deur mee telt waar we uit kwamen. "Zo hier zijn jullie kamers." "Er zijn maar 3 deuren." "Eigenlijk zijn er nog maar twee kamers vrij. Tweetallen gelden als volgt. Zayn en Louis. Liam en Harry." "Ik wil bij Boobear." "Ik wil bij Harry." "Larry en Ziam?" Vraag ik om die twee kleuters stil te krijgen. "Ja, ja ja." Ze roepen het hele gebouw bij elkaar en springen op en neer. "Mag dat?" Liam kijkt Nila aan. "Als dat die baby's stil krijgt dan wel." "He, ik ben geen baby." Harry stopt onmiddellijk met springen. "Harry je bent wel een baby, mijn baby." Louis trekt Harry in een knuffel. "Welke kamers zijn van ons?" Liam is weer eens zakelijk. Ik begin te beven. Eerst heel klein beetje. Maar steeds meer. Alles gaat ook langs me heen. "Ga" Nila dwingt me haar aan te kijken. "Za" Meer hoor ik niet. Wat is er mis met mij? Ineens moet ik kotsen. 3 cm voor Nila schoenen dump ik mijn eten van de afgelopen tijd. Sorry Nila voor je vloer. "Wat is er mis met mij?"