O11
Louis POV
Ik zag Niall langzaam zijn ogen sluiten. Gotver dit is allemaal mijn schuld, ik moest zo nodig seks met hem. Hij zei dat het niet verstandig was maar ik luisterde niet. En nu is hij weg! 'NIALL. NIALL OPEN JE OGEN!!' zei ik in tranen. 'NIALL IK KAN NIET ZONDER JE!' riep ik. Ik zakte door mijn knieën en ging naast hem zitten. Tranen gleden over mijn wangen. Is hij dood? Vroeg ik mezelf af. Ik voelde aan zijn pols en voelde dat zijn hart nog zachtjes klopte. 'jongens we moeten iets doen!' zei ik in paniek. Liam reageerde als eerst.'harry heb je een zaag in je garage liggen ofzo' Harry knikte en rende meteen naar beneden. We moesten eerst die boom eraf krijgen voordat we meer konden doen. Harry kwam aangerend met een kettingzaag. Liam pakte hem en deed de bril erbij op.'jongens doe je handen voor je ogen anders krijgen jullie misschien houtsnippers erin' zei Liam. We deden het allemaal en Liam begon te zagen. Het ging heel snel en Liam zei.'oke nu dat stuk boom eraf' gelukkig was dat minder zwaar dus lukte het zo. Wat ik zag toen het hout van Niall's been af was was echt het meest verschrikkelijke wat ik ooit heb gezien. Het been had alle kleuren. Zwart,paars,blauw maar vooral rood. Bloedrood. Ik werd er misselijk van. 'oke nu het been verzorgen,of wat er nog van over is.' zei Liam.'Louis voel zijn hartslag nog eens.' beval Liam. Ik telde de klopjes. 3 per tien seconden dus 18 per minuut. 'kut dit is niet goed!' zei ik.'18 per minuut' zei ik. Dit is echt te weinig straks geeft hij het op! De liefde van mijn leven. Weg. Door mij. 'Geef me een nat doekje!' zei Liam. Harry gaf het hem snel en Liam spoelde al het bloed van zijn been. Het bloedde niet heel erg. Maar het hele been was blauw en opgezwollen, gewoon verschrikkelijk om te zien.'waarom is hij eigenlijk naakt?' vroeg Zayn uit het niets.'euhm. Omdat hij euhm wou douchen!' verzon ik. Hij knikte. Liam had Niall's been ingepakt met verband. 'oke jongens breng hem nu naar de kamer, hij moet rusten en iemand moet bij hem blijven voor als hij wakker word of euhm.. Dood gaat...' zei Liam met een brok in zijn keel. hij kon een traan ook niet onderdrukken. Ook ik liet mijn tranen weer de vrije loop. Hoe kon het zover zijn gekomen. Gewoon een onschuldig avondje met je vrienden tot een half dode vriend.. Je kunt het je misschien niet voorstellen maar dit voelt echt verschrikkelijk. Dit is echt het meest verschrikkelijke gevoel wat ik ooit heb gehad en het is gewoon allemaal mijn schuld! Had mij het laten zijn. Waarom Niall? Hij deed niks verkeerd. Tranen stroomden over mijn wangen. 'ik blijf wel bij hen' zei ik toen de jongens hem op het bed hadden gelegd waar Harry normaal sliep. 'oke' zei Liam. 'je hebt het goed gedaan Liam, met dat been van Niall' zei ik. Ik had het nooit gekund. 'thanks' zei Liam. 'gaan jullie maar naar beneden ik blijf hier bij Niall en als er iets gebeurd roep ik jullie meteen' zei ik. 'oke is goed' zei Harry. Ze liepen naar beneden en ik ging naast Niall liggen.'het spijt me zo Niall, word alsjeblieft wakker ik kan niet zonder je. Waarom moest jij het nou zijn, waarom ik niet. Niall alsjeblieft.. Jij bent degene waar ik alle nachten over droomde, degene met wie ik alles kan delen, degene waar ik van houd, je bent alles voor me en zonder jou kan ik niet leven..' fluisterde ik in zijn oor. Alles was waar wat ik zei. Ieder woord. Als hij weg is wil ik niet verder. Ik ben zo verschrikkelijk van die jongen gaan houden. Ik voelde aan zijn pols om te kijken of het beter ging. Ik telde in mijn hoofd. 7 per 10!! Dat gaat veel beter. Opeens kreeg ik weer wat meer hoop. Maar hij lag daar nogsteeds doodstil. Zijn ogen gesloten en hij haalde heel weinig adem. Ik plaatste een kus op zijn mond en fluisterde.'ik houd van je' ik bekeek zijn gezicht en zag dat zijn oogleden bewogen en er een kleine glimlach op zijn gezicht kwam, maar die verdween al snel weer. Weer pakte ik zijn pols en voelde 9 per tien. 'Niall!' riep ik uit blijdschap. Hij komt terug! 'jongens!' riep ik. De jongens kwamen naar boven en zeiden tegelijk.'wat is er!' 'niall. Niall's hartslag is 42 per minuut
geworden en hij glimlachte net even!' zei ik opgewonden.'wauw dat is geweldig!' riep Zayn. 'weet je het zeker?' vroeg Liam. ik knikte. Ik heb het me echt niet verbeeld, echt niet.
sorry voor het weinige schrijven maar ik had dit weekend een toernooi van 2 dagen in Hamm (Duitsland) en ben er dit weekend niet aan toe gekomen en door de week had ik Cito's -_- is het nog wel spannend genoeg en wat vinden jullie van het verhaal??
Reageer (1)
Owhnnn ze geloofde loulou niet ...
1 decennium geledenSnell verdr